Read Y Beibl Cymraeg Newydd, New Welsh Bible, 1988 Exodus 1 Bible Online

Exodus 1 - Y Beibl Cymraeg Newydd, New Welsh Bible, 1988 bible

Exodus 1

¹Dyma enwau meibion Israel a aeth i'r Aifft gyda Jacob, pob un gyda'i deulu:

²Reuben, Simeon, Lefi a Jwda,

³Issachar, Sabulon a Benjamin,

⁴Dan a Nafftali, Gad ac Aser.

⁵Yr oedd gan Jacob ddeg a thrigain o ddisgynyddion; yr oedd Joseff eisoes yn yr Aifft.

⁶Yna bu farw Joseff a phob un o'i frodyr a'r holl genhedlaeth honno.

⁷Ond yr oedd plant Israel yn ffrwythlon ac yn amlhau'n ddirfawr, ac aethant mor gryf a niferus nes bod y wlad yn llawn ohonynt.

⁸Yna daeth brenin newydd i deyrnasu ar yr Aifft, un nad oedd yn gwybod am Joseff.

⁹Dywedodd ef wrth ei bobl, "Edrychwch, y mae pobl Israel yn fwy niferus ac yn gryfach na ni.

¹⁰Rhaid inni fod yn ddoeth wrth eu trin, rhag iddynt gynyddu, a phe deuai rhyfel, iddynt ymuno �'n gelynion i ymladd yn ein herbyn, a dianc o'r wlad."

¹¹Felly, gosodwyd meistri gwaith i oruchwylio'r bobl ac i'w llethu � beichiau trymion. Hwy fu'n adeiladu Pithom a Rameses, dinasoedd ar gyfer ystordai Pharo.

¹²Ond po fwyaf y caent eu gorthrymu, mwyaf yn y byd yr oeddent yn amlhau ac yn cynyddu; a daeth yr Eifftiaid i'w hofni.

¹³Am hynny, gorfodwyd i'r Israeliaid weithio dan ormes,

¹⁴a gwnaeth yr Eifftiaid eu bywyd yn chwerw trwy eu gosod i lafurio'n galed � chlai a phriddfeini, a gwneud pob math o waith yn y meysydd. Yr oedd y cwbl yn cael ei wneud dan ormes.

¹⁵Yna dywedodd brenin yr Aifft wrth Siffra a Pua, dwy fydwraig yr Hebreaid,

¹⁶Pan fyddwch yn gweini ar wragedd yr Hebreaid, sylwch ar y plentyn a enir: os mab fydd, lladdwch ef; os merch, gadewch iddi fyw."

¹⁷Ond yr oedd y bydwragedd yn parchu Duw; ac ni wnaethant yr hyn a orchmynnodd brenin yr Aifft, ond gadawsant i'r bechgyn fyw.

¹⁸Galwodd brenin yr Aifft y bydwragedd ato a gofyn, "Pam y gwnaethoch hyn, a gadael i'r bechgyn fyw?"

¹⁹Dywedasant hwythau wrth Pharo, "Nid yw gwragedd yr Hebreaid yn debyg i wragedd yr Eifftiaid, oherwydd y maent hwy yn fywiog ac yn esgor cyn i'r fydwraig gyrraedd."

²⁰Am hynny bu Duw yn dda wrth y bydwragedd; a chynyddodd y bobl a dod yn rymus iawn.

²¹Am fod y bydwragedd yn parchu Duw, cawsant hwy eu hunain deuluoedd.

²²Yna rhoddodd Pharo orchymyn i'r holl bobl a dweud, "Taflwch i'r Neil bob mab a enir i'r Hebreaid, ond gadewch i bob merch gael byw."