Read William Morgan Bible 1588 original edition Gweithredoedd yr Apostolion 5 Bible Online

Gweithredoedd yr Apostolion 5 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Gweithredoedd yr Apostolion 5

¹Cosp am gelwydd, 12 a chyssegr-ledrad Ananias a’i wraig, 14 Cynnydd yr eglwis, 17 Carchar yr Apostolion, 19 yr angel yn eu gwaredu, 20 hwyntau yn pregethu, 34 cyngor Gamaliel. Y’r oedd rhyw wr a’i enw Ananias gyd â Sapphira ei wraig a werthase dir,

²Ac a ddarn-guddiodd [ran] o’r gwerth, a’i wraig yn gwybod, ac a ddug y rhan arall, ac a’i gosododd wrth draed yr Apostolion.

³Yna y dywedodd Petr, Ananias, pa ham y llanwodd Satan dy galon i beri i ti ddywedyd celwydd wrth yr Yspryd glân, a darn-guddio [rhan] o werth y tir?

⁴Tra ydoedd yn aros, onid i ti yr oedd yn aros? ac wedi ei werthu, onid oedd yn dy feddiant di: a pha ham y gosodaist dy feddwl ar y peth hyn? ni ddywedaist di gelwydd wrth ddynion, ond wrth Dduw.

⁵Pan glybu Ananias y geiriau hyn, efe a syrthiodd i lawr, ac a drengodd: a daeth ofn mawr ar bawb a glybu hyn.

⁶A’r gwŷr ieuaingc a gyfodasant, ac a’i cymmerasant ef, ac a’i dugasant, ac a’i claddasant.

⁷Yna y bu megis yspaid tair awr, a’i wraig a ddaeth i mewn, heb ŵybod dim a’r a wnaethid.

⁸Yna y dywedodd Petr wrthi: dywet i mi, ai er hyn a hyn y gwerthasoch chwi y tîr? hithe a ddywedodd, ie er hynny.

⁹A Phetr a ddywedodd wrthi pa ham y darfu i chwi gydtuno rhyngoch i demtio Yspryd yr Arglwydd? edrych wrth y drws [ôl] traed y rhai a gladdasant dy ŵr di, a hwy a’th ddygant dithe allan.

¹⁰Ac yna yn y man hi a syrthiodd wrth ei draed ef, ac a drengodd, a’r gwyr ieuaingc a ddaethant i mewn, ac a’i cawsant hi yn farw, ac a’i cyfodasant, ac a’i claddasant yn ymyl ei gŵr.

¹¹Ac ofn mawr a gyfodes ar yr holl eglwys, ac ar bawb oll a glybu hyn.

¹²Eithr drwy ddwylaw yr Apostolion y gwnaed arwyddion, [4] a llawer o ryfeddodau ym mhlith y bobl, ac yr oeddynt oll yn gytun ym mhorth Salomon.

¹³Ond ni feiddie neb o’r lleill ymgyssylltu â hwynt, eithr y bobl oedd yn eu mawrhau.

¹⁴A lliaws o’r rhai a gredasant yn yr Arglwydd yn wŷr a gwragedd a gynnyddasant fwy-fwy.

¹⁵Hyd oni ddygent y cleifion i’r heolydd au gosod mewn gwelyau a glythau, fel y cyscode cyscod Petr rai o honynt pan ddele efe [heibio.]

¹⁶A lliaws a ddaeth hefyd yng-hyd o’r dinasoedd cyfagos i Ierusalem gan ddwyn rhai cleifion, a rhai a drallodid gan ysprydion aflan, y rhai a iachauwyd oll.

¹⁷Yna y cyfodes yr arch-offeiriad, a phawb oll a’r a oedd gyd ag ef, (yr hon yw heresi y Saducæaid) ac yr oeddynt yn llawn llid.

¹⁸Ac hwy a ddodasant eu dwylo ar yr Apostolion, ac a’u rhoesant yn y carchar cyffredin.

¹⁹Eithr angel yr Arglwydd o hŷd nos, a agorodd ddrysau y carchar, ac a’u dug hwynt allan: ac a ddywedodd,

²⁰Ewch a sefwch yn y deml, a lleferwch wrth y bobl oll, eiriau y fuchedd hon.

²¹Pan glywsant hwy y pethau hyn, hwy a aethant yn foreu i’r Deml, ac a ddyscasant, a’r arch-offeiriad a ddaeth, a’r rhai oeddynt gyd ag ef a alwasant yng-hyd y cyngor, a holl henuriaid plant yr Israel, ac a ddanfonasant i’r carchar i beri eu dwyn hwy [ger bron.]

