Read Y Beibl Cymraeg Newydd, New Welsh Bible, 1988 Genesis 43 Bible Online

Genesis 43 - Y Beibl Cymraeg Newydd, New Welsh Bible, 1988 bible

Genesis 43

¹Trymhaodd y newyn yn y wlad.

²Ac wedi iddynt fwyta'r u375?d a ddygwyd ganddynt o'r Aifft, dywedodd eu tad wrthynt, "Ewch yn �l i brynu ychydig o fwyd i ni."

³Ond atebodd Jwda, "Rhybuddiodd y dyn ni'n ddifrifol gan ddweud, 'Ni chewch weld fy wyneb os na fydd eich brawd gyda chwi.'

⁴Os anfoni ein brawd gyda ni, fe awn i brynu bwyd i ti;

⁵ond os nad anfoni ef, nid awn ni, oherwydd dywedodd y dyn wrthym, 'Ni chewch weld fy wyneb os na fydd eich brawd gyda chwi.'"

⁶Dywedodd Israel, "Pam y gwnaethoch ddrwg i mi trwy ddweud wrth y dyn fod gennych frawd arall?"

⁷Atebasant hwythau, "Holodd y dyn ni'n fanwl amdanom ein hunain a'n teulu, a gofyn, 'A yw eich tad eto'n fyw? A oes gennych frawd arall?' Wrth inni ei ateb, a allem ni ddirnad y dywedai ef, 'Dewch �'ch brawd yma'?"

⁸Dywedodd Jwda wrth ei dad Israel, "Anfon y bachgen gyda mi, inni gael codi a mynd, er mwyn inni fyw ac nid marw, nyni a thithau a'n plant hefyd.

⁹Mi af fi yn feichiau drosto; mi fyddaf fi'n gyfrifol amdano. Os na ddof ag ef yn �l atat a'i osod o'th flaen, yna byddaf yn euog yn dy olwg am byth.

¹⁰Pe baem heb oedi, byddem wedi dychwelyd ddwywaith erbyn hyn."

¹¹Dywedodd eu tad Israel wrthynt, "Os oes rhaid, gwnewch hyn: cymerwch rai o ffrwythau gorau'r wlad yn eich paciau, a dygwch yn anrheg i'r dyn ychydig o falm ac ychydig o f�l, glud p�r, myrr, cnau ac almonau.

¹²Cymerwch ddwbl yr arian, a dychwelwch yr arian a roddwyd yng ngenau eich sachau. Efallai mai camgymeriad oedd hynny.

¹³Cymerwch hefyd eich brawd, ac ewch eto at y dyn;

¹⁴a rhodded Duw Hollalluog drugaredd i chwi gerbron y dyn, er mwyn iddo ollwng yn rhydd eich brawd arall a Benjamin. Os gwneir fi'n ddi-blant, derbyniaf hynny."

¹⁵Felly cymerodd y dynion yr anrheg a dwbl yr arian, a Benjamin gyda hwy, ac aethant ar eu taith i lawr i'r Aifft, a sefyll gerbron Joseff.

¹⁶Pan welodd Joseff fod Benjamin gyda hwy, dywedodd wrth swyddog ei du375?, "Dos �'r dynion i'r tu375?, a lladd anifail a gwna wledd, oherwydd bydd y dynion yn bwyta gyda mi ganol dydd."

¹⁷Gwnaeth y swyddog fel y gorchmynnodd Joseff iddo, a daeth �'r dynion i du375? Joseff.

¹⁸Ond yr oedd ar y dynion ofn pan gymerwyd hwy i du375? Joseff, ac meddent, "Y maent wedi dod � ni i mewn yma oherwydd yr arian a roddwyd yn �l yn ein sachau y tro cyntaf. Byddant yn rhuthro ac yn ymosod arnom, a'n gwneud yn gaethion, a chipio ein hasynnod."

¹⁹Aethant at swyddog tu375? Joseff a siarad ag ef wrth ddrws y tu375?,

²⁰a dweud, "Ein harglwydd, daethom i lawr o'r blaen i brynu bwyd;

²¹wrth inni agor ein sachau yn y llety yr oedd arian pob un yn llawn yng ngenau ei sach. Yr ydym wedi dod � hwy'n �l gyda ni,

²²ac y mae gennym arian eraill hefyd i brynu bwyd. Ni wyddom pwy a osododd ein harian yn ein sachau."

²³Atebodd yntau, "Byddwch dawel, peidiwch ag ofni; eich Duw a Duw eich tad a guddiodd drysor i chwi yn eich sachau; derbyniais i eich arian." Yna daeth � Simeon allan atynt.

²⁴Wedi i'r swyddog fynd �'r dynion i du375? Joseff, rhoddodd ddu373?r iddynt i olchi eu traed, a rhoddodd fwyd i'w hasynnod.

²⁵Gwnaethant eu hanrheg yn barod erbyn i Joseff ddod ganol dydd, am iddynt glywed mai yno y byddent yn cael bwyd.

²⁶Pan ddaeth Joseff i'r tu375?, dygasant ato yr anrheg oedd ganddynt, ac ymgrymu i'r llawr o'i flaen.

²⁷Holodd yntau hwy am eu hiechyd, a gofyn, "A yw eich tad yn iawn, yr hen u373?r y buoch yn s�n amdano? A yw'n dal yn fyw?"

²⁸Atebasant, "Y mae dy was, ein tad, yn fyw ac yn iach." A phlygasant eu pennau ac ymgrymu.

²⁹Cododd yntau ei olwg a gweld ei frawd Benjamin, mab ei fam ef ei hun, a gofynnodd, "Ai dyma eich brawd ieuengaf, y buoch yn s�n amdano?" A dywedodd wrtho, "Bydded Duw yn rasol wrthyt, fy mab."

³⁰Yna brysiodd Joseff a chwilio am le i wylo, oherwydd cyffrowyd ei deimladau o achos ei frawd. Aeth i'w ystafell ac wylo yno.

³¹Yna golchodd ei wyneb a daeth allan gan ymatal, a dywedodd, "Dewch �'r bwyd."

³²Gosodwyd bwyd iddo ef ar wah�n, ac iddynt hwy ar wah�n, ac i'r Eifftiaid oedd yn bwyta gydag ef ar wah�n; oherwydd ni allai'r Eifftiaid gydfwyta gyda'r Hebreaid, am fod hynny'n ffieidd-dra ganddynt.

³³Yr oeddent yn eistedd o'i flaen, y cyntafanedig yn �l ei flaenoriaeth a'r ieuengaf yn �l ei ieuenctid; a rhyfeddodd y dynion ymysg ei gilydd.

³⁴Cododd Joseff seigiau iddynt o'i fwrdd ei hun, ac yr oedd cyfran Benjamin bum gwaith yn fwy na chyfran y lleill. Felly yfasant a bod yn llawen gydag ef.