Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Башланув 21 Bible Online

Башланув 21 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Башланув 21

¹РАББИ исе, айткъаны дайын, Сарени унутмады. О, айткъаны киби де япты.

²Саре юклю олды ве къарт Ибраимге, Алла айткъан вакътында, огълан бала тапты.

³Ибраим озюнинъ Сареден догъгъан огълуна Исхакъ [25] деген ад къойды.

⁴Секизинджи куню, Алла эмир эткени киби, Ибраим Исхакъ огълуны сюннет эттирди.

⁵Исхакъ догъгъанда, Ибраим 100 яшында эди.

⁶Саре исе: — Алла мени кульмеге меджбур этти. Ким меним акъкъымда эшитсе — куледжектир, — деди.

⁷Ве: — Ибраимге, онынъ Сареси баланы кокюснен эмиздиреджегини, ким айтып олур эди? Амма, иште, къартлыгъында, Ибраимге менден огълан бала корьмеге насип олды! — деп къошты.

⁸Бала осьти ве кокюстен кестирильди. Ибраим Исхакъ кокюстен кестирильген куню буюк той япты.

⁹Мысырлы Хагар Ибраимге тапкъан огълан Исхакънынъ устюнден кульгенде, Саре буны корьди де,

¹⁰Ибраимге: — Бу къул апайны огълунен берабер къувала, чюнки бу къул апайнынъ огълу меним огълум Исхакъ киби васиет алмайджакъ, — деди.

¹¹Озь огълу акъкъында айтылгъан бу лафлар Ибраимни пек гъамландырды.

¹²Лякин Алла Ибраимге бойле деди: — Къул апайынъ ве огълунъ ичюн гъамлы олма. Саре санъа не айтса, оны динъле, чюнки Исхакътан чыкъкъанлар сенинъ эвлятларынъ адланаджакълар.

¹³Хызметчи апайнынъ огълундан да халкъ асыл этерим, чюнки о да, сенинъ эвлядынъ.

¹⁴Ибраим саба эрте турып, отьмек ве сувгъа толу мешин торба алып, Хагаргъа берди ве онынъ омузларына къойды. Огълуны да онъа берди ве сонъ онъа: «Кет», — деди. Хагар кетип, Беэр-Шева сахрасында долашты.

¹⁵Мешин торбадаки сув биткен сонъ, Хагар огълуны чалы тюбюнде къалдырды.

¹⁶Озю исе барып, бир яй атышы узакълыгъында отурды, чюнки о: «Баланынъ оледжегини корьмеге истемейим», — деди. Отурып, къыямет къопарды ве окюр-окюр агълады.

¹⁷Алла огъланнынъ сесини эшитти, ве Алланынъ Мелеги коктен Хагарны чагъырып, онъа бойле деди: — Не олды санъа, Хагар? Къоркъма. Алла огъланнынъ сесини о олгъан еринде эшитти.

¹⁸Тур, огъланны котер да, оны къолунъдан тут, чюнки Мен ондан буюк миллет асыл этеджегим.

¹⁹Алла онынъ козьлерини ачты, ве Хагар суву олгъан къуюны корьди. Сонъ барып, мешин торбаны сувгъа толдурды ве огълангъа ичирди.

²⁰Алла огъланнен эди. Бала осьти, сахрада яшады ве яйдан аткъан окъчу олды.

²¹О, Паран сахрасында яшай эди. Анасы онъа Мысыр топрагъындан апай алды.

²²О заман Авимелек озюнинъ аскербашы Пиколнен берабер Ибраимге деди: — Сенинъ эр бир туткъан ишинъде санъа Алла ярдым эте.

²³Шимди мында Алланынъ Адынен манъа емин эт ки, сен не манъа, не балаларыма, не эвлятларыма хаинлик япмазсынъ. Насыл мен санъа яхшылыкъ япа эдим, сен де ойле манъа ве сен вакътынджа яшагъан топракъкъа яхшылыкъ япарсынъ.

²⁴— Емин этем, — деди Ибраим.

²⁵Сонъ Ибраим Авимелекни опькеледи, чюнки онынъ хызметчилери сувгъа толу къуюны Ибраимден тутып алгъан эдилер.

²⁶— Буны ким япкъаныны бильмейим, — деди Авимелек. — Сен де манъа бир шей айтмадынъ. Бу иш акъкъында мен шимдигедже эшитмедим биле.

²⁷Ибраим, къой-эчкилерининъ ве туварларынынъ бир къысмыны алып, Авимелекке берди, ве олар экиси анълашма тиздилер.

²⁸Сонъ Ибраим, къой сюрюсинден еди къойны алып, оларны айры къойды.

²⁹Авимелек Ибраимден: — Бу, сен айры къойгъан еди къойларынъ негедир? — деп сорады.

³⁰— Бу еди къойны элимден ал. Олар бу къуюны мен къазгъаныма шаатлыкъ олсунлар, — деди Ибраим.

³¹Ибраим бу ернинъ адыны Беэр-Шева [26] деп къойды, чюнки олар экиси мында емин эттилер.

³²Бойлеликнен, олар Беэр-Шевада анълашма тиздилер. Сонъ Авимелек ве онынъ аскербашы Пикол барып, фелестинлилернинъ топрагъына къайттылар.

³³Ибраим исе Беэр-Шевада тамариск терегини сачты ве анда РАББИге, Эбедий Аллагъа дуа этти.

³⁴Сонъ Ибраим фелестинлилернинъ топрагъында даа чокъ вакъыт яшады.