Read William Morgan Bible 1588 original edition Galathiaid 2 Bible Online

Galathiaid 2 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Galathiaid 2

¹Yng-hylch swydd yr Apostoliaeth, ac enwaediad, 11 yr ymryson rhwng Paul a Phetr, 16 Athrawiaeth am ffydd, a gweithredoedd da, a’r ddeddf. Yna wedi pedair blynedd ar ddêc, yr aethym i fynu eil-waith i Ierusalem, gyd â Barnabas, gan gymmeryd Titus hefyd.

²A thrwy weledigaeth yr euthym i fynu, ac mi a eglurais iddynt yr Efengyl yr hon yr wyf yn ei phregethu ym mhlith y cenhedloedd: * ond yn ddirgel i’r rhai cymmeradwy, rhag mewn vn modd y rhedwn neu y rhedaswn yn ofer.

³Eithr Titus yr hwn oedd gyd â mi, er ei fod yn Roeg-wr, ni yrrwyd iw enwaedu:

⁴A [hynny] ô herwydd y gau frodyr, y rhai a ymsangasent i mewn, y rhai a ddaethent i spio ein rhydd-did ni, yr hon sydd gennym yng-Hrist Iesu, fel ein harweinient i gaethiwed:

⁵I ba rai nid ymroesom trwy ddarostyngiad [ennyd] awr, fel yr arhoe gwirionedd yr Efengyl gyd â chwi:

⁶A chan y rhai a dybid eu bod yn rhyw beth (beth bynnag oeddynt nid gwaeth gennif, nid yw Duw yn derbyn wyneb dyn) canys y rhai a’u gwelent [eu hun yn bennaf] ni chwanegasant ddim i mi.

⁷Eithr yng-wrthwyneb, pan welsant ymddyried i mi am Efengyl y dienwaediad, megis yr enwaediad i Petr:

⁸(Canys yr hwn oedd rymmus trwy Petr yn apstoliaeth yr enwaediad, oedd rymmus hefyd drwof fi yng-hyfer y cenhedloedd)

⁹A phan ŵybu Iaco, a Chephas, ac Ioan y grâs a roddwyd i mi, y rhai yr ydys yn eu cymmeryd yn golofnau, hwy a roesant i mi, ac i Barnabas ddehau ddwylo cymdeithas, i [bregethu] o honom ni i’r cenhedloedd, a hwythau i’r enwaediad:

¹⁰Ac i ni feddwl am y tlodion yn vnic, yr hyn yr ymroddais iw wneuthur.

¹¹A phan ddaeth Petr i Antiochia, mi a’i gwrthwynebais yn ei wyneb, am ei fod iw feio.

¹²O blegit cyn dyfod rhai oddi wrth Iaco, efe a fwytâodd gyd â’r cenhedloedd, ond wedi iddynt ddyfod, efe a giliodd, ac a ymneillduodd oddi wrthynt, gan ofni y rhai oeddynt o’r enwaediad.

¹³A’r Iddewon eraill a gyd-ragrithiasant ag ef, hyd oni hudwyd Barnabas iw lledrith hwy hefyd.

¹⁴Eithr pan welais nad oeddynt hwy yn troedio yn iniawn at wirionedd yr Efengyl, mi a ddywedais wrth Petr yn eu gŵyd oll, os tydi, a thi yn Iddew wyt yn byw fel y cenhedloedd, ac nid fel yr Iddewon, pa ham yr wyt yn peri i’r cenhedloedd fyw yn Iddewaidd?

¹⁵Ny-ni yn Iddewon o naturiaeth, ac nid yn bechaduriaid o’r cenhedloedd, yn gŵybod na chyflawnheuir dŷn trwy weithredoedd y ddeddf, ond drwy ffydd yn Iesu Grist:

¹⁶Ie, nyni a gredasom yn Iesu Grist, fel i’n cyfiawnid trwy ffydd Grist, ac nid trwy weithreddedd y ddeddf, o blegit na chyfiawnheuir vn cnawd trwy weithredoedd y ddeddf.

¹⁷Ac os wrth geisio ein cyfiawnhau trwy Grist ein cair ni yn bechaduriaid, a ydyw Crist am hynny yn weinidog pechod? nac ydyw.

¹⁸Canys os adailadaf eil-waith y pethau a ddestruwiais, yr wyf yn fyng-wneuthur fy hun yn drosedd-wr.

¹⁹O herwydd myfi trwy y ddeddf, wyf farw i’r ddeddf, i fyw o honof i Dduw.

²⁰Mi a groes-hoeliwyd gyd â Christ: etto byw ydwyf, ac nid myfi haiach, ond Crist sydd fyw ynofi, a’r bywyd yr hwn yr wyf yn byw yr awr hon yn y cnawd, yr wyf yn [ei] fyw trwy ffydd ym Mab Duw, yr hwn a’m carodd, ac a’i doddes ei hun drosofi.

²¹Ni ddirymmaf râs Duw: canys os trwy y ddeddf y mae cyfiawnder, yna y bu Crist farw yn ofer.