Read William Morgan Bible 1588 original edition Barn-wŷr 11 Bible Online

Barn-wŷr 11 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Barn-wŷr 11

¹1 Brodyr Iephthah, wedi iddynt ei yrru ef ymmaith oddi wrthynt vnwaith, yn ei gyrchu ef trachefn i fod yn llywydd arnynt hwy. 12 Cennadwriaeth Iephthah at yr Ammoniaid. 30 Adduned Iephthah ai oruchafiaeth. Ac Iephthah y Gileadiad oedd [ŵr] cadarn nerthol, ac efe [oedd] fab i wraig ordderch: a Gilead a genhedlase’r Iephthah hwnnw.

²A gwraig Gilead a ymddug iddo feibion: a meibion y wraig a gynnyddasant, ac a fwriasant ymmaith Iephthah, ac a ddywedasant wrtho ef, nid etifeddi di yn nhŷ ein tad ni, canys mab gwraig ddieithr ydwyt ti.

³Yna Iephthah a ffôdd rhac ofn ei frodyr, ac a drigodd yng-wlad Tob: a’r gwâg ddynion ofer a ymgasclasant at Iephthah, ac a aethant allan gyd ag ef.

⁴Ac wedi [talm] o ddyddiau meibion Ammon a ryfelasant yn erbyn Israel.

⁵A phan oedd meibion Ammon yn ymladd ag Israel, yna henuriaid Gilead a aethant i gyrchu Iephthah o wlâd Tob.

⁶A dywedasant wrth Iephthah, tyret a bydd i ni yn dywysog: fel yr ymladdom yn erbyn meibion Ammon.

⁷Yna Iephthah a ddywedodd wrth henuriaid Gilead, onid chwi a’m casauasochi, ac a’m gyrrasoch o dŷ fy nhad? pa ham y deuwch attafi ynawr pan [yw] yn gyfyng arnoch?

⁸A henuriaid Gilead a ddywedasant wrth Iephthah, am hynny y dychwelasom yn awr attat ti fel y delyt gyd ani, ac yr ymladdit yn erbyn meibion Ammon: ac y byddit i ni yn bennaeth ar holl drigolion Gilead.

⁹Ac Iephthah a ddywedodd wrth henuriaid Gîlead, o throiwch fi yn ôl i ymladd yn erbyn meibion Ammon, a rhoddi o’r Arglwydd hwynt o’m blaen i, a fyddaf fi’n bennaeth arnoch chwi?

¹⁰Yna henuriaid Gilead a ddywedasant wrth Iephthah: yr Arglwydd fyddo’n dyst rhyngom ni, oni wnawn ni felly yn ôl dy air di.

¹¹Felly Iephthah a aeth gyd ag henuriaid Gilead, a’r bobl ai gosodasant ef yn bennaeth ac yn dywysog arnynt: ac Iephthah a adroddodd ei holl eiriau ger bron yr Arglwydd yn Mispah.

¹²Yna Iephthah a anfonodd gennadau at frenin meibion Ammon gan ddywedyd: beth [sydd]i mi a [wnelwyf] a thi fel y delit ti attafi i ymladd yn erbyn fyng-wlâd i?

¹³A brenin meibion Ammon a ddywedodd wrth gennedau Iephthah, o herwydd i Israel ddwyn fyng-wlâdi, (pan ddaeth efe i fynu o’r Aipht) o Arnon hyd Iabboc, ac hyd yr Iorddonen: yn awr gan hynny dod adref hwynt mewn heddwch.

¹⁴Ac Iephthah a chwanegodd etto: ac a anfonodd gennadau at frenin meibion Ammon,

¹⁵Ac efe a ddywedodd wrtho, fel hyn y dywedodd Iephthah: ni ddûg Israel dîr Moab, na thîr meibion Ammon.

¹⁶Ond pan ddaethant hwy i fynu o’r Aipht: yna Israel a rodiodd mewn anialwch hyd y mor côch, ac a ddaeth i Cades.

¹⁷Ac Israel a anfonodd gennadau at frenin Edom gan ddywedyd, gâd i mi drammwy attolwg drwy dy wlâd ti, ond ni wrandawodd brenin Edom, ac efe a anfonodd hefyd at frenin Moab, ond ni fynne yntef [ei ollwng ef,] felly Israel a arhosodd yn Cades.

¹⁸Yna hwynt a rodiasant yn yr anialwch, ac a amgylchynasant wlâd Edom, a gwlâd Moab, ac a ddaethant o du codiad haul i wlâd Moab, ac hwy a werssyllasant tu hwnt i Arnon: ac ni ddaethant o fewn terfyn Moab, canys Arnon [oedd] derfyn Moab.

¹⁹Israel a anfonodd gennadau at Sehon brenin yr Amoriaid, [sef]brenin Hesbon: ac Israel a ddywedodd wrtho, gâd i ni drammwy attolwg drwy dy wlâd ti hyd ein glwâd.

