Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Чыкъыш 3 Bible Online

Чыкъыш 3 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Чыкъыш 3

¹Муса мидьянлы руханий олгъан къайнатасы Итронынъ къой-эчкилерини бакъа эди. Куньлерден бири о, сюрюни сахранынъ узакъ ерине айдады ве Хорев деген Алланынъ дагъына кельди.

²Тикенли чалынынъ ортасындан онъа атешнинъ алевинде РАББИнинъ Мелеги пейда олды. Муса тикенли чалы атешнен янгъаныны, амма янып битмегенини корьди.

³О: — Барайым да, бу аджайип шейге бакъайым. Не ичюн чалы янып битмей экен? — деди.

⁴РАББИ онынъ бакъмагъа кельгенини корьди. Чалынынъ ортасындан Алла оны: — Муса! Муса! — деп чагъырды. — Мен мындам! — деди Муса.

⁵— Якъын кельме, — деди Алла. — Аякъларынъдан аякъкъапларынъны чыкъар, чюнки сен тургъан ер — мукъаддес ердир.

⁶— О даа деди ки: — Мен бабанънынъ Алласы, Ибраимнинъ Алласы, Исхакънынъ Алласы ве Якъупнынъ Алласы олам. Муса, Аллагъа бакъмагъа къоркъкъаны ичюн, бетини къапатты.

⁷РАББИ деди ки: — Мысырда Меним халкъым чеккен зулумыны корьдим. Незаретчилерининъ япкъан ишлери ичюн къопаргъан къыяметини эшиттим. Халкъымнынъ гъам-къасеветлерини билем.

⁸Оны мысырлылар къолундан къуртарып ве оны бу ерден чыкъарып, сютнен бал акъкъан бол ве яхшы бир ерге алып кетмеге келем. Ханаанлыларнынъ, хитлилернинъ, аморлыларнынъ, перизлилернинъ, хивлилернинъ ве евуслыларнынъ топрагъына оны алып кетмек ичюн келем.

⁹Иште, Исраиль огъулларынынъ къыямети Манъа келип етти. Мысырлылар оларны насыл хорлагъанларыны Мен корьдим.

¹⁰Бойлеликнен, бар. Мен сени фыравунгъа ёллайым. Исраиль огъулларыны, Меним халкъымны Мысырдан чыкъар.

¹¹Лякин Муса Аллагъа: — Фыравунгъа барып, Исраиль халкъыны Мысырдан чыкъармакъ ичюн мен ким олгъаным? — деди.

¹²— Мен сеннен олурым. Сени Мен ёллагъаным акъкъында олгъан алямет будыр: сен халкъны Мысырдан алып чыкъкъан сонъ, бу дагънынъ устюнде Аллагъа ибадет этерсинъиз, — деди Алла.

¹³Муса Аллагъа: — Мына мен Исраиль огъулларына келип: «Сизге мени бабаларынъызнынъ Алласы ёллады», — деп айтарым. Олар исе менден: «Онынъ ады недир?» — деп сорасалар, мен оларгъа не айтайым? — деди.

¹⁴— Мен — бу Мендирим, — деди Алла Мусагъа. — Исраиль огъулларына бойле деп айт: «Мени сизге “Мен Барым” деп адландырылгъан ёллады».

¹⁵Алла Мусагъа даа бойле деди: — Исраиль огъулларына бойле деп айт: «Мени сизге РАББИ, бабаларынъызнынъ Алласы, Ибраимнинъ Алласы, Исхакънынъ Алласы ве Якъупнынъ Алласы ёллады. Бу — эбедиен Меним Адым. Мени несильден несильге бойле деп акъылларында тутарлар».

¹⁶Бар, Исраиль акъсакъалларыны джый да, оларгъа: «Манъа РАББИ, бабаларынъызнынъ Алласы, Ибраимнинъ, Исхакънынъ ве Якъупнынъ Алласы корюнди.

¹⁷О, деди ки: “Мен сизлерге бакъып, Мысырда сизлернен олгъан шейлерни корьдим. Мен дедим ки, Мен сизни Мысыр зулумындан ханаанлыларнынъ, хитлилернинъ, аморлыларнынъ, перизлилернинъ, хивлилернинъ ве евуслыларнынъ топрагъына, сютнен бал акъкъан топракъкъа алып кетерим”».

¹⁸Олар сенинъ сёзюнъни динълерлер. Сен ве Исраиль акъсакъаллары Мысыр падишасына барып: «РАББИ, еудийлернинъ Алласы бизге корюнди. Демек ки, бизим Алламызгъа, РАББИге къурбан чалмакъ ичюн, бизни учь куньлюк ёлгъа сахрагъа йиберсе», — деп айтарлар.

¹⁹Амма къатты къолнен оны меджбур этмегендже, Мысыр падишасы сизге кетмек ичюн разылыкъ бермейджегини Мен билем.

²⁰Сонъ къолумны узатырым ве оларнынъ козю огюнде аджайип шейлер япып, Мысырны джезаларым. Ондан сонъ о, сизлерни йиберер.

²¹Бу халкъкъа мысырлыларнынъ козю огюнде мераметлик берерим, ве кеткенинъизде бош къолнен кетмезсинъиз.

²²Эр бир къадын озь къомшусындан ве озюнинъ эвинде яшагъанындан кумюш ве алтын шейлерни, урбаларны да сорап алыр. Бу шейлернен сиз огъулларынъызны ве къызларынъызны кийиндирирсинъиз ве мысырлыларнынъ барлыгъыны алып кетерсинъиз.