Read William Morgan Bible 1588 original edition Hebræaid 12 Bible Online

Hebræaid 12 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Hebræaid 12

¹Cyngor i fod yn ddioddefgar, yn ddianwadal, 25 a’r rhagor sydd rhwng y ddau Destament. O Blegit hynny, ninnau hefyd gan fod cymmaint cwmwl o dystiō wedi ein hamgylchu ni, bwriwn heibio bob pwys, a’r pechod yr hwn sydd barod i’n hamgylchu, a rhedwn mewn ammynedd yr yrfa a osodwyd i ni:

²Gan edrych ar Iesu pen tywysog a pherffeithudd ein ffydd ni, yr hwn yn lle y llawenydd a osodwyd iddo, a ddioddefodd y groes, gan ddiysturu gwradwydd, [ac] a eisteddodd ar ddeheulaw gorsedd-faingc Duw.

³Ystyriwch am hynny pwy yw’r neb a ddioddefodd gyfryw ddywedyd yn ei erbyn gan bechaduriaid: rhag eich blino wedi deffygio yn eich meddyliau.

⁴Ni wrthwynebasoch etto hyd at waed, gan ymdrech yn erbyn pechod.

⁵Ac chwi a ollyngasoch tros gof y cyngor yr hwn sydd yn dywedyd wrthych, megis wrth blant: fy mab, nac esceulysa gospedigaeth yr Arglwydd, ac na laesa pan gerydder di ganddo.

⁶Canys y neb y mae yr Arglwydd yn ei garu, y mae efe yn ei gospi, ac y mae efe yn fflangellu pob mab a dderbynio.

⁷Os goddefwch gospedigaeth, y mae Duw yn ymgynig i chwi, megis i feibion: canys pa fab fydd na’s cospo ei dâd ef?

⁸Cithr os heb gospedigaeth yr ydych, o’r hon y mai pawb yn gyfrannog, yna bastardiaid ydych, ac nid meibion [o briod.]

⁹Heb law hynny cawsom dadau ein cyrph yn gospedig-wŷr, ac ni [a’u] parchasom: onid mwy o lawer y mae i ni ymostwng i Dad yr ysprydau, a chael byw?

¹⁰Canys hwynt hwy yn wir tros ychydic ddyddiau a’n cospent ni, fel y bydde dda ganddynt: eithr hwn a’n cospa er llesâd i ni, fel y byddem gyfrannogion o’i sancteiddrwydd ef.

¹¹Ni welir chwaith yn hyfryd vn gospedigaeth tros yr amser presennol, eithr yn anhyfryd: etto wedi hynny, heddychol ffrwyth cyfiawnder, a rydd hi i’r rhai a fyddant wedi eu cynnefino â hi.

¹²Am hynny gwnewch yn sythion eich dwylo llaesedig, a’r gliniau diffrwyth:

¹³A gwnewch lwybrau iniawn i’ch traed, fel nad elo y cloff tros ei ffordd, namyn yn hytrach cael ei iachau.

¹⁴Dilynwch heddwch a phawb, a sanctiddrwydd, heb yr hwn ni chaiff neb weled yr Arglwydd.

¹⁵Gan ddisgwil rhag na phallo neb oddi wrth râs Duw: rhag blaguro o ryw wreiddin chwerw a pheri blinder, a thrwy hwnnw llygru llawer.

¹⁶Na fydded vn putteiniwr, neu aflan megis Esau, yr hwn am vn saig o fwyd a werthodd ei enedigaeth-fraint.

¹⁷Canys chwi a wyddoch y modd wedi hynny hefyd pan fynase efe etifeddu y fendith y gwrithodwyd ef: o blegit ni chafas efe gyfle i edifarhau, er ei fod trwy ddagreu yn ei cheisio hi.

¹⁸O blegit ni ddaethoch chwi at y mynydd teimladwy, a’r tân poeth, a’r cwmwl, a’r tywyllwg, a’r dymestl,

¹⁹A sain yr vdcorn, a llef y geiriau, yr hon y rhai ai clywsant, a ymescusodasant i gael na bydde mwy o’r ymadrodd wrthynt hwy.

²⁰O blegit ni allent hwy oddef yr hyn a orchymynnasid, os cyffyrdde bwyst-fil âr mynydd, efe a labyddid [neu a wenid â phiccell.]

²¹Ac mor aruthr ydoedd y golwg yr hwn oedd yn ymddangos, ag y dywedodd Moses, yr ydwyf yn ofni, ac yn crynnu.

²²Eithr chwi a ddaethoch i fynydd Sion, a dinas y Duw byw, i Ierusalem nefol â llawer myrddiwn o angelion.

²³I gymmanfa a chynnulleidfa y rhai cyntaf-annedig, y rhai a scrifennwyd yn y nefoedd, ac [at] Dduw barnwr pawb, ac [at] ysprydoedd y cyfiawn y rhai a berffeithiwyd,

²⁴Ac [at] Iesu cyfryng-wr y Testament newydd, a gwaed y taenelliad, yr hwn sydd yn dywedyd pethau gwell nâ [gwaed] Abel.

²⁵Edrychwch nad ysceulusoch y neb sydd yn dywedyd: o blegit oni ddiangodd y rhat ai gwrthwynebasant ef, yr hwn ydoedd yn llefaru yn enw Duw ar y ddaiar: nyni yn hytrach o lawer [ni ddiangwn] os gwrthwynebwn y neb sydd [yn dywedyd] o’r nefoedd.

²⁶Llef yr hwn yna a escydwodd y ddaiar, yn awr hefyd y mynegodd, gan ddywedyd, etto vnwaith yr escydwaf nid yn vnic y ddaiar, eithr y nefoedd hefyd.

²⁷Yr etto vnwaith hynny, sydd yn arwyddocau treigliad y pethau ansafad wy, megis pethau medi eu gwneuthur, fel y parhao y pethau safadwy.

²⁸Am hynny gan ein bod ni yn derbyn teyrnas ddisigl, meddiannwn y grâs, drwy ’r hwn y gallom wasaneuthu Duw wrth ei fodd ef trwy wyldra a pharchedig ofn.

²⁹O blegit ein Duw ni sydd dân yssol.