Read William Morgan Bible 1588 original edition Iaco 1 Bible Online

Iaco 1 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Iaco 1

¹2 Y mae Iaco ymma yn rhoddi cyngor i fod yn llawen mewn blinder. 6 I fod yn ystic mewn gweddi trwy ffydd gadarn. 17 I ddisgwil am bôb daioni oddi vchod. 21 I ymwrthod ag oll gamweddau, ac yn ddiolchus i dderbyn gair Duw. 22 Nid yn vnic trwy ei wrando, neu son am dano, eithr hefyd gan fucheddu yn gytun ag ef. 27 Ac y mae yn dangos beth yw gwir grefydd. [1] Iaco gwasanaethwr Duw ar Arglwydd Iesu Grist at y deuddecllwyth gwascaredic, annerch.

²Cymmerwch yn lle dirfawr lawenydd fy-mrodyr pan syrthioch mewn amryw brofedigaethau:

³Gan ŵybod y pair profedigaeth eich ffydd chwi ammynedd.

⁴Ammynedd hefyd caffed ei pherffaith waith, fel y galloch fod yn berffaith ac yn gyfan, heb ddim diffig.

⁵O bydd ar nêb eisieu doethineb, ceisied gan Dduw, yr hwn sydd yn rhoddi yn haelionus i bawb, ac nis dannod i nêb, ac fe a’i rhoddir iddo ef.

⁶Eithr ceisied mewn ffydd heb ammeu dim: canys y nêb a amheuo, cyffelyb yw i donn o’r môr, a chwelir, ac a deflir gan y gwynt.

⁷Ac na feddylied y dyn hwnnw y caiff ddim gan yr Arglwydd.

⁸Gwr dau-ddyblig [ei] feddwl, anwadal yw yng-hwbl o’i ffyrdd.

⁹Y brawd a fyddo o radd isel, llawenyched yn ei oruchafiaeth:

¹⁰Ac elchwyl, y nêb a fyddo gyfoethog, yn ei ostyngedigaeth: canys megis blodeun y llysieun y diflanna efe.

¹¹O blegit [fel pan] gyfyd yr haul yn y gwrês, yna y gŵywa’r llysieun, ac y cwympa ei flodeun, ac y cyll tegwch ei bryd ef: felly hefyd y diflanna’r cyfoethoc yng-hwbl o’i ffyrdd.

¹²Happus yw’r gwr a oddef brofedigaeth, canys pan fyddo profedic, efe a gaiff goron y bywyd yr hon a addawodd yr Arglwydd i’r rhai ai carant ef.

¹³Na ddyweded nêb pan demtier ef ei demtio gan Dduw, canys ni ellir temtio Duw â drwg, ac nid yw efe yn temtio nêb.

¹⁴Eithr pôb rhyw vn a demtir, pan ei tynner gan ei chwant ei hun, ac y llithier ef.

¹⁵Ac yna gwedi i drachwant ymddwyn, escor ar bechod a wna: pechod hefyd pan orphenner a escor ar farwolaeth.

¹⁶Na chyfeiliornwch fy annwyl frodyr.

¹⁷[2] Pôb dawn daionus a phôb rhodd berffaith oddi vchod y mae yn descyn oddi wrth dâd y goleuni, gyd a’r hwn nid oes trasymydigaeth, na chyscodiad troêdigaeth.

¹⁸O’i wir ewyllys yr enillodd efe nyni trwy air y gwirionedd, fel y gallem fod megis blaen-ffrwyth ei greaduriaid ef.

¹⁹O achos hyn fy-mrodyr annwyl, bydded pôb dyn escud i wrando, diog i lefaru, a diog i ddigofaint.

²⁰Canys digofaint gwr nid yw yn cyflawni cyfiawnder Duw.

²¹Am hynny rhoddwch heibio bôb budreddi, a phob amldra malis, a thrwy addfwyndra derbyniwch yr impiedic air, yr hwn a ddichon gadw eich eneidiau.

²²[3] A byddwch wneuthur-wŷr y gair, ac nid gwrandawŷr yn vnic, gan eich twyllo eich hunain.

²³Canys o gwrendu nêb y gair, ac heb ei wneuthur, tebyg yw hwnnw i ŵr yn edrych ei wyneb-pryd naturiol mewn drych.

²⁴Canys ystyriodd ef ei hun ac aeth ymmaith, ac yn y man anghofiodd pa sut ydoedd.

²⁵Eithr y neb a edrycho ar yr hon sydd berffaith gyfraith rhydd-did, ac a erys ynddi, am nad ydyw efe wrandawr anghofus, eithr gwneuthurwr y weithred, happus fydd yn ei weithred.

²⁶Os tybir fod neb yn eich mysc yn grefyddol, yr hwn nid attalio ei dafod, eithr sydd yn twyllo ei galon ei hun, crefydd hwnnw ofer yw.

²⁷Crefydd pur a difrycheulyd ger bron Duw a’r Tad yw hyn, ymweled a’r ymddifaid a’r gwragedd gweddwon yn eu hadfyd, ac ymgadw ei hun yn ddihalogedig oddi wrth y byd.