²⁰Ond nid ymddyriedodd Sehon i Israel fyned trwy ei derfyn ef, eithr Sehon a gasclodd ei holl bobl, ac hwy a werssyllasant yn Iasa: ac efe a ymladdodd yn erbyn Israel.

²¹Ac Arglwydd Dduw Israel a roddodd Sehon ai holl bobl yn llaw Israel, a’r [Israeliaid] ai tarawsant hwynt: felly Israel a orescynnodd holl wlâd yr Amoriaid trigolion y wlâd honno.

²²Gorescynnasant hefyd holl derfynau’r Amoriaid: o Arnon hyd Iabboc, ac o’r anialwch hyd yr Iorddonen.

²³Felly yn awr Arglwydd Dduw Israel a fwriodd yr Amoriaid allan o flaen ei bobl Israel: gan hynny [ai] tydi ai meddiannit hi?

²⁴Ond yr hyn a orescyn Chamos dy dduw di a feddienni di? a’r hyn oll a orescynno’r Arglwydd ein Duw o’n blaen ni a feddiannwn ninnnau?

²⁵Ac yn awr a wyt ti yn well na Balac mab Ziphôr brenin Moab? a ymrysonodd efe erioed ag Israel, neu gan ymladd a ymladdodd efe iw herbyn hwy?

²⁶Pan oedd Israel yn trigo yn Hesbon, ac yn ei phentrefydd, ac yn Aroer, ac yn ei phentrefydd ac yn yr holl ddinasoedd y rhai [oeddynt] wrth derfynau Arnon, drychant-mhlynedd? pa ham nad achubasoch [hwynt] y pryd hynny?

²⁷Am hynny ni phechais i yn dy erbyn di, ond yr ydwyt ti’n gwneuthur cam a mi, gan ymladd yn fy erbyn i: yr Arglwydd yr hwn [sydd] farn-wr a farno heddyw rhwng meibion Israel a meibion Ammon.

²⁸Er hynny ni wrandawodd brenin meibion Ammon ar eiriau Iephthah y rhai a anfonase efe atto.

²⁹Yna y daeth yspryd yr Arglwydd ar Iephthah, ac efe a aeth tresodd i Gilead, ac i Manasses: aeth hefyd trosodd i Mispah Gilead, ac o Mispah Gilead yr aeth efe at feibion Amnon.

³⁰Ac Iephthah a addunedodd adduned i’r Arglwydd, ac a ddywedodd: os gan roddi y rhoddi di feibion Ammon yn fy llaw i,

³¹Yna’r hwn a ddelo allan o ddrysau fy nhŷ (i’m cyfarfod pan ddychwelwyf mewn heddwch oddi wrth feibion Ammon) a fydd eiddo’r Arglwydd, a mi ai hoffrymma ef yn boeth offrwm.

³²Felly Iephthah a aeth at feibion Ammon i ymladd yn eu herbyn: a’r Arglwydd ai rhoddodd hwynt yn ei law ef.

³³Ac efe ai tarawodd hwynt o Aroer hyd [y ffordd] y delech di i Mennith [sef] vgain nhinas, ac hyd wastadedd y gwinllanoedd a phlâ mawr iawn: felly y darostyngwyd meibion Ammon o flaen meibion Israel.

³⁴Pan ddaeth Iephthah i Mispah iw dŷ ei hun, yna wele ei ferch ef yn dyfod allan iw gyfarfod a thympanau, ac a dawnsiau: a hi [oedd] ei vnic [etifedd] ef, nid [oedd] ganddo fab na merch [arall] o honaw ei hun.

³⁵A phan welodd efe hi, yna efe a rwygodd ei wiscoedd, ac a ddywedodd ahah fy merch gan ddarostwng y darostyngaist fi, ti hefyd ydwyt [vn] or rhai ydynt yn fy molestu: canys myfi a agorais fyng-enau wrth yr Arglwydd, ac ni allaf gilio.

³⁶A hi a ddywedodd wrtho ef, fy nhad [od] agoraist dy enau wrth yr Arglwydd gwna imi yn ôl yr hyn a aeth allan o’th enau: wedi i’r Arglwydd wneuthur er dy fwyn di ddialedd ar dy elynnion di, meibion Ammon.

³⁷Hi a ddywedodd hefyd wrth ei thâd, gwneler i mi y peth hyn: paid a mi ddau fîs fel yr elwyf, ac yr arhoswyf ar y mynyddoedd ac yr ŵylwyf o herwydd fy morwyndod, mi a’m cyfeillesau.

³⁸Ac efe a ddywedodd, dôs, ac ai gollyngodd hi ddau fis: felly hi a aeth ai chyfeillesau, ac a ŵylodd o herwydd ei morwyndod ar y mynyddoedd.

³⁹Ac ym mhen y ddau fis hi a ddychwelodd at ei thad, ac efe a wnaeth a hi’r adduned yr hon a addunase efe: a hi ni adnabuse ŵr, a bu [hyn] yn ddefod yn Israel.

⁴⁰Merched Israel a aent bob blwyddyn i alaru am ferch Iephthah y Gileadiad: bedwar diwrnod yn y flwyddyn.