Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Башланув 3 Bible Online

Башланув 3 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Башланув 3

¹РАББИ яраткъан бутюн тарла айванларындан йылан энъ айнеджи эди. Йылан апайдан: — Бу багъчанынъ бир тюрлю махсулыны ашамагъа Алла сизге разылыкъ бермегени догърумы? — деп сорады.

²Апай: — Бизге махсулларны ашамагъа мумкюн, — деп джевап къайтарды.

³— Амма Алла бизге: «Ольмемек ичюн, ялынъыз багъчанынъ ортасында тургъан теректеки махсулларны ашаманъыз ве токъунманъыз биле онъа», — деди.

⁴— Олмайджакъ шей! Ольмезсинъиз, — деди йылан.

⁵— Анджа Алла биле ки, сиз оларны ашагъан куню козьлеринъиз ачылып, яхшылыкънен яманлыкъны айырып таныгъан Алла дайын оладжакъсынъыз.

⁶Апай бу терекнинъ махсуллары ашкъа ляйыкъ, гузель, козьге яхшы корюнгенини ве бильги ваде бергенини корьди. О, махсулны узьди ве ашады. О махсулдан янында олгъан акъайына да берди. Акъайы да ашады.

⁷Оларнынъ козьлери ачылды, ве олар, бири-бирининъ чыплакъ олгъанларыны корип, инджир япракъларындан озьлерине бель къушанмалары яптылар.

⁸Акъшам салкъыны тюшкенинен, Адем апайынен РАББИнинъ багъча бойлап юргенини эшиттилер ве, РАББИ оларны корьмесин деп, тереклер артына сакъландылар.

⁹РАББИ адамны чагъырып, ондан: — Къайдасынъ? — деп сорады.

¹⁰— Мен Сенинъ багъча бойлап юргенинъни эшиттим ве чыплакъ олгъаным ичюн къоркъып сакъландым, — деп джевап къайтарды адам.

¹¹— Сен чыплакъ олгъанынъны санъа ким айтты? — деп сорады РАББИ. — Сен, Мен махсулларыны ашамагъа ясакъ эткен теректен ашамадынъмы?

¹²— Сен берген апайынъ о махсулларны манъа берди, ве мен ашадым, — деди адам.

¹³РАББИ апайдан: — Не яптынъ сен?! — деп сорады. Апай: — Мени йылан алдатып ёлдан урды, ве мен ашадым, — деп джевап къайтарды.

¹⁴РАББИ йылангъа: — Япкъан ишинъ ичюн сен лянет оладжакъсынъ, дюньядаки бутюн эв ве кийик айванлардан ред этиледжексинъ! Сен къурсакъ устюнде сюйрекленеджексинъ ве омюр-билля тоз ашайджакъсынъ.

¹⁵Сен ве Адемнинъ апайы бири-биринъизни корьмеге козюнъиз олмайджакъ. Сенинъ баланъ ве апайнынъ баласы бири-бирине эр вакъыт душман оладжакълар. Апайнынъ огълу башынъа уджюм этеджектир, сен исе онынъ табанына уджюм этеджексинъ, — деди.

¹⁶Апайгъа РАББИ: — Юклю олгъан вакътынъны зияде дертли этеджегим. Къыйналып бала тападжакъсынъ. Сен акъайынъны арзулайджакъсынъ, амма о, сенинъ эфендинъ оладжакътыр, — деди.

¹⁷Адамгъа исе РАББИ: — Апайынъны динълегенинъ ичюн ве Мен, ондан махсул ашама деп, ясакъ эткен теректен ашагъанынъ ичюн, ер юзю сенинъ ичюн лянет олсун! Шимди исе омюр-билля чекишип, дертнен ашайджакъсынъ.

¹⁸Ер юзю санъа тикенли чалы осьтюреджек, ве сен тарладаки отнен кечинеджексинъ.

¹⁹Къан-теринъе батып озюнъе ниймет къазанаджакъсынъ. Ахыр-сонъу, сен къара ерден алынып, къара ерге кери киреджексинъ. Чюнки сен тозсынъ, тозгъа да чевириледжексинъ, — деди.

²⁰Адам озь апайына Ава [4] деген ад берди, чюнки о, эписи яшагъан адамларнынъ анасы оладжакъ эди.

²¹РАББИ исе, териден урба япып, оларны кийиндирди.

²²РАББИ деди ки: — Адам, Мен дайын, яхшылыкънен яманлыкъны айырып таныгъан олды. Барып да, адам къолуны узатып, омюр терегинден махсул ашап, эбедиен яшап башламагъайды.

²³Ве РАББИ Эдем багъчасындан адамны къувалады. Барсын, озю асыл олунгъан топракъны ишлеп бакъсын.

²⁴Адамны къувалагъан сонъ, РАББИ Эдем багъчасынынъ янындаки, шаркътаки омюр терегине алып баргъан ёлны къорчаламакъ ичюн Керувларны [5] ве эписи тарафларгъа ургъан атешли къылычны къойды.