Read William Morgan Bible 1588 original edition Gweithredoedd yr Apostolion 26 Bible Online

Gweithredoedd yr Apostolion 26 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Gweithredoedd yr Apostolion 26

¹Paul yn dangos i Agrippa ddull ei alwedigaeth, 24 barn ehud Ffestus, ac atteb Paul iddi, 28 Agrippa ym mron credu. Yna y dywedodd Agrippa wrth Paul, y mae cennad i ti i ddywedyd trosot dy hunan, yna Paul, gan estyn ei law, a’i amddeffynnodd ei hun:

²Dedwydd yr wyfi yn bwrw fy mod fy hun (ô frenin Agrippa) am gael o honofi heddyw fy amddeffyn fy hun ger dy fron di, am yr holl bethau i’m cyhuddir gan yr Iddewon:

³Ac yn bendifaddeu, am dy fod ti yn gŵybod oddi wrth yr holl ddefodau a’r holion sydd ym mhlith yr Iddewon: am hynny yr ydwyf yn attolygu i ti fyng-wrando yn oddefgar.

⁴Ac am fy muchedd o’m mebyd, yr hon a ddechreuwyd ym mysc fyng-henedl yn Ierusalem, yr Iddewon oll a ŵyddant oddi wrthi.

⁵Y rhai a’m hadwaenent i o’r cyntaf (os mynnant destiolaethu) fy mod i yn byw yn ôl y sect fanylaf o’n crefydd hi, yn Pharisæad.

⁶Ac yn awr, yr wyfi yn sefyll i’m barnu am: obaith yr addewid, yr hwn a wnaed gan Dduw i’n tadau ni.

⁷I’r hwn y mae ein deuddec llwyth ni gan wasanaethu Duw eb dorr ddydd a nos, yn gobeithio dyfod, o achos yr hon obaith yr ydwyf wedi i’r Iddewon (ô frenin Agrippa) achwyn arnaf.

⁸Pa ham? ai anghredadwy yw gennych chwi, y cyfyd Duw y meirw eil-waith?

⁹A minne yn wir a dybiaswn fod yn rhaid i mi wneuthur llawer yn erbyn enw Iesu o Nazareth.

¹⁰ Yr hwn beth a wnaethym yn Ierusalem, a llawer o’r sainct a gaeais i mewn carcharau, wedi cael awdurdod gan yr arch-offeiriaid, ac wrth eu difetha, mi a roddais farn.

¹¹Ac myfi yn eu cospi yn fynych ym mhob Synagog, a’u cymhellai i gablu, a chan ynfydu yn eu herbyn yn fwy, mi a’u herlidiais hyd y dinasoedd dieithr.

¹²Ac yn hyn, fel yr oeddwn yr myned i Ddamascus, ac awdurdod, a chennad yr arch-offeiriaid,

¹³Ar hanner dydd (ô frenin) ar y ffordd y gwelais oleuni o’r nef yn ddisclaerach nâ’r haul yn tywynnu o’m hamgylch, a’r rhai oddynt yn myned gyd â mi.

¹⁴Ac wedi i ni oll syrthio ar y ddaiar, mi a glywais leferydd yn llefaru wrthif, ac yn dywedyd yn Hebræ-aec, Saul, Saul, pa ham yr ydwyt yn fy erlid i? caled yw i ti wingo yn erbyn y swmbylau.

¹⁵Yna y dywedais inne, pwy wyt ti, ô Arglwydd? ac efe a ddywedodd: myfi yw Iesu yr hwn yr wyt ti yn ei erlid.

¹⁶Eithr cyfot, a saf ar dy draed: canys o achos hyn yr ymddangosais i ti, er mwyn dy osod ti yn weinidog, ac yn dyst o’r pethau a welaist, ac o’r pethau yr ymddangosaf i ti ynddynt:

¹⁷Gan dy wared di oddi wrth y bobl a’r cenhedloedd, at ba rai yr ydwyf yn dy anfon di yr awron:

¹⁸Fel yr agorech eu llygaid, i droi oddi wrth y tywyllwch i’r goleuad, ac o feddiant Satan at Dduw, er mwyn cael o honynt faddeuant am bechodau, a chyfran ym mysc y rhai a sancteiddiwyd trwy ffydd, yr hon sydd ynof fi.

¹⁹Am ba achos (ô frenin Agrippa) ni bum anufydd i’r weledigaeth nefol:

²⁰ Eithr mi a bregethais yn gyntaf i’r rhai yn Damascus, ac yn Ierusalem, a thros wlad Iudaea oll, ac i’r cenhedloedd i edifarhau, a dychwelyd at Dduw, gan wneuthur gweithredoedd addas i edifeirwch.

²¹O achos y pethau hyn yr Iddewon wedi fy nal i yn y Deml, a geisiasant fy lladd i â’u dwylo [eu hun.]

²²Er hyn, a Duw i’m cymmorth, yr wyfi ond yn aros hyd y dydd hwn, gan destiolaethu i fychan a mawr ac heb ddywedyd dim ond a ddywedase y prophwydi a Moses o’r blaen, y delent:

²³Y dioddefe Crist, ac y bydde yn gyntaf o adgyfodiad y meirw, ac y dangose oleuad i’r bobl hyn, ac i’r cenhedloedd.

²⁴Ac fel yr oedd efe yn rhoddi trosio fel hyn, Ffestus a ddywedodd â llef vchel, Paul yr wyt ti yn ynfydu, llawer o ddysc sydd yn dy yrru di yn ynfyd.

²⁵Yna y dywedodd yntef, o ardderchoccaf Ffestus, nid wyfi ynfyd, eithr geiriau gwirionedd a sobrwydd yr wyfi yn eu hadrodd.

²⁶Canys y brenin a ŵyr hyn ger bron yr hwn wyf yn ymadrodd yn hyf, o herwydd yr wyf yn tybied na’d oes dim o hyn yn guddiedic iddo: o blegit ni wnaethpwyd hyn mewn congl.

²⁷Oh frenin Agrippa, a wyt ti yn credu i’r prophwydi? mi a wn dy fod yn credu.

²⁸Agrippa a ddywedodd wrth Paul, yr wyt o fewn ychydig i’m hennill i fod yn Gristion.

²⁹A phaul a ddywedodd: mi a ddymunwn gan Duw o fewn ychydig, ac yn gwbl oll, fod nid tydi yn vnic, onid pawb a’r sydd yn fyngwrando heddyw, yn gyfryw ag wyfi i, ond y rhwymau hyn.

³⁰Ac wedi iddo ddywedyd hyn, y brenin, a’r rhaglaw, a Bernice a gyfodâsant, a’r rhai oeddynt yn eistedd gyd â hwynt.

³¹Ac wedi iddynt fyned o’r neilltu, hwy a ddywedasant wrth eu gilydd: nid yw’r dyn hwn yn gwneuthur dim i haeddu angeu na charchar.

³²Yna y dywedodd Agrippa wrth Ffestus, fe allasid gollwng y dŷn ymma ymmaith, oni buase iddo appelio at Cæsar.