²²A phan ddaeth y swyddogion, ni chawsant hwy yn y carchar, eithr hwy a ddychwelasant, ac a fynegasant,

²³Gan ddywedyd: yn wir ni a gawsom y carchar wedi ei gaeu o’r fath siccraf, a’r ceidwaid yn sefyll allan gyferbyn â’r drysau, eithr pan agorasom, ni chawsom neb i mewn.

²⁴Pan glybu yr arch-offeiriad, a llywodraethwŷr y Deml, a’r offeiriaid pennaf yr ymadroddion hyn, ammau a wnaethant yn eu cylch hwy, beth a ddoe o hyn.

²⁵Yna y daeth vn ac a fynegodd iddynt, gan ddywedyd: wele, y mae y gwŷr a ddodasoch yng-harchar yn sefyll yn y Deml, ac yn dyscu y bobl.

²⁶Yna yr aeth y penswyddog, efe a’i swyddwŷr, ac a’u dug hwy yn ddi anfodd (o blegit yr oedd arnynt ofn y bobl rhag eu llabyddio)

²⁷Ac wedi eu dwyn hwy, y gosodwyd hwy o flaen y cyngor, a’r arch-offeiriad a ofynnodd iddynt,

²⁸Gan ddywedyd: oni rybuddiasom chwychwi yn fynych na phregethech yn yr enw hwnnw? ac wele, chwi a lanwasoch Ierusalem â’ch athrawiaeth, ac a fynnwch ddwyn arnom ni waed y dŷn hwnnw.

²⁹Yna Petr a’r Apostolion gan atteb a ddywedasant: rhaid yw vfyddhau i Dduw yn fwy nag i ddynion.

³⁰ Duw ein tadau ni a gyfododd i fynu Iesu yr hwn a laddasoch chwi, ac a groes-hoeliasoch ar bren.

³¹Hwn a dderchafodd Duw â’i ddehaulaw, yn dywysog, ac yn iachawdur i rodd i edifeirwch i Israel, a maddeuant pechodau.

³²A nyni ydym dystion iddo o’r pethau hyn, a’r Yspryd glân hefyd, yr hwn a roddes Duw i’r rhai a vfuddhânt iddo ef.

³³Pan glywsant hwythau hyn, hwy a ffrommasant, ac a ymgynghorasant am eu lladd hwynt.

³⁴Yna y cyfododd yn y cyngor vn Pharisaead, ai enw Gamaliel, doctor o’r gyfraith, parchedig gan yr holl bobl, ac a archodd fyned allan â’r Apostolion dros ennyd fechan.

³⁵Ac efe a ddywedodd wrthynt: ha-wŷr, o Israel, edrychwch arnoch eich hunain, pa beth a wneloch am y dynion hyn.

³⁶Canys cyn hynn o amser y cyfodes vn Theudas yn dywedyd ei fod yntef yn rhyw vn mawr, ac at hwn yr ymgasclodd rhifedi o wŷr yng-hylch pedwar cant, ac ef a laddwyd, a hwynt oll a oeddynt yn coelio iddo a wascarwyd, ac a wnaed yn ddiddim.

³⁷Yn ôl hwn y cyfodes Iudas o Galilæa yn amser y deyrn-ged, ac efe a droes lawer o bobl ar ei ôl, efe hefyd a ddarfu am dano, a chymmaint oll ac a gytunasant ag ef a wascarwyd.

³⁸Am hynny yn awr meddaf wrthych: peidiwch â’r dynion hyn, a gadewch iddynt: canys os o ddynion y mae hyn o gyngor neu weithred, efe a ddiflanna:

³⁹Ac os o Dduw y mae, ni ellwch chwi ei ddattod ef rhag eich cael yn rhyfelwyr yn erbyn Duw.

⁴⁰A chytuno ag ef a wnaethant, ac wedi iddynt alw yr Apostolion attynt, au curo, hwy a orchymynnasant iddynt na lefarent yn enw yr Iesu, ac a’u gollyngasant ymmaith.

⁴¹Hwythâu a aethant allan o olwg y cyngor yn llawen, am eu cyfrif hwynt yn deilwng i ddwyn ammarch er mwyn enw yr Iesu.

⁴²A beunydd yn y Deml, ac o dŷ i dŷ ni pheidiasant â dyscu, ac â phregethu Iesu Grist.