Read William Morgan Bible 1588 original edition Rhufeiniaid 6 Bible Online

Rhufeiniaid 6 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Rhufeiniaid 6

¹2 Er mwyn na bydde i nêb orfoleddu yn y cnawd, eithr yn hytrach ei ddarostwng ef i’r yspryd, 3 Y mae efe yn dangos wrth rinwodd a diwedd bedydd, 5 Fod ail-enedigaeth yn gyssylltiedig â chyfiawnder, ac am hynny y mae yn annog i fuchedd dduwiol, 21 Gan osod yng-wydd dyn obr pechod a chyfiawnder. Beth wrth hynny a ddywedwn? a drigwn ni yn wastad mewn pechod, fel yr amlhauo grâs?

²Na atto Duw: y rhai [ydym yn] feirw i bechod, pa wedd y byddwn fyw etto ynddo ef?

³Oni wyddoch am danom [ni] oll y rhai a fedyddiwyd i Iesu Grist, [2] ddarfod rin bedyddio iw farwolaeth ef?

⁴Claddwyd ni gan hynny gyd ag ef trwy fedydd i farwolaeth: fel megis y cyfodwyd Crist o feirw trwy ogoniant y tâd, felly y rhodiom ninnau hefyd mewn newydd-deb buchedd.

⁵Canys os gwnaed ni yn gyd blanhigion i gyffelybiaeth ei farwolaeth ef, felly y byddwn [i gyffelybiaeth ei] adgyfodiad [ef,]

⁶Gan ŵybod hyn ddarfod croes-hoelio ein hên ddyn ni gyd ag ef, er mwyn dirymmu corph pechod, fel rhag llaw na wasanaethom bechod.

⁷Canys y mae yr hwn fu farw yn rhydd oddi wrth bechod.

⁸Am hynny os ydym ni yn feirw gyd â Christ, yr ydym ni yn credu y byddwn fyw hefyd gyd ag ef.

⁹Gan ŵybod na bydd Crist yr hwn a gyfodwyd, farw mwyach: ac nad arglwyddiaetha marwolaeth arno mwyach.

¹⁰Canys fel y bu efe farw, efe a fu farw vn-waith i bechod, ac fel [y mae yn] fyw, byw y mae i Dduw.

¹¹Felly meddyliwch chwithau hefyd, eich meirw chwi i bechod, a’ch bôd yn fyw i Dduw yng-Hrist Iesu ein Harglwydd.

¹²Na theyrnased gan hynny bechod yn eich corph marwol, fel yr vfuddhaoch iddo yn ei chwantau.

¹³Ac na roddwch eich aelodau yn arfau anghyfiawnder i bechod, eithr rhoddwch eich hunain i Dduw, megis rhai o feirw yn fyw, a [rhoddwch] eich aelodau yn arfau cyfiawnder i Dduw.

¹⁴Canys nid arglwyddiaetha pechod arnoch chwi, o blegit nid ydych tann y ddeddf eithr tann râs.

¹⁵Beth am hynny? a bechwn ni o herwydd nad ydym ni tann y ddeddf eithr tann râs? na atto Duw.

¹⁶Oni ŵyddoch, mai i bwy bynnac y rhoddwch eich hunain yn weision i vfyddhau, eich bod yn weision i’r hwn yr vfyddhaoch iddo, pwy bynnac ai [yn weision] pechod i farwolaeth, ynte vfydd-dod i gyfiawnder?

¹⁷Ond i Dduw bo’r diolch, gan eich bod [chwi gynt] yn weision pechod, etto vfyddhau o honoch o’ch calonnau i’r ffurf honno o athrawiaeth i’r hon i’ch traddodwyd.

¹⁸A chan eich rhyddhau [chwi] oddi wrth bechod, chwi a wnaethpwyd yn weision cyfiawnder.

¹⁹[3] Yn ôl dull dynol yr ydwyf yn dywedyd o blegit gwendid eich cnawd chwi: canys megis ac y rhoddasoch eich aelodau yn weision i aflendid ac anwiredd, i [wneuthur] anwiredd, felly yr awr hon rhoddwch eich aelodau yn weision i gyfiawnder i sancteiddrwydd.

²⁰Canys pan oeddech yn weision pechod, yr oeddech yn rhyddion oddi wrth gyfiawnder.

²¹Pa ffrwyth oedd i chwi y pryd hynny yn y cyfryw bethau y mae arnoch gywilydd o’u plegit yr awr hon? canys diwedd y pethau hynny yw marwolaeth.

²²Ac yr awr hon wedi eich rhyddhau oddi wrth bechod, a’ch gwneuthur yn weision i Dduw, y mae i chwi eich ffrwyth yn sancteiddrwydd, a’r diwedd yn fywyd tragywyddol.

²³Canys cyflog pechod yw marwolaeth: eithr dawn Duw yw bywyd tragywyddol trwy Iesu Grist ein Harglwydd.