Read Y Beibl Cymraeg Newydd, New Welsh Bible, 1988 Eseciel 7 Bible Online

Eseciel 7 - Y Beibl Cymraeg Newydd, New Welsh Bible, 1988 bible

Eseciel 7

¹Daeth gair yr ARGLWYDD ataf a dweud,

²Tithau, fab dyn, dywed, 'Fel hyn y dywed yr Arglwydd DDUW wrth dir Israel: Diwedd! Daeth y diwedd ar bedwar cwr y wlad.

³Daeth y diwedd yn awr arnat ti, ac anfonaf fy nig arnat; barnaf di yn �l dy ffyrdd, a thalaf iti am dy holl ffieidd-dra.

⁴Ni fyddaf yn tosturio wrthyt, ac ni fyddaf yn trugarhau, ond talaf iti am dy ffyrdd ac am y ffieidd-dra sydd yn dy ganol. Yna cewch wybod mai myfi yw'r ARGLWYDD.

⁵'Fel hyn y dywed yr Arglwydd DDUW: Trychineb ar ben trychineb! Y mae'n dod!

⁶Daeth diwedd! Daeth y diwedd! Y mae wedi cychwyn yn dy erbyn! Fe ddaeth!

⁷Fe ddaeth y farn arnat ti sy'n byw yn y wlad; daeth yr amser, agos yw'r dydd; y mae terfysg, ac nid llawenydd, ar y mynyddoedd.

⁸Yn awr, ar fyrder, tywalltaf fy llid arnat a chyflawni fy nig tuag atat; barnaf di yn �l dy ffyrdd, a thalu iti am dy holl ffieidd-dra.

⁹Ni fyddaf yn tosturio wrthyt, nac yn trugarhau; talaf iti am dy ffyrdd ac am y ffieidd-dra sydd yn dy ganol. Yna cewch wybod mai myfi'r ARGLWYDD sy'n taro.

¹⁰'Dyma'r dydd! Fe ddaeth! Aeth y farn allan. Blagurodd anghyfiawnder, blodeuodd traha,

¹¹tyfodd trais yn anghyfiawnder dybryd; ni adewir neb ohonynt, neb o'r dyrfa, na dim o'u cyfoeth na dim o werth.

¹²Daeth yr amser, cyrhaeddodd y dydd. Na fydded i'r prynwr lawenhau nac i'r gwerthwr ofidio, oherwydd daeth dicter ar y dyrfa i gyd.

¹³Ni ddychwel y gwerthwr at yr hyn a werthodd, cyhyd ag y byddant ill dau'n fyw; oherwydd ni throir yn �l y weledigaeth ynglu375?n �'r dyrfa. O achos drygioni ni fydd yr un ohonynt yn dal gafael yn ei einioes.

¹⁴Er iddynt ganu utgorn a gwneud popeth yn barod, nid � yr un allan i ryfel, oherwydd y mae fy nicter ar y dyrfa i gyd.

¹⁵'Oddi allan y mae cleddyf, ac oddi mewn haint a newyn; bydd y rhai sydd allan yn y maes yn marw trwy'r cleddyf, a'r rhai sydd yn y ddinas yn cael eu hysu gan newyn a haint.

¹⁶Bydd yr holl rai a ddihangodd i'r mynyddoedd, fel colomennod y dyffryn, pob un ohonynt yn griddfan am ei ddrygioni.

¹⁷Bydd pob llaw yn llipa a phob glin fel glastwr;

¹⁸byddant yn gwisgo sachliain, ac wedi eu gorchuddio � braw; bydd cywilydd ar bob wyneb a moelni ar bob pen.

¹⁹Taflant eu harian i'r strydoedd, a bydd eu haur fel peth aflan; ni fedr eu harian na'u haur eu gwaredu yn nydd digofaint yr ARGLWYDD; ac ni fedrant ddigoni eu heisiau na llenwi eu stumogau; ond eu camwedd fydd eu cwymp.

²⁰Yr oeddent yn llawenhau � balchder yn eu tlysau hardd, ac yn eu gwneud yn ddelwau ffiaidd ac atgas; am hynny yr wyf yn eu hystyried yn aflan.

²¹Fe'u rhoddaf yn ysbail yn nwylo estroniaid, ac yn anrhaith i rai drygionus y ddaear, a halogir hwy.

²²Trof fy wyneb oddi wrthynt, a halogir fy nhrysor; daw ysbeilwyr i mewn yno a'i halogi a gwneud anrhaith.

²³'Am fod y wlad yn llawn o dywallt gwaed, a'r ddinas yn llawn o drais,

²⁴dof �'r rhai gwaethaf o'r cenhedloedd yno, a byddant yn meddiannu eu tai; rhoddaf derfyn ar falchder y rhai cedyrn, ac fe halogir eu cysegrleoedd.

²⁵Y mae dychryn ar ddyfod, a byddant yn ceisio heddwch, ond heb ei gael.

²⁶Daw trallod ar ben trallod, a sibrydion ar ben sibrydion; ceisiant weledigaeth gan y proffwyd, a bydd y gyfraith yn pallu gan yr offeiriad, a chyngor gan yr henuriaid.

²⁷Bydd y brenin mewn galar, a'r tywysog wedi ei wisgo ag arswyd, a bydd dwylo pobl y wlad yn crynu. Gwnaf � hwy yn �l eu ffyrdd, a barnaf hwy yn �l eu safonau eu hunain; a ch�nt wybod mai myfi yw'r ARGLWYDD.'"