Read William Morgan Bible 1588 original edition Gweithredoedd yr Apostolion 20 Bible Online

Gweithredoedd yr Apostolion 20 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Gweithredoedd yr Apostolion 20

¹Paul yn myned i Macedonia, ac i dîr Groec. 7 Arlwy swpper yr Arglwydd. 9 Cwymp Eutichus, a’i ddadebriad i fywyd. 13 Teithiau yr Apostolion o le i le. 18 Paul yn dangos ei gyflwr yn ei swydd, a’i ddiniweidrwydd. 28 Cyngor i eglwys-wyr. 36 Paul yn gweddio, ac yn cymmeryd ei gennad. Ac wedi darfod y derfysc galwodd Paul y discyblion atto, ac y cyfarchodd iddynt, ac efe a aeth ymmaith i fyned i Macedonia.

²Ac wedi iddo fyned tros y parthau hynny, a’i cynghori hwynt â llawer o ymadrodd, yr aeth efe i [dir] Groec.

³Ac yn ôl darfod iddo fwrw tri mis yno, wedi i’r Iddewon gynllwyn iddo, ac efe yn myned i Syria, efe a welodd yn dda ddychwelyd trwy Macedonia.

⁴A chydymdeithiodd ag ef hyd yn Asia, Sopater o Berea: ac Aristarchus, a Secundus, o Thessalonia, a Gaius o Derbea, a Thimotheus, a Tytichus, a Trophimus hefyd o Asia:

⁵Y rhai hyn a aethant o’r blaen, ac a arhosasant am danom yn Troas.

⁶A ninnau a fordwyasom ymmaith oddi wrth Philippi yn ôl dyddiau y bara croiw, ac a ddaethom i Troas o fewn pum diwrnod, lle yr arhosasom saith niwrnod.

⁷A’r dydd cyntaf o’r Sabboth wedi i’r discyblion ddyfod yng-hyd i dorri bara, Paul a bregethodd iddynt, ac am ei fod ar fedr myned ymmaith drannoeth, efe a barhâodd yn llefaru hyd hanner nôs.

⁸Ac yr oedd llawer o ganhwyllau yn y lloft lle yr oeddynt wedi ymgasclu.

⁹Ac fel yr oedd rhyw ŵr ieuangc a’i enw Eutichus yn eistedd mewn ffenestr, wedi ei orchfygu â thrymgwsc, tra yr oedd Paul yn ymresymmu yn hir, wedi ei yrru gan gwsc efe a syrthiodd i lawr o’r drydedd lofft, ac efe a gyfodwyd i fynu yn farw.

¹⁰Pan ddaeth Paul i wared, efe â syrthiodd arno ef, ac a’i cofleidiodd, gan ddywedyd: na chyffroed arnoch: canys y mae ei enaid ynddo ef.

¹¹Felly wedi iddo fyned i fynu a thorri bara, a chymmeryd bwyd, efe a lefarodd hyd y boreu, ac felly yr aeth ymmaith,

¹²Ac hwy a ddugâsant y bachgen yn fyw, ac hwy a gyssurwyd yr ddirfawr.

¹³Ond nyni a aethom i’r llong, ac ahwyliasom i Assos, oddi yn oi dderbyn Paul: canys felly yr ordeiniase efe ar fedr myned ei hun ar ei draed.

¹⁴A phan ddaeth efe attom ni i Assos, ei dderbyn a wnaethwn, a myned i Mitylene.

¹⁵A morio a wnaethom oddi yno, a dyfod trannoeth gyferbyn â Chios, a thradwy y tiriasom yn Samos, ac a arhosasom yn Trogilium, a’r ail dydd yr aethom i Miletum.

¹⁶O blegit Paul a amcanase hwylio heb law Ephesus, fel na hydde iddo dreulio amser yn Asia, canys bryssio yr oedd i edrych a alle efe fod yn Ierusalem erbyn dydd y Sul-gwyn.

¹⁷O herwydd pa achos, efe a ddanfonodd o Miletum i Ephesus, ac a alwoed yng-hyd henuriaid yr eglwys.

