Read William Morgan Bible 1588 original edition 2.Timotheus 2 Bible Online

2.Timotheus 2 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

2.Timotheus 2

¹Y mae efe yn annog i fod yn ddianwadal, ac yn ddioddef gar, 11 gan ddangos ffyddlon amcan Duw yng-hylch cadwedigaerh y rhai sy eiddo ef, 21 a nod y rhai hynny. Tithe gan hynny fy mâb ymnertha yn y grâs sydd yng-Hrist Iesu,

²A’r pethau a glywaist gennif trwy lawer o dystion, traddoda hynny i ddynion y rhai fyddant gymmwys i ddyscu eraill hefyd.

³Tithe goddef gystudd, megis mil-wr da i Iesu Grist.

⁴Nid oes neb yn milwrio yr hwn a ymrwyda â negeseuau y fuchedd hon, er mwyn [bod] iddo ryngu bodd i’r hwn a’i dewisodd yn filŵr.

⁵Ac od ymdrech neb hefyd, ni choronir ef oddi eithr iddo ymdrech yn gyfreithlon.

⁶Rhaid yw i’r llafurwr gan lafurio yn gyntaf dderbyn y ffrwythau.

⁷Ystyria yr hyn yr ydwyf yn ei ddywedyd, a’r Arglwydd a roddo it ddeall ym mhob dim.

⁸Cofia [am] Iesu Grist o hâd Dafydd, ei gyfodi ef o feirw yn ôl fy Efengyl i.

⁹Yn yr hon yr ydwyf yn goddef cystudd fel gweithred-wr drwg hyd rwymau, eithr gair Duw ni rwymir.

¹⁰Am hynny yr ydwyf yn goddef pob peth er mwyn y detholedigion, fel y gallent hwythau gael yr iechydwriaeth yr hon sydd yng-Hrist Iesu gyd â gogoniant tragywyddol.

¹¹Gwir yw’r gair, os meirw ydym gyd ag ef, y byddwn hefyd fyw gyd ag ef.

¹²Os dioddefwn, ni a gyd deyrnaswn, os gwadwn [ef,] yntef hefyd a’n gwada ninnau.

¹³Os nyni ni chredwn [er hynny] efe a erys yn ffyddlon: ni all efe ei wadu ei hun.

¹⁴Dwg hyn ar gof gan destiolaethu ger bron yr Arglwydd, na byddo iddynt ymryson yng-hylch geiriau, yr hyn nid yw fuddiol i ddim, [onid] i ddadymchwelyd y gwranda-wyr.

¹⁵Ymddyro i’th osod dy hun yn brofedig i Dduw, yn weithiwr difefl, yn iawn barthu gair y gwirionedd.

¹⁶Gwilia halogedic ofer-sain, canys cynnyddu a wnânt i fwy o annuwiolded.

¹⁷A’u hymadrodd hwy a ysa fel cancr: ac o’r cyfryw rai y mae Hymeneus, a Philetus.

¹⁸Y rhai hyn am y gwirionedd a ŵyrasant oddi wrth y nôd, gan ddywedyd ddarfod eusus y cyfodedigaeth, ac y maent yn dadymchwel ffydd rhai.

¹⁹Eithr y mae sail Duw yn sefyll yn ddiogel, ac iddo y sêl hon, yr Arglwydd a ŵyr pwy sydd eiddo ef, ar ymadawed ag anghyfiawnder y neb a henwo henw Crist.

²⁰Eithr mewn ty mawr ni bydd yn vnic llestri o aur, ac arian, ond hefyd o bren a phridd, a rhai i barch, a rhai i ammarch.

²¹Os neb gan hynny a’i glanhâei hunan oddi wrth y pethau hyn, efe fydd lestr i barch, wedi ei sancteiddio, ac yn fuddiol i’r Arglwydd, wedi ei ddarparu i bob gweithred dda.

²²Ffo di hefyd oddi wrth chwantau ieuengtid, a dilyn gyfiawnder, ffydd, cariad, a thangneddyf gyd â’r rhai sy yn galw ar yr Arglwydd o galon bur.

²³A dod ymmaith ynfyd, ac annyscedig gwestiwnau, gan ŵybod mai magu ymryson y maent.

²⁴Ac ni ddyle gwâs yr Arglwydd ymryson, ond bod yn dirion wrth bawb, yn athrawus, ac yn ddioddefgar,

²⁵Gan addyscu yn addfwyn y rhai gwrthwynebus, [i edrych] a roddo Duw ryw amser iddynt hwy edifeirwch i gydnabod y gwirionedd,

²⁶A bod iddynt hwy ddyfod i’r iawn allan o fagl diafol, y rhai a ddelid ganddo wrth ei ewyllys ef.