Read William Morgan Bible 1588 original edition Rhufeiniaid 8 Bible Online

Rhufeiniaid 8 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Rhufeiniaid 8

¹1 Diogelwch y ffyddloniaid, a ffrwyth yr Yspryd glân yddynt hwy, 3 gwendit y ddeddf, a phwy a’i cwplaodd hi, ac i ba beth, 5 O ba ryw wedd y dyle y ffyddloniaid fôd, 6 ffrwyth yr yspryd ynddynt hwy, 17 am obaith, 18 am ddioddefgarwch tann y groes, sef ran adfyd er mwyn Crist, 28 am y cydgariad rhwng Duw a’r blant, 29 am ei ragwybodaeth a’r ragluniaeth ef. Gan hynny nid oes weithian ddamnedigaeth i’r rhai sy yng-Hrist Iesu, [sef] y sawl nid ydynt yn rhodio yn ôl y cnawd, eithr ar ôl yr Yspryd.

²Canys deddf Yspryd y bywyt yng-Hrist Iesu a’m rhyddhaodd i oddi wrth ddeddf pechod a marwolaeth.

³Canys (yr hyn a ydoedd yn amhossibl i’r ddeddf pan ydoedd hi yn egwan o blegit y cnawd) Duw gan ddanfon ei Fâb ei hun yng-hyffelybiaeth cnawd pechadurus, a [hynny] am bechod, a gondemnodd bechod yn y cnawd,

⁴Fel y cyflawnid cyfiawnder y ddeddf ynom ni, y rhai ydym yn rhodio nid yn ôl y cnawd: eithr yn ol yr Yspryd.

⁵Canys y rhai ydynt gnawdol, am bethau’r cnawd yr ymsynhwyrant: eithr y rhai sy yn ôl yr Yspryd, am bethau ’r Yspryd.

⁶Canys y mae synnwyr yr cnawd yn farwolaeth, a synnwyr yr Yspryd yn fywyd a thangneddyf.

⁷O blegit synnwyr y cnawd sydd elyniaeth yn erbyn Duw: am nad yw ddarostyngedic i ddeddf Duw: ac ni’s dichon [fod.]

⁸Am hynny y sawl ydynt yn y cnawd ni allant ryngu bodd Duw.

⁹Weithian chwy-chwi nid ydych yn y cnawd, eithr yn yr Yspryd, gan fod Yspryd Duw yn trigo ynoch: ac od oes nêb heb Yspryd Crist ganddo, nid yw hwnnw yn eiddo ef.

¹⁰Ac os yw Crist ynoch, y mae’r corph wedi marw, o blegit pechod: eithr yr Yspryd yn fywyd er mwyn cyfiawnder.

¹¹Ac os Yspryd yr hwn a gyfododd Iesu o feirw sydd yn trigo ynoch, yr hwn a gyfododd Grist o feirw, a fywocâ hefyd eich cyrph marwol chwi, trwy ei Yspryd yr hwn sydd yn trigo ynoch.

¹²Am hynny [4]frodyr yr ydym [ni] yn ddyled-wŷr, nid i’r cnawd, i fyw yn ôl y cnawd:

¹³Canys os byw fyddwch yn ôl y cnawd, meirw fyddwch: eithr os marwhewch weithredoedd y cnawd trwy’r Yspryd, byw fyddwch.

¹⁴Canys cynnifer [ac] a dywyser gan Yspryd Duw, y rhai hyn sy blant i Dduw.

¹⁵Canys ni dderbyniasoch yspryt caethiwet i [beri] ofn trachefn, eithr derbyniasoch Yspryd mabwysiad trwy’r hwn yr ydym yn llefain (Abba) Dâd.

¹⁶Y mae yr Yspryd hwn yn cyd-testiolaethu â’n hyspryd mi, ein bod ni yn blant i Dduw.

¹⁷Os ydym ni yn blant, [yr ydym] ni hefyd yn etifeddion, os yn etifeddion i Dduw, yna yn gyd-etifeddion â Christ: ac os cyd-ddioddefwn ag ef, fe a’n cyd-ogoneddir hefyd gyd ag ef.

