Read William Morgan Bible 1588 original edition 1.Corinthiaid 7 Bible Online

1.Corinthiaid 7 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

1.Corinthiaid 7

¹Y mae sanct Paul yn y bennod ymma oll, yn atteb i’r Corinthiaid yng-hylch priodas, ac yn dangos pa les, a pha afles y mae priodas yn ei beri. Ac am y pethau yr scrifennasoch attaf: da i ddyn na chyffyrdde â gwraig.

²Ond rhag godineb cymmered pob dyn ei wraig ei hun, a phob [gwraig] ei gŵr ei hun.

³Rhodded y gŵr i’r wraig ddyledus ewyllys dâ, a’r vn wedd y wraig i’r gŵr.

⁴Nid oes i’r wraig feddiant ar ei chorph ei hun, ond i’r gŵr: ac yr vn-ffunyd nid oes i’r gŵr feddiant ar ei gorph ei hun, ond i’r wraig.

⁵Na siommwch ei gilydd, oni bydd peth trwy gydundeb tros amser, i gael hamdden i ymprydio, ac i weddio: ac eil-waith deuwch yng-hyd rhag i Satan eich temptio, o blegit eich anlladrwydd.

⁶A hyn yr wyf yn ei ddywedyd o ymgeledd nid o orchymyn.

⁷Canys mynnwn fod pawb fel [yr wyf] finne, eithr y mae i bawb ei ddawn ei hun gan Dduw, i vn fel hyn, i arall modd arall.

⁸Dywedyd yr wyf wrth y rhai heb eu prioei, a’r gweddwon, mai da iddynt pes arhoent megis fy-fi.

⁹Eithr oni allant ymgynnal, priodant, canys gwell yw priodi nag ymlosci.

¹⁰Ac am y rhai sy wedi eu clymmu trwy briodas nid myfi sydd yn gorchymyn, ond yr Arglwydd, nac ymadawed y wraig oddi wrth ei gŵr.

¹¹Ac os ymedu hi, arhoed heb priodi, neu cymmoder hi â’i gŵr: ac na ollynged y gŵr ei wraig ymmaith.

¹²Ac wrth y llall dywedyd yr wyfi, ac nid yr Arglwydd: os bydd i vn brawd wraig angrhedadwy, na wrthoded efe mo honi hi, a hithau yn fodlon i aros gyd ag ef.

¹³A’r wraig, yr hon y mae iddi ŵr heb gredu, ac yntef yn fodlon i aros gyd â hi, na wrthoded hi ef.

¹⁴Canys y gŵr di-gred a sancteiddir trwy y wraig, a’r wraig ddi-gred a sancteiddir trwy y gŵr: pe amgen aflan yn ddiau fydde eich plant, eithr yn awr sanctaidd ydynt.

¹⁵Eithr os yr anghredadyn a ymedu, ymadawed, nid yw y brawd neu y chwaer gaeth yn y cyfryw [bethau,] eithr Duw a’u galwodd ni mewn heddwch.

¹⁶O herwydd beth a wyddost ti (ô wraig) a gedwi di dy ŵr? a pheth a wyddost ti (ô ŵr) a gedwi di dy wraig?

¹⁷Ond megis y darfu i Dduw rannu i bawb, megis y darfu i’r Arglwydd alw pawb, felly rhodied, ac fel hyn yr wyf fi yn ordeinio yn yr eglwysi oll.

¹⁸Os galwyd neb wedi ei enwaedu? nac ad-geisied [ddienwaediad:] os galwyd neb mewn dienwaediad? nac enwaeder arno.

¹⁹Enwaediad nid yw ddim, a dienwaediad nid yw ddim, ond cadwedigaeth gorchymynnion Duw.

²⁰Arhosed pob vn yn yr alwedigaeth i’r hon y galwyd ef.

²¹Ai yn wâs i’th alwyd? na fydded gwaeth gennit, etto os gelli gael bod yn rhydd, mwynha [hynny] yn hytrach.

