Read William Morgan Bible 1588 original edition Rhufeiniaid 14 Bible Online

Rhufeiniaid 14 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Rhufeiniaid 14

¹Y mae yn cynghori na ddirmyger y gweiniaid o ffydd, 10 na farner neb am ei gydwybod mewn pethau cyffredin, 15 ond cyd-ddwyn o honom â’i gilydd. Yr vn sydd wann o ffydd derbynniwch attoch, [ond] nid i ymrysonnion dadleugar.

²Canys y mae vn yn credu y gall fwyta pôb peth: ac y mae arall yr hwn sydd wann [ei ffydd] yn bwyta dail.

³Na ddirmyged yr hwn sydd yn bwyta, yr hwn nid yw yn bwyta: ac na farned yr vn ni fwytu, yr hwn sydd yn bwyta: canys Duw a’i derbynniodd ef.

⁴Pwy wyt ti yr hwn wyt yn barnu gwâs gŵr arall? y mae efe yn sefyll neu yn cwympo iw arglwydd ei hun: ac efe a gynhelir, canys dichon Duw ei gynnal ef.

⁵Y mae vn yn barnu fod dydd vwch law dydd, ac arall yn barnu fod pôb dydd yn [ogyfuwch,] bydded pôb vn yn siccr yn ei feddwl.

⁶Yr hwn sydd yn ystyried dydd, i’r Arglwydd y mae yn ystyried, a’r hwn nid yw yn ystyried dydd, i’r Arglwydd y mae heb ystyried, yr hwn sydd yn bwyta i’r Arglwydd y mae yn bwyta, canys y mae yn diolch i Dduw, a’r hwn nid yw yn bwyta i’r Arglwydd y mae heb fwyta, ac y mae yn diolch i Dduw.

⁷Canys nid yw yr vn o honom yn byw iddo ei hun, ac nid yw yr vn yn marw iddo ei hun.

⁸Canys os byw yr ydym, byw yr ydym i’r Arglwydd, os marw yr ydym, marw yr ydym i’r Arglwydd, am hynny pa vn bynnac yr ydym a’i byw a’i marw, eiddo yr Arglwydd ydym ni.

⁹O blegit er mwyn hyn y bu farw Crist, ac yr adgyfodes, ac y bu fyw trachefn, fel yr arglwyddiaethe ar y meirw a’r byw.

¹⁰Pa ham gan hynny yr wyt ti yn barnu vy frawd? neu pa ham yr wyt yn dirmygu dy frawd? o herwydd ni a ymddangoswn oll ger bron gorsedd-faingc Crist.

¹¹Canys y mae yn scrifennedig, byw wyfi medd yr Arglwydd: o blegit pob glin a blyga i mi, a phob tafod a gyffessa i Dduw.

¹²Felly ynte pob vn o honom a rydd gyfrif am dano ei hun i Dduw.

¹³Am hynny na farnwn mwyach nêb ei gilydd, onid yn hytrach ystyriwch hyn: na roddo nêb iw frawd achos tramgwydd, neu rwystr.

¹⁴Mi a wn, ac y mae yn siccr gennif trwy’r Arglwydd Iesu, nad oes dim yn aflan o honaw ei hunan: onid yr vn sydd yn tybied fod peth yn aflan, iddo ef y mae yn aflan.

¹⁵Eithr os tristeuir dy frawd o blegit bwyd nid wyt yr awr hon yn rhodio yn ôl cariad, na choll ef â’th fwyd, yr hwn y bu Crist farw trosto.

¹⁶Na chabler eich daioni chwi.

¹⁷Canys nid yw teyrnas Dduw fwyd a diod, onid, cyfiawnder, a thangneddyf, a llawenydd yn yr Yspryd glân.

¹⁸Pwy bynnac gan hynny a wasanaetho Grist yn y pethau hyn, sydd gymmeradwy gan Dduw, a chanmoladwy gan ddynion.

¹⁹Felly dilynwn ni y pethau sy o blegit tangneddyf: a’r pethau sy yn adeiliadu eu gilydd.

²⁰Na ddinistria waith Duw er mwyn bwyd: diau yw fod pob peth yn lân: eithr drwg yw i’r dyn a fwytu drwy dramgwydd.

²¹Da yw na fwytaer cig, ac nad yfer gwîn, na dim drwy’r hyn y tramgwydder, neu y rhwystrer, neu y gwanhaer dy frawd

²²A oes ffydd gennit ti? bydded hi gyd â thi dy hun ger bron Duw: gwyn ei fyd yr vn nis barna ei hunan yn yr hyn y mae yn foddlawn iddo.

²³Canys yr vn a betrusa, os bwytu y mae yn farnedic, am nad yw efe yn bwyta o ffydd: pa beth bynnac nid yw o ffydd, pechod yw.