¹⁸[5] O blegit yr ydwyf yn bwrw nad yw gofidiau yr amser yr awron yn cydstadlu y gogoniant a ddangosir i ni.

¹⁹Canys awydd-fryd y creatur sydd yn disgwil am ddadcuddiad meibion Duw.

²⁰Canys y mae y creatur yn ddarostyngedic i wagedd nid o’i fodd, eithr o blegit yr hwn a’i darostyngodd,

²¹Tann obaith y rhyddheir y creatur hefyd o gaethiwed llygredigaeth i rydd-did gogoniant meibion Duw.

²²Canys gwyddom fod pôb creatur yn cydocheneidio â ni, ac yn cyd-ofidio hyd y pryd hyn.

²³Ac nid yn vnic y [creatur] ond ninnau hefyd y sawl a gawsom flaen-ffrwyth yr Yspryd, yr ydym ninnau yn ocheneidio ynom ein hunain gan ddisgwil y mabwysiad, [nid amgen] prynnedigaeth ein corph.

²⁴Canys wrth obaith i’n iachauwyd: eithr yr hon a welir nid yw obaith: o blegit pa obeithio a wna vn am y peth a wêl?

²⁵Ond os ydym yn gobeithio yr hyn ni welwn, yr ydym drwy ammynedd yn disgwil am dano.

²⁶Felly hefyd y mae’r Yspryd yn cynnorthwyo ein gweddio ni: canys ni wyddom pa beth a weddiwn fel y dylem, eithr y mae yr Yspryd ei hun yn eiriol trosom ag ocheneidiau annhraethadwy.

²⁷A’r hwn sydd yn chwilio y calonnau, a ŵyr beth yw meddwl yr Yspryd, canys y mae efe yn ôl [ewyllys] Duw yn eiriol tros y sainct.

²⁸A gwyddom fod pob peth yn gweithio i’r hyn goref i’r sawl a garant Dduw, sef i’r rhai a alwyd wrth ei arfaeth ef.

²⁹Canys y rhai a ragŵybu, a ragluniodd efe hefyd i fod yn vn ffurf â delw ei Fâb ef, fel y bydde efe yn gyntafanedig ym mhlith brodyr lawer.

³⁰A’r rhai a ragluniodd efe, y rhai hynny a alwodd efe, a’r rhai a alwodd, y rhai hynny hefyd a gyfiawnhaodd efe, a’r rhai a gyfiawnhaodd efe, y rhai hynny hefyd a ogoneddodd efe.

³¹Beth ynte a ddywedwn ni wrth y pethau hyn? os [yw] Duw gyd â ni, pwy a all fod i’n herbyn?

³²Yr hwn nid arbedodd ei briod Fâb, ond ei roddi ef drosom ni oll i farwolaeth, pa wedd gyd ag ef na rydd efe i ni bob peth hefyd?

³³Pwy a rydd ddim yn erbyn etholedigion Duw, Duw yw’r hwn a gyfiawnhâ.

³⁴Pwy a ddamna? Crist yw’r hwn a fu farw, îe yn hytrach, yr [vn] a gyfodwyd trachefn, yr hwn hefyd sydd ar ddeheu-law Duw, yr hwn hefyd sydd yn eiriol trosom ni.

³⁵Pwy a’n gwahana ni oddi wrth gariad Crist? a i gorthrymder, neu ing, neu ymlid, neu newyn, neu noethni neu enbydrwydd, neu gleddyf?

³⁶Megis y mae yn scrifennedic: er dy fwyn di yr ydys yn ein lladd ni trwy’r dydd: yr ydys yn ein cymmeryd ni fel defaid [iw]lladdfa

³⁷Eithr yn y pethau hyn oll yr ydym ni yn fwy na chwncwerwyr trwy’r hwn a’n carodd ni.

³⁸Canys y mae yn ddiogel gennif nad oes nac angeu, nac enioes, nac Angelion, na thwysogaethau, na meddiannau, na phethau presennol, na phethau i ddyfod,

³⁹Nac vchter, na dyfnder, nac vn creatur arall a all ein yscar ni oddi wrth gariad Duw yr hwn sydd yng-Hrist Iesu ein Harglwydd.