¹⁸Y rhai, pan ddaethant atto ef, efe a ddywedodd wrthynt: Chwi a ŵyddoch er y dydd cyntaf y daethym i Asia, pa fodd y bum i gyd â chwi dros yr holl amser,

¹⁹Yn gwasanaethu yr Arglwydd mewn pôb gostyngeiddrwydd, a llawer o ddagrau a phrofedigaethau: y rhai a ddigwyddâsant i mi trwy gynllwyn yr Iddewon.

²⁰Ac na ochelais ddim o’r pethau oeddynt fuddiol i chwi, na’s mynegais i chwi, ac na’s dyscais i chwi, yn oleu, ac o dŷ i dŷ:

²¹Gan destiolaethu i’r Iddewon, ac i’r Groegiaid hefyd, yr edifeirwch yr hwn sydd yn Nuw, a’r ffydd yn ein Harglwydd Iesu Grist.

²²Ac yn awr, wele fi yn rhwym yn yr Yspryd yn myned i Ierusalem, heb ŵybod beth a dderfydd i mi yno:

²³Eithr bod yr Yspryd glân yn tystio i mi ym mhob tref, gan ddywedyd: fod rhwymau a blinderoedd yn fy aros.

²⁴Ond nid wyfi yn gwneuthur cyfrif o ddim, ac nid cu gennif fy enioes fy hun, os gallaf orphen fyng-yrfa trwy lawenydd, a’r weinidogaeth yr hon a dderbyniais gan yr Arglwydd Iesu, i destiolaethu am Efengyl grâs Duw.

²⁵Ac yr awr hon, wele: mi a wn na chewch chwi oll (ym mysc y rhai y bum i yn trammwy, i bregethu teyrnas Dduw) weled fy ŵyneb i mwy ond hyn.

²⁶Am hynny heddyw yr ydwyf yn eich cymmeryd chwi yn dystion, mae glân ydwyfi oddi wrth waed pawb oll.

²⁷Canys nid arbedais fynegu i chwi holl gyngor Duw.

²⁸Edrychwch gan hynny arnoch eich hunain, ac ar yr holl braidd, i’r hwn y gwnaethyr yspryd glân chwi yn olyg-wŷr, i fugeilio eglwys Dduw, yr hon a brynodd efe â’i briod waed.

²⁹Myfi a wn hyn, yn ôl i mi ymadel, y daw bleiddiau trymmion yn eich plith, nid eiriêchant y praidd,

³⁰Ac o’ch mysc chwi eich hunain y cyfyd gwŷr, y rhai a draethant bethau gŵyr-draws, i dynnu discyblion ar eu hôl.

³¹Am hynny gwiliwch, a meddyliwch na pheidials ddydd a nôs dros dair blynedd a rhybuddio pôb vn [o honoch] â dagrau.

³²A’r awr hon frodyr, yr ydwyf yn eich gorchymyn i Dduw, ac i air ei ras ef, yr hwn a all adeiladu chwaneg, a rhoddi i chwi etifeddiaeth gyd â’r rhai a sancteiddiwyd oll.

³³Ni chwennychais nac arian, nac aur, na gwisc neb.

³⁴Ie chwi a ŵyddoch eich hunain, wneuthur o’r dwylo hyn wasanaeth am yr hyn oedd raid i mi, a’r rhai oeddynt gyd â mi.

³⁵Mi o ddangosais i chwi bôb peth, fod yn rhaid cynnal y gweiniaid trwy lafurio fel hyn: a choffa geiriau yr Iesu, ddywedyd o honaw ef, mai dedwyddach yw rhoddi nâ derbyn.

³⁶Ac wedi iddo draethu y [geiriau] hyn, gan roddi eu liniau ar lawr, efe a weddiodd gyd â hwynt oll.

³⁷Yna pawb a ŵylasant yn ddirfawr, a hwy a ruthrâsant yng-wddf Paul, ac a’i cusanasant ef:

³⁸Gan ofidio yn bennaf am y gair a ddywedase efe, na chaent weled ei wyneb ef mwy: ac hwy a’r hebryngâsant ef i’r lleng.