Read William Morgan Bible 1588 original edition Rhufeiniaid 10 Bible Online

Rhufeiniaid 10 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Rhufeiniaid 10

¹Achos cwymp yr Iddewon. 5 Y rhagor rhwng y cyfiawnder sydd o’r ddeddf neu yr gyfraith a’r hon sydd o ffydd. 17 Bod ein ffydd ni yn dyfod o wrando gair Duw. 19 Dewisiad y cenhedloedd a gwrthodiad yr Iddewon. Oh frodyr y mae gwir ewyllys fyng-halon a’m gweddi ar Dduw dros yr Israeliaid, am iechydwriaeth.

²Canys yr wyf yn dyst iddynt fod ganddynt zêl Dduw, eithr nid ar ôl gŵybodaeth.

³Canys hwynt hwy heb wybod cyfiawnder Duw, ac yn ceisio gosod eu cyfiawnder eu hunain, nid ymostyngosant i gyfiawnder Duw.

⁴Canys Crist yw diwedd y ddeddf er cyfiawnder i bob vn a grêdo.

⁵Canys y mae Moses yn dospârthu y cyfiawnder sydd o’r ddeddf, mai y dyn a wnêl y pethau hyn a fydd byw wrthynt.

⁶Eithr y mae y cyfiawnder sydd o ffydd yn dywedyd fel hynn, na ddywed yn dy galon, pwy a escynn i’r nêf? hynny yw dwyn Crist oddi vchod

⁷Neu pwy a ddescyn i’r dyfnder? hynny yw dwyn Crist trachefn oddi wrth y meirw.

⁸Eithr pa beth y mae efe yn ei ddywedyd? mae’r gair yn agos attat, yn dy enau, ac yn dy galon, hwn yw gair y ffydd yr hwn yr ydym ni yn ei bregethu,

⁹Mai [6] os cyffessi â’th enau yr Arglwydd Iesu a chredu yn dy galon i Dduw ei gyfodi ef o feirw, iach fyddi.

¹⁰Canys â’r galon y credir i gyfiawnder, ac â’r genau y cyffessir i iechydwriaeth.

¹¹O blegit y mae’r scrythur yn dywedyd, pwy bynnac a grêdo ynddo ef ni chywilyddir ef.

¹²Can nad oes gwahaniaeth rhwng Iddew, a groeg-wr, o blegit yr hwn sydd Arglwydd ar bawb, sydd oludog i bawb a’r a alwant arno ef.

¹³Canys pwy bynnac a eilw ar enw yr Arglwydd cadwedig fydd.

¹⁴Eithr pa fodd y galwant ar yr hwn ni chredasant ynddo? a pha fodd y credant yn yr hwn ni chlywsant am dano? a pha fodd y clywant heb bregeth-wr?

¹⁵A pha fodd y pregethant, oddieithr eu danfon? megis y mae yn scrifennedic: mor brydferth yw traed y rhai sy yn efangelu tangneddyf, ac yn efangelu pethau daionus:

¹⁶Eithr, nid vfyddhausant hwy oll i’r Efengyl, canys y mae Esaias yn dywedyd: o Arglwydd pwy a gredodd i’r hyn a glywyd genym ni?

¹⁷Am hynny ffydd sydd o glywed, a chlywed [sydd] gan air Duw.

¹⁸Eithr meddaf: oni chlywsant hwy? eu swn yn ddiau a aeth tros yr oll ddaiar, a’u geiriau hyd derfynau y byd.

¹⁹Eithr meddaf: oni adnabu Israel Dduw? yn gyntaf y mae Moses yn dywedyd, mi a baraf i chwi wynfydu wrth genedl nid yw genedl ac â chenedl angall i’ch digiaf.

²⁰Ac Esaias sydd yn llyfasu, ac yn dywedyd, caffwyd fi gan y rhai nid oeddynt yn fyng-heisio, a gwnaed fi yn eglur i’r rhai nid oeddynt yn ymofyn amdanaf.

²¹Ac wrth yr Israel y mae yn dywedyd, yn hŷd y dydd yr estynnais fy nwylo at bobl anufydd, ac yn gwrth-ddywedyd.