Read Y Beibl Cymraeg Newydd, New Welsh Bible, 1988 Llythyr Iago 1 Bible Online

Llythyr Iago 1 - Y Beibl Cymraeg Newydd, New Welsh Bible, 1988 bible

Llythyr Iago 1

¹Iago, gwas Duw a'r Arglwydd Iesu Grist, at y deuddeg llwyth sydd ar wasgar, cyfarchion.

²Fy nghyfeillion, cyfrifwch hi'n llawenydd pur pan syrthiwch i amrywiol brofedigaethau,

³gan wybod fod y prawf ar eich ffydd yn magu dyfalbarhad.

⁴A gadewch i ddyfalbarhad gyflawni ei waith, er mwyn ichwi fod yn berffaith a chyflawn, heb fod yn ddiffygiol mewn dim.

⁵Ac os oes un ohonoch yn ddiffygiol mewn doethineb, gofynned gan Dduw, ac fe'i rhoddir iddo, oherwydd y mae Duw yn rhoi i bawb yn hael a heb ddannod.

⁶Ond gofynned mewn ffydd, heb amau, gan fod y sawl sy'n amau yn debyg i don y m�r, sy'n cael ei chwythu a'i chwalu gan y gwynt.

⁷Nid yw hwnnw � ac yntau rhwng dau feddwl, yn ansicr yn ei holl ffyrdd � i dybio y caiff ddim gan yr Arglwydd.

⁹Dylai'r credadun distadl ymfalch�o pan ddyrchefir ef,

¹⁰ond yr un cyfoethog ymfalch�o pan ddarostyngir ef, oherwydd diflannu a wna hwnnw fel blodeuyn y maes.

¹¹Bydd yr haul yn codi yn ei wres tanbaid, a bydd y glaswellt yn crino, ei flodeuyn yn syrthio, a thlysni ei wedd yn darfod. Felly hefyd y diflanna'r cyfoethog yng nghanol ei holl fynd a dod.

¹²Gwyn ei fyd y sawl sy'n dal ei dir mewn temtasiwn, oherwydd ar �l iddo fynd trwy'r prawf fe gaiff, yn goron, y bywyd a addawodd yr Arglwydd i'r rhai sydd yn ei garu ef.

¹³Ni ddylai neb sy'n cael ei demtio ddweud, "Oddi wrth Dduw y daw fy nhemtasiwn"; oherwydd ni ellir temtio Duw gan ddrygioni, ac nid yw ef ei hun yn temtio neb.

¹⁴Yn wir, pan yw rhywun yn cael ei demtio, ei chwant ei hun sydd yn ei dynnu ar gyfeiliorn ac yn ei hudo.

¹⁵Yna, y mae chwant yn beichiogi ac yn esgor ar bechod, ac y mae pechod, ar �l cyrraedd ei lawn dwf, yn cenhedlu marwolaeth.

¹⁶Peidiwch � chymryd eich camarwain, fy nghyfeillion annwyl.

¹⁷Oddi uchod y daw pob rhoi da a phob rhodd berffaith. Disgyn y maent oddi wrth Dad goleuadau'r nef; ac iddo ef ni pherthyn na chyfnewid na chysgod troadau'r rhod.

¹⁸O'i fwriad ei hun y cenhedlodd ef ni trwy air y gwirionedd, er mwyn inni fod yn fath o flaenffrwyth o'i greaduriaid.

¹⁹Ystyriwch, fy nghyfeillion annwyl. Rhaid i bob un fod yn gyflym i wrando, ond yn araf i lefaru, ac yn araf i ddigio,

²⁰oherwydd nid yw dicter dynol yn hyrwyddo cyfiawnder Duw.

²¹Ymaith gan hynny � phob aflendid, ac ymaith �'r drygioni sydd ar gynnydd, a derbyniwch yn wylaidd y gair hwnnw a blannwyd ynoch, ac sy'n abl i achub eich eneidiau.

²²Byddwch yn weithredwyr y gair, nid yn wrandawyr yn unig, gan eich twyllo eich hunain.

²³Oherwydd os yw rhywun yn wrandawr y gair, ac nid yn weithredwr, y mae'n debyg i un yn gweld mewn drych yr wyneb a gafodd;

²⁴fe'i gwelodd ei hun, ac yna, wedi iddo fynd i ffwrdd, anghofiodd ar unwaith pa fath un ydoedd.

²⁵Ond am y sawl a roes sylw dyfal i berffaith gyfraith rhyddid ac a ddaliodd ati, a dod yn weithredwr ei gofynion, ac nid yn wrandawr anghofus, bydd hwnnw yn ddedwydd yn ei weithredoedd.

²⁶Os yw rhywun yn tybio ei fod yn grefyddol, ac yntau'n methu ffrwyno'i dafod, ac yn wir yn twyllo'i galon ei hun, yna ofer yw crefydd hwnnw.

²⁷Dyma'r grefydd sy'n bur a dilychwin yng ngolwg Duw ein Tad: bod rhywun yn gofalu am yr amddifad a'r gweddwon yn eu cyfyngder, ac yn ei gadw ei hun heb ei ddifwyno gan y byd.