Read William Morgan Bible 1588 original edition 1.Corinthiaid 4 Bible Online

1.Corinthiaid 4 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

1.Corinthiaid 4

¹Swydd gwenidog eglwysig. 7. Nailldueth rhai yn y swydd. 9 Dirmyg y gweinidogion, au buchedd a’u poen. 15 Paul yn dangos ei awdurdod arnynt yn gyrru Tymotheus attynt, 19. Ac yn addaw dyfod ei hun. [2] Cymmered dŷn nyni fel hyn, megis gweinidogion i Grist, a gorchwylwŷr ar ddirgeledigaethau Duw.

²Am ben hyn, y gofynnir gan y gorchwylwŷr gael vn yn ffyddlon.

³Eithr am danaf fi lleiaf dim gennif, fy marnu gennych chwi, neu gan farn dŷn: ac nid wyf chwaith yn fy marnu fy hunan.

⁴Canys ni wn i fy mod yn euog o ddim, ond er hynny ni’m cyfiawnheuir, eithr yr Arglwydd yw yr hwn sydd yn fy marnu.

⁵Er mwyn hynny na fernwch ddim cyn yr amser, oni ddelo yr Arglwydd yr hwn a oleua ddirgelion y tywyllwch, ac a eglura feddyliau y galon, ac yna y bydd y glod i bawb gan Dduw.

⁶A’r pethau hyn frodyr, a fwriais attaf fy hun, ac at Apollos yn siampl, er eich mwyn chwi, fel y gallech ddyscu gennym ni, na byddo i neb fod yn ddoethach nag y mae yn scrifennedic, fel na ymchwytho y naill yn erbyn y llall er mwyn neb.

⁷Pwy a’th nailltuodd di? beth hefyd sydd gennit ar nas derbynnaist? ac os derbynniaist pa ham yr wyt ti yn ymorfoleddu megis na’s derbynniasit?

⁸Yr awr hon yr ydych chwi yn llawn, yn awr yr aethoch yn gyfoethogion, teyrnasasoch hebom ni: ac ôch Dduw na baech yn teyrnasu, fel y teyrnasem ninnau gyd â chwi.

⁹Canys tybied yr wyf, ddarfod i Dduw ein dangos ni yr Apostolion diweddaf, fel rhai wedi eu bwrw i angeu, am ein gwneuthur ni yn ddrych i’r byd, ac i’r angelion, ac i ddynion.

¹⁰Nyni [ydym] ffyliaid er mwyn Crist, a chwithau yn ddoethion yng-Hrist, nyni yn weiniaid, a chwithau yn gryfion, chwy-chwi yn anrhydeddus, a ninnau yn ddirmygus.

¹¹Hyd yr awr hon yr ydym ni yn dwyn newyn a syched, ac yr ydym ni yn noethion, ac yn cael cernodiau, ac yn gyrwydrus.

¹²Ac yr ydym yn llafurio gan weithio â’n dwylo ein hunain, pan i’n difenwir yr ydym yn bendithio, pan i’n herlidir yr ydym yn dioddef.

¹³Pan i’n ceblir yr ydym yn gweddio, fel yscubion y byd y gwnaethpwyd ni, [a] sorod pob dim hyd yn hyn.

¹⁴Nid wyf fi yn scrifennu hyn i’ch gwradwyddo chwi, ond i’ch rhybuddio yr wyf fel fy mhlant annwyl.

¹⁵Canys pe bydde i chwi ddeng-mil o athrawon yng-Hrist, er hynny nid oes nemmawr o dadau: canys myfi a’ch cenhedlais yng-Hrist Iesu trwy yr Efengyl.

¹⁶Am hynny yr wyf yn attolwg i chwi: byddwch ddilynwyr i mi.

¹⁷O blegit hyn yr anfonais attoch Timotheus yr hwn yw fy annwyl fab a ffyddlawn yn yr Arglwydd, yr hwn a goffa i chwi fy ffyrd: yng-Hrist, megis yr wyf ym-mhob man yn athrawiaethu yn yr eglwysydd oll.

¹⁸Y mae rhai wedi chwyddo megis na ddelwn i mwy attoch.

¹⁹Eithr mi a ddeuaf attoch ar fyrder, os ewyllysia yr Arglwydd, ac a fynnaf ŵybod nid [yn vnic] eiriau y rhai sy yn chwyddo eithr [eu] gallu,

²⁰Canys nid yw teyrnas Dduw mewn gair, eithr mewn gallu.

²¹Beth a ewyllysiwch? ai â gwialen y deuaf attoch, ynte â chariad, ac yspryd addfwynder.