²²Canys y neb a alwyd yn wâs yn yr Arglwydd sydd rydd i’r Arglwydd: hefyd yr hwn a alwyd yn rhydd, gwâs yw i Grist.

²³Er gwerth i’ch prynwyd, na fyddwch weision dynion.

²⁴Y brodyr, arhosed pob dyn yn y [cyflwr] y galwyd ef gyd â Duw.

²⁵Tu ag at am weryfon, nid oes gennif vn gorchymyn gan yr Arglwydd: eithr yr ydwyf yn rhoddi cyngor, fel vn a gafas drugaredd gan yr Arglwydd i fod yn ffyddlon.

²⁶Am hynny tybied yr wyf mai da ydyw, [îe] mai da ydyw tros yr angen rhaid presennol, i ddŷn fod felly.

²⁷A wyt ti yn rhwym i wraig? na chais dy ollwng yn rhydd, a wyt ti yn rhydd oddi wrth wraig? na chais wraig.

²⁸Hefyd os priodaist, ni phechaist, ac os prioda gweryf, ni phechodd: er hynny y cyfryw a gânt flinder yn y cnawd, eithr yr wyf yn eich arbed chwi.

²⁹Dywedyd yr wyfi hyn frodyr, am fod yr amser yn fyrr, y mae yn ôl fod y rhai fy a gwragedd iddynt megis pe byddent hebddynt,

³⁰A’r rhai a ŵylant megis heb ŵylo, a’r rhai a lawenhânt fel heb lawenhau, a’r rhai a brynant fel heb feddu,

³¹A’r rhai a arferant y byd hwn, megis heb ei gamarfer: canys y mae dull y byd hwn yn myned heibio.

³²Eithr mynnwn eich bod yn ddiofal, yr hwn sydd heb priodi sydd yn gofalu am bethau yr Arglwydd: pa wedd y gall fodloni yr Arglwydd:

³³Ond y neb a wreicâodd sydd yn gofalu am bethau y byd, pa wedd y bodlona ei wraig.

³⁴Y mae gwahaniaeth hefyd rhwng gwraig [gŵr] a morwyn, y mae yr hon sydd heb briodi yn gofalu am y pethau sydd yn perthyn i’r Arglwydd, fel y byddo hi sanctaidd mewn corph, ac yspryd, ac y mae yr hon sydd wedi priodi yn gofalu am bethau bydol, pa fodd y rhynga hi fodd i’r gŵr.

³⁵Hyn yr wyf yn ei ddywedyd er llesâd i chwi, nid i fwrw o honof fagl i chwi, eithr fel y glynoch yn weddus, ac yn dda wrth yr Arglwydd yn ddiwahan.

³⁶Ond os bydd neb yn tybied fod yn beth anweddaidd yn erbyn ei weryf, od aiff hi tros flodau ei hoedran, a bod yn angenrhaid hynny, gwnaed a fynno, nid yw yn pechu, priodant.

³⁷Ond yr hwn a safo yn siccr yn ei galon, ac yn afraid iddo, ac a meddiant ganddo ar ei ewyllys ei hun, ac a fwriadodd hyn yn ei galon, ar gadw o honaw ei weryf, da y mae yn gwneuthur.

³⁸Ac am hynny, yr hwn sydd yn [ei] rhoddi yn briod sydd yn gwneuthur yn dda, a’r hwn nid yw yn ei rhoddi yn briod sydd yn gwneuthur yn well.

³⁹Y mae gwraig yn rhwym trwy y gyfraith tra fyddo byw ei gŵr, ond o bydd marw ei gŵr, y mae hi yn rhydd i briodi y neb a fynno, yn vnic yn yr Arglwydd.

⁴⁰Eithr dedwyddach yw hi er hynny os erys hi felly yn fy marn i, ac yr wyfi yn tybied fod gennif Yspryd Duw.