Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Чыкъыш 14 Bible Online

Чыкъыш 14 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Чыкъыш 14

¹[1-2] РАББИ Мусагъа: — Исраиль огъулларына бойле деп айт: арткъа айланынъыз. Пи-Хахиротнынъ огюнде, Мигдол ве денъиз арасында, Баал-Цефоннынъ огюнде ордунен ерлешинъиз. Денъизнинъ янында Баал-Цефоннынъ къаршысында ордунен ерлешинъиз.

³Фыравун исраиллилер акъкъында: «Олар бу ернинъ ёлуны шашырдылар. Оларны сахра къапатты», — деп айтар.

⁴Мен онынъ юрегини таш киби этерим, ве о, оларнынъ артларындан къувалар. Мен исе фыравунгъа ве онынъ бутюн ордусына япкъан ишимде шуретимни косьтеририм. Сонъ мысырлылар, Мен — РАББИ олгъанымны билирлер, — деди. Исраиллилер ойле де яптылар.

⁵Халкънынъ къачкъаны акъкъында Мысыр падишасына хабер этильген эди. Фыравун ве онынъ хызметчилери бу халкъкъа япкъан ишлерине языкъсындылар. — Недир бизим эткенимиз? — дедилер олар. — Не ичюн биз, исраиллилер бизге даа хызмет этмесинлер деп, оларны йибердик?

⁶Фыравун озь арабасыны екти, озь халкъыны да янына алды.

⁷О, 600 дане энъ яхшы арабаларны ве Мысырдаки эписи арабаларны, оларнынъ эписи башлыкъларыны да алды.

⁸РАББИ Мысыр падишасы олгъан фыравуннынъ юрегини таш киби этти, ве о, исраиллилернинъ артларындан къувалады. Исраиль огъуллары исе РАББИнинъ къудретли къолу астында кете эдилер.

⁹Мысырлылар, фыравуннынъ арабаларынен олгъан эписи атлары ве атлылары, онынъ бутюн ордусы исраиллилернинъ артларындан къуваладылар ве денъиз ялысында, Пи-Хахирот огюнде, Баал-Цефон янында ерлешкен исраиллилерге еттилер.

¹⁰Фыравун якъынлашкъанда, Исраиль огъуллары аркъаларына айланып бакътылар ве артларындан мысырлыларнынъ кельгенлерини корьдилер. Исраиль огъуллары пек къоркътылар ве ярдым сорап РАББИге ялвардылар.

¹¹Олар Мусагъа: — Мысырда къабир олмагъаны ичюн, сен бизни сахрагъа ольмеге алып кельдинъми? Бизни Мысырдан алып чыкъып бизнен япкъанынъ недир?

¹²Биз Мысырда санъа: «Бизни озь алымызгъа къалдыр. Мысырлыларгъа чалыша берейик», — деп айтмадыкъмы? Чюнки биз ичюн мысырлыларгъа къуллукъ эткенимиз сахрада ольгенимизден бинъ къат яхшыдыр, — дедилер.

¹³Амма Муса халкъкъа: — Къоркъманъыз. Къатты турунъыз ве РАББИ бугунь сизни къуртаргъаныны корерсинъиз. Чюнки бугунь корьген мысырлыларны сиз бир даа омюрбилля корьмезсинъиз.

¹⁴Сизинъ еринъизге РАББИ дженк этеджек, сиз исе тынч олунъыз, — деди.

¹⁵РАББИ Мусагъа: — Сен не, ярдым сорап, Манъа ялварасынъ? Исраиллилерге: «Ёлунъызны девам этинъиз», — деп айт.

¹⁶Сен исе, таягъынъны котерип ве къолунъны денъизге тараф узатып, оны экиге боль. Сонъ исраиллилер денъизнинъ ортасында олгъан топракъ устюнден кечерлер.

¹⁷Мен исе мысырлыларнынъ юреклерини таш киби этерим. Олар исраиллилернинъ артларындан кетерлер. Мен фыравунгъа ве онынъ бутюн ордусына, онынъ арабаларына ве онынъ атлыларына япкъан ишимде шуретимни косьтеририм.

¹⁸Фыравунда, онынъ арабаларында ве онынъ атлыларында Озь Шуретимни косьтергенимде, мысырлылар, Мен — РАББИ олгъанымны билирлер, — деди.

¹⁹Исраиллилер ордунынъ огюнде кеткен Алланынъ Мелеги ёлгъа чыкъып, оларнынъ артларындан кетти. Булут диреги де оглеринден кетип, артларындан турды.

²⁰О, мысырлылар ве исраиллилернинъ ордулары арасында турды. Бирлери ичюн о, булут ве къаранлыкъ эди, башкъалары ичюн исе о, геджени ярыкълата эди. Бутюн гедже девамында бири-дигерлеринен якъынлашмадылар.

²¹Муса къолуны денъизге къаршы узатты. РАББИ исе, кучьлю шаркъий ельни уфюртип, бутюн гедже денъиз сувларыны айдады ве денъизни топракъкъа чевирди. Денъиз экиге болюнди,

²²ве Исраиль огъуллары денъиз ортасындан, топракътан кеттилер. Сувлар исе оларнынъ онъ ве сол тарафларында дивар олып тура эдилер.

²³Мысырлылар оларнынъ пешинден къуваладылар ве артларындан фыравуннынъ эписи атлары, онынъ арабалары ве атлылары денъизнинъ ортасына кирдилер.

²⁴Саба танъда РАББИ атеш ве булут дирегинден мысырлыларнынъ ордусына бакъты ве оларнынъ сыраларыны къалабалыкъ этти.

²⁵Оларнынъ арабаларындан копчеклерни алды да, арабалары зорнен кете эдилер. Мысырлылар: — Исраиллилерден къачайыкъ, чюнки РАББИ оларнынъ ерине бизге къаршы дженк эте, — дедилер.

²⁶РАББИ Мусагъа: — Къолунъны денъизге тараф узат. Сувлар арткъа, мысырлыларгъа, оларнынъ арабаларына, оларнынъ атлыларына къайтырлар, — деди.

²⁷Муса къолуны денъизге тараф узатты, ве сабасына сув озюнинъ ерине къайтты. Мысырлылар сувнынъ къаршысына чапкъанда, РАББИ оларны денъизнинъ ортасында сувгъа ташлады.

²⁸Сув, арткъа къайтып, исраиллилернинъ артларындан денъизге кирген бутюн фыравун ордусынынъ арабаларыны ве атлыларны къапатты. Олардан бири сагъ къалмады.

²⁹Исраиль огъуллары исе денъиз ортасындаки топракътан кечтилер. Сувлар оларнынъ онъ ве сол тарафларында дивар олып турдылар.

³⁰О куню РАББИ исраиллилерни мысырлыларнынъ къолундан къуртарды. Исраиллилер денъизнинъ ялысында мысырлыларнынъ олюлерини корьдилер.

³¹Сонъ исраиллилер РАББИнинъ къудрети мысырлыларнен не япкъаныны корьдилер. Халкъ, РАББИден къоркъып, Онъа ве Онынъ къулу олгъан Мусагъа инанды. О заман Муса ве Исраиль огъуллары РАББИге бу тюркюни йырладылар: