Read William Morgan Bible 1588 original edition 1.Ioan 4 Bible Online

1.Ioan 4 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

1.Ioan 4

¹1 Gwahaniaeth ysprydion, 2 pa fodd yr adweinir Yspryd Duw rhag ysbryd cyfeiliorni, 7 am gariad Duw a’n cymydogion. Oh rai annwyl na chredwch bob Yspryd, eithr profwch yr ysprydion ai o Dduw y maent: canys gau brophwydi lawer a aethant allan i’r byd.

²Wrth hyn yr adwaenwch Yspryd Duw: pob Yspryd yn cyffessu dyfod o Iesu Grist yng-hnawd, sydd o Dduw.

³A phob Yspryd ni chyffessa ddyfod Iesu Grist yng-hnawd. nid yw o Dduw: eithr hwn yw [Yspryd] anghrist, am yr hwn y clywsoch y deue, ac y mae efe yr awr hon yn y byd.

⁴Oh blant bychain yr ydych chwi o Dduw, ac chwi a’u gorchfygasoch hwy: canys mwy yw’r hwn sydd ynoch chwi, nâ’r hwn sydd yn y dyd.

⁵Hwynt hwy o’r byd y maent, am hynny y llefarant am y byd, a’r byd a wrendu arnynt?

⁶Nyni o Dduw yr ydym, yr hwn a edwyn Dduw sydd yn ein gwrando ni: yr hwn nid yw o Dduw ni’n gwrendu ni, wrth hyn yr adwaenom Yspryd y gwirionedd, ac Yspryd y cyfeliorni.

⁷[3]Oh annwylyd, carwn eu gilydd: canys cariad o Dduw y mae, a phob vn a gâr, o Dduw y ganed ef, ac efe a edwyn Dduw.

⁸Yr hwn ni châr, nid edwyn Dduw: canys cariad yw Duw.

⁹Yn hyn y mae cariad Duw yn ymddangos arnom ni, gan i Dduw ddanfon ei vnic genhedledig Fab i’r byd, fel y byddom fyw trwyddo ef.

¹⁰Yn hyn y mae cariad, nid am [ddarfod] i ni garu Duw: eithr am iddo ef ein caru ni, ac anfon ei Fab [i fod] yn iawn dros ein pechodau.

¹¹Oh annwylyd, os felly y carodd Duw ni, ninnau a ddylem garu eu gilydd.

¹²Ni welodd neb Dduw erioed: os carwn ni eu gilydd y mae Duw yn trigo ynom, ac y mae ei gariad yn berffaith ynom.

¹³Wrth hyn y gwyddom ein bod yn trigo ynddo [ef,] ac yntef ynom ninneu: gan [ddarfod] iddo roddi i ni o’i Yspryd [ef.]

¹⁴A ninnau a welsom, ac a destiolaethwn [ddarfod] i’r Tâd ddanfon y Mab [i fod] yn Iachawdr i’r byd.

¹⁵Pwy bynnag a gyffeso fod Iesu yn Fab Duw, ynddo ef y mae Duw yn trigo, ac yntef yn-Nuw.

¹⁶A nyni a adnabuom, ac a gredasom y cariad yr hun sydd gan Dduw ynom: Duw cariad yw, a’r hwn sydd yn aros yng-hariad sydd yn aros yn Nuw, a Duw ynddo yntef.

¹⁷Yn hyn y cwplheir y cariad ynom, fel y byddo i ni hyder ddydd farn: canys fel y mae efe, felly yr ydym ninnau yn y byd hwn.

¹⁸Nid oes ofn yng-hariad, eithr y mae perffaith gariad yn bwrw allan ofn: o blegit y mae i ofn boenedigaeth: a’r hwn a ofna, nid yw berffaith mewn cariad.

¹⁹Yr ydym ni yn ei garu ef, am iddo ef ein caru ni yn gyntaf.

²⁰Os dywed neb yr wyf yn caru Duw, ac yntef yn casau ei frawd, celwyddog yw: canys pa fodd y gall efe yr hwn nid yw yn caru ei frawd a welodd, garu Duw yr hwn ni welodd?

²¹A’r gorchymyn hwn sydd i ni ganddo ef, bod i’r hwn a garo Dduw, garu ei frawd hefyd.