Read William Morgan Bible 1588 original edition 2.Corinthiaid 7 Bible Online

2.Corinthiaid 7 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

2.Corinthiaid 7

¹Y mae yn eu hannog i sancteiddrwydd gan gofio iddynt addewidion Duw. 8 Yn ymescusodi am eu tristau hwynt. 13 Ac yn ddiolchgar yn coffau eu caredigrwydd hwynt i Titus. Am hynny, gan fôd i ni yr addewidion (annwylyd) ymlânhawn oddi wrth bob halogrwydd cnawd, ac yspryd, gan berffeithio sancteiddrwydd yn ofn Duw.

²Derbyniwch ni, ni wnaethom gam i nêb, ni lygrasom nêb, nid yspeiliasom nêb.

³Nid i’ch condemnio yr wyf yn dywedyd, canys mi a ddywedais o’r blaen eich bôd yn ein calonnau ni, i gyd-farw, ac i gyd-fyw.

⁴Y mae hyfder fy ymadrodd yn fawr wrthych: y mae gennif orfoledd mawr ynoch: yr wyf yn llawn o ddiddanwch, yn dra-llawen yn ein holl orthrymder.

⁵Canys wedi ein dyfod ni i Macedonia ni chai ein cnawd ni ddim llonydd, eithr ni a orthrymmid o bôb parth, rhyfeloedd oddi allan, ac ofn oddi mewn.

⁶Eithr Duw, yr hwn a diddâna y rhai cystuddiedig, a’n diddanodd ni wrth ddyfodiad Titus

⁷Ac nid âi ddyfodiad ef yn vnic, ond hefyd â’r diddanwch y diddanwyd ef gennych chwi, pan fynegodd efe i ni eich awydd chwi, eich galar, eich annwyl-serch i mi, fel y llawenheais i yn fwy.

⁸Canys er i mi eich tristau chwi mewn lythyr, nid yw edifar gennif, er bôd yn edifar gennif; canys yr wyf yn gweled dristau o’r llythr hunnw chwi, er [bôd hynny] tros amser.

⁹Yn awr yr ydwyf yn llawen, nid am eich tristau, ond am eich tristau i edifeirwch, canys tristau a wnaethoch yn dduwiol, fel na chawsoch niwed mewn dim gennym ni.

¹⁰Canys duwiol dristwch a bair edifeirwch er iechydwriaeth diedifarus: eithr bydol dristwch a bair angeu.

¹¹Canys wele, pa ofal ei faint a weithiodd hyn ynoch chwi? [sef] tristau o honochw yn dduwiol, îe, pa amddeffyn, îe, pa ddigofaint, îe, pa ofn, îe, pa chwant, îe, pa wŷnfydiaid, îe, pa ddial! ym mhôb peth yr ymddangosasoch i bod yn bur yn y peth hyn.

¹²O herwydd pa ham, er scrifennu attoch, ni [scrifennais] o’i blegit ef a wnaethoedd y cam, nac o blegit yr hwn a gafodd y cam, ond er bôd yn eglur i chwi, ein gofal am danoch ger bron Duw.

¹³Am hynny ni a ddiddanwyd o achos eich diddanwch chwi, eithr llawenach o lawer oeddem am lawenydd Titus, am lonni ei yspryd ef gennych oll.

¹⁴Canys os gorfoleddais ddim wrtho am danoch, ni’m cywilyddiwyd: eithr megis y dywedasom wrthych bôb dim mewn gwirionedd, felly hefyd yr oedd ein gorfoleddiad ni wrth Titus yn gywir.

¹⁵Ac y mae ei galondid ef yn helaethach tu ag attoch, wrth gofio eich vfudd-dod chwi oll, pa fôdd trwy ofn a dychryn, y derbyniasoch ef.

¹⁶Am hynny llawen wyf, am fod i mi hyder arnoch ym mhôb dim.