Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Башланув 39 Bible Online

Башланув 39 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Башланув 39

¹Юсуфны Мысыргъа кетирдилер. Оны мында кетирген исмаиллилернинъ къолундан Потифар адлы мысырлы сатын алды. Потифар — фыравуннынъ везири ве сакъчыларнынъ башлыгъы эди.

²РАББИ Юсуфнен эди. Юсуфнынъ ишлери онъундан келе эдилер, ве о, мысырлы эфендисининъ эвинде яшай эди.

³Онынъ эфендиси РАББИ онен берабер олгъаныны ве эписи япкъан ишлерини РАББИ онъундан кетиргенини корьди.

⁴Юсуф онынъ козьлеринде мерамет къазанды ве онъа хызмет этип башлады. Эфендиси Юсуфны озь эвине башлыкъ этип къойды ве бутюн олгъан барлыкъ-вариетини онынъ эли астына берди.

⁵Мысырлы озь эвине ве олгъан барлыкъ-вариетине Юсуфны башлыкъ этип къойгъан вакъыттан сонъ, РАББИ Юсуфнынъ хатири ичюн мысырлынынъ эвини багъышлады. Онынъ эвинде ве тарласында олгъан эписи шейлерде де РАББИнинъ багъышланувы бар эди.

⁶О, бутюн олгъан барлыкъ-вариетини Юсуфнынъ эли астына берди, озюнинъ исе ашап-ичмектен гъайры ич бир шейнен иши ёкъ эди. Юсуф бой-къыяфетли ве дюльбер эди.

⁷Эфендисининъ апайы онъа козь ташлады ве: — Меннен ят, — деди.

⁸Лякин о, ред этти ве эфендисининъ апайына: — Мен олгъанымда, эфендим бир шей ичюн къасевет этмей. О, бутюн олгъан барлыкъ-вариетини меним элим астына берди.

⁹Бу эвде менден буюк кимсе ёкъ. Ве о, манъа, сенден гъайры, эписи шейлерни берди. Чюнки сен онынъ апайысынъ. Насыл олып да, мен бу буюк хиянетликни япып, Алланынъ огюнде гуна къазанайым? — деди.

¹⁰Апай эр кунь Юсуфны къандыра эди, амма Юсуф онен ятмагъа ве онен олмагъа разы олмай эди.

¹¹Куньлернинъ биринде о, ишини япмакъ ичюн эвге кирди, эвде исе эвдекилерден кимсе ёкъ эди.

¹²Эфендисининъ апайы оны урбасындан тутты ве: — Меннен ят, — деди. Лякин Юсуф озь урбасыны онынъ къолларында къалдырып къачты ве тышары чапып кетти.

¹³Апай исе, Юсуф озь урбасыны онынъ къолунда къалдырып, эвден тышары къачкъаныны корип,

¹⁴эвдекилерини чагъырды ве оларгъа бойле деди: — Бакъынъыз, анавы бизим устюмизден кульсюн деп, бизге еудийни кетирди. О, меннен ятмакъ ичюн манъа кельди. Амма мен юксек сеснен къычырдым.

¹⁵О, мен къыямет котерип къычыргъаным ичюн, урбасыны менде къалдырды ве къачып, тышары чапып кетти.

¹⁶Апай Юсуфнынъ урбасыны эфендисининъ эвге кельмесине къадар озюнде къалдырды.

¹⁷Эфендисине айны сёзлерни айтып берди: — Сен бизге кетирген еудий деген къул, устюмден кульмек ичюн, манъа кельди.

¹⁸Лякин мен къыямет котерип къычыргъанымда, о, урбасыны менде къалдырып, тышары чапып кетти.

¹⁹Апайынынъ: «Сенинъ къулунъ меннен бойле япты», — деген сёзлерини эшиткен сонъ, Юсуфнынъ эфендиси гъазапланды.

²⁰О, оны алды ве падишанынъ эсирлери отургъан зиндангъа ташлады. Ве Юсуф анда, зинданда эди.

²¹Амма РАББИ Юсуфнен эди. О, онъа мераметини эйледи, ве онъа зиндан башлыгъынынъ козьлеринде урьметни багъышлады.

²²Зиндан башлыгъы зинданда олгъан эписи эсирлерни Юсуфнынъ эли астына берди. Оларнынъ бутюн эткен ишлерине о, реберлик япа эди.

²³Зиндан башлыгъы Юсуфнынъ эли астында олгъан бир шейге асла мукъайт олмай эди. Чюнки РАББИ Юсуфнен эди, ве онынъ бутюн эткен ишлерини РАББИ онъундан кетире эди.