Read William Morgan Bible 1588 original edition Gweithredoedd yr Apostolion 24 Bible Online

Gweithredoedd yr Apostolion 24 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Gweithredoedd yr Apostolion 24

¹Araith Tertulus, a’r Iddewon. 10 Atteb Paul iddynt, Phelix yn oedi gwrando y cwbl, ac yn rhoddi Paul yn y carchar. Ac yn ôl pum nhiwrnod y daeth Ananias yr arch-offeiriad i wared, a’r henuriaid, ac vn Tertulus areith-wr gyd ag ef, ac a ymddangosasant ger bron y rhaglaw yn erbyn Paul.

²Ac wedi ei alw ef, Tertulus a ddechreuodd achwyn rhagddo ef, gan ddywedyd,

³Gan ein bod ni yn cael trwot ti heddwch mawr (ô ardderchoccaf Phelix) a gwneuthur llawer a ddaioni i’r genhedlaeth hon trwy dy ragwelediad di, yr ydym ni yn cwbl gydnabod hyn oll ym mhob man, gŷd â phob diolch.

⁴A rhac i mi dy attal yn rhy-hir, yr ydwyfi yn deisyf arnat o’th hynawsedd, wrando arnom ychydig.

⁵O blegit nyni a gawsom y gŵr hwn yn blâ, ac yn cyfodi terfysc ym mysc yr holl Iddewon drwy y byd, ac yn ben ar sect y Nazareniaid.

⁶Yr hwn a fynnase halogi y Deml hefyd, ac a ddaliasom ni, ac a fynnasem ei farnu yn ôl ein cyfraith,

⁷Eithr Lysias y pen-capten a ddaeth rhyngom ni ag ef, a thrwy orthrech mawr a’i dug ef allan o’n dwylo ni:

⁸Ac a archodd iw gyhudd-wŷr ddyfod ger dy fron di, gan yr hwn (os mynni ymofyn) y gelly gael gŵybod dy hun yr holl bethau hyn o’r rhai yr ydym ni yn achwyn rhagddo ef.

⁹A’r Iddewon a gydsyniasant hefyd, gan ddywedyd, fod y pethau y modd hynny.

¹⁰Ac yna yr attebodd Paul wedi i’r rhaglaw amneidio arno i ddywedyd, gan i mi ŵybod dy fod ti yn farn-wr lawer o flynyddoedd i’r genedl hon, mi am handdeffynnaf fy hun yn hyfach.

¹¹Canys ti a elli ŵybod nad oes tros deuddec diwrnod er pan aethym i fynu i addoli yn Ierusalem.

¹²Ac ni chawsant fi yn y Deml yn ymddadleu â neb, nac yn gwneuthur cyffro ar y dyrfa yn y Synagogau, nac yn y ddinas.

¹³Ac ni allant brofi y pethau y maent yn achwyn arnaf am danynt.

¹⁴Ond hyn yr ydwyf yn ei gyffessu i ti, mai (yn ôl y ffordd a alwant yn hersi) felly yr wyf yn addoli Duw fy nhadau, gan gredu yn yr holl bethau sy scrifennedic yn y ddeddf a’r prophwydi:

¹⁵Ac yn gobeithio ar Dduw, y bydd adgyfodiad y meirw (yr hyn y maent hwy hefyd yn edrych am dano) i’r cyfiawnion, ac i’r angyfiawnion.

¹⁶Ac am hyn yr wyf fi yn ymegnio, cael o honof gydwybod lân yn oestad tu ag at Dduw a dynion.

¹⁷Ac yn ôl llawer o flynyddoedd y daethym i roddi eluseni i’m cenhedlaeth, ar offrymmau:

¹⁸Yn hyn rhai o’r Iddewon o Asia a’m cawsant wedi fyng-lanhau yn y Deml, nid gyd â thorf na therfysc.

¹⁹Y rhai hyn a ddylasent fod o’th flaen di i achwyn, pe buase ganddynt ddim i’m herbyn.

²⁰Neu dyweded y rhain ymma, a gawsant hwy ddim anghyfiawn ynof, tra ydwyt yn sefyll o flaen y cyngor,

²¹Eithr yr vn llef hon, a lefais pan oeddwn yn sefyll yn eu mysc hwynt: am adgyfodiad y meirw i’m gelwir heddyw gennwch i farn.

²²Pan glybu Phelix y pethau hyn, efe a’u hoedodd hwynt heibio: gan ddywedyd: pan gaffwyf fi ŵybod yn well berthynasau y ffordd hon, wedi i Lysias y pencapten ddyfod i wared, mi a fynnaf ŵybod eich matter chwi.

²³Ac efe a archodd i’r Canwriad gadw Paul, a gadel iddo gael esmwythdra, ac na lesteirie neb o’r eiddo ef iw wasanaethu, ac i ddyfod atto ef.

²⁴Ac yn ôl talm o ddyddiau, y daeth Phelix gyd â’i wraig Drusilla yr hon ydoedd Iddewes, ac a alwodd am Paul, ac a’i gwrandawodd ef yng-hylch y ffydd yr hon [sydd] yng-Hrist.

²⁵Ac fel yr oedd efe yn traethu, am gyfiawnder, a diweirdeb, a’r farn a fydd, Phelix a ofnodd ac a attebodd: dos ymmaith tros hyn: eithr pan gaffwyf fi amser cyfaddas, mi a alwaf am danat.

²⁶Ac yr oedd efe yn gobeithio hefyd y cae efe arian gan Paul er ei ollwng, o herwydd pa ham efe a anfonodd am dano yn fynychach, ac a chwedleuodd ag ef.

²⁷Ac wedi darfod dwy flynedd y daeth Porcius Ffestus yn lle Phelix: a Phelix yn ceisio ennill bodd yr Iddewon a adawodd Paul yn rhwym.