Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Чыкъыш 5 Bible Online

Чыкъыш 5 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Чыкъыш 5

¹Бундан сонъ Муса ве Харун фыравунгъа келип: — РАББИ — Исраиль халкъынынъ Алласы — бойле деп айта: «Сахрада Манъа байрам япмакъ ичюн, Меним халкъымны йибер», — дедилер.

²Амма фыравун: — РАББИ ким олгъан? Не ичюн Онынъ сёзюни динълеп, манъа Исраиль халкъыны йибермек керек? Мен РАББИни бильмейим ве исраиллилерни йибермем, — деди.

³— Еудийлернинъ Алласы бизге кельди. Алла бизни къылыч я да фелякетнен джезаламасын деп, бизим Алламызгъа, РАББИге къурбан чалмакъ ичюн бизни учь куньлюк ёлгъа сахрагъа йиберсе, — дедилер олар.

⁴— Не ичюн сиз, Муса ве Харун, халкъны оларнынъ ишинден къалдырасынъыз? Юре беринъиз ишинъизге! — деди оларгъа Мысыр падишасы.

⁵— Мына, бу ернинъ халкъы чокъ сайылыдыр. Сиз исе оны ишинден къалдырасынъыз, — деп къошты фыравун.

⁶О куню фыравун халкъ незаретчилерине ве реберлерге:

⁷— Тюневин ве обирскунь кирпич ясамакъ ичюн халкъкъа тобан бере эдинъиз. Илериде исе берменъиз. Тобанны озьлери юрип джыйсынлар.

⁸Лякин олар тюневин ве обирскунь не къадар кирпич япкъан олсалар, о къадар да япсынлар. Кирпичлернинъ сайысыны эксильтменъиз. Олар тенбеллер, онынъ ичюн олар: «Барайыкъ ве Аллагъа къурбан чалайыкъ», — деп къычыралар.

⁹Оларгъа чокъча иш беринъиз. Олар чалышсынлар ве ялан лафкъа инанмасынлар, — деп эмир этти.

¹⁰Халкъ незаретчилери ве онынъ реберлери чыкъып, халкъкъа: — Фыравун бойле деп айта: «Сизге тобан бермейджегим.

¹¹Озюнъиз барынъыз ве озьлеринъизге тобанны къайда тапсанъыз, андан алынъыз. Ишинъизден исе бир шей эксильмейджек», — дедилер.

¹²Халкъ тобан ерине ашлыкъ сапларыны джыймакъ ичюн бутюн Мысыр топрагъында дагъылды.

¹³Незаретчилер исе меджбур этип: — Куньлюк ишинъизни эр кунь, сизде тобан олгъан вакъыттаки киби, япынъыз, — дей эдилер.

¹⁴Фыравун незаретчилери къойгъан исраилли реберлерни котеклеп: — Не ичюн тюневин ве бугунь, шимдигедже олгъаны дайын, кирпичлернинъ керекли сайысыны япмадынъыз? — айта эдилер.

¹⁵Исраиль халкъынынъ реберлери, фыравунгъа келип, онъа: — Не ичюн сен бизлернен, озь къулларынънен, бойле япасынъ? — айтып къыямет къопардылар.

¹⁶— Бизге, къулларынъа, тобан бермейлер, амма «кирпичлерни исе япынъыз», деп айталар. Мына, бизни, къулларынъны, уралар. Халкъынъа бу гунадыр.

¹⁷Амма о: — Сиз тенбельсинъиз, тенбельсинъиздир. Онынъ ичюн сизлер: «Барып, РАББИге къурбан чалайыкъ», — дейсинъиз.

¹⁸Шимди исе барынъыз да, чалышынъыз. Тобанны сизге бермезлер, амма кирпичлернинъ тайинленген сайысыны беринъиз, — деп айтты.

¹⁹«Кирпичлернинъ эр куньге керекли сайысыны эксильтменъиз», деген сёзлерде Исраиль реберлери башларына тюшкен беляларны корьдилер.

²⁰Башлыкълар оларнынъ фыравундан чыкъкъанларыны беклеп тургъан Муса ве Харуннен корюштилер.

²¹Оларгъа: — Сиз ичюн фыравун ве онынъ къулларынынъ огюнде бизим яхшы адымызны аякъ асты эттинъиз. Сиз, бизни ольдюрсинлер деп, оларнынъ къолларына къылыч бердинъиз. РАББИ буны корьсюн ве сизге бунынъ ичюн джеза берсин, — дедилер.

²²Сонъ Муса РАББИге бойле деди: — Эй, я Раббим! Не ичюн Сен шу халкъны бойле белягъа огъраттынъ? Не ичюн мени ёлладынъ?

²³Мен фыравунгъа келип, Сенинъ адынъдан лаф этип башлагъанымдан сонъ, о, бу халкъкъа даа зияде яманлыкълар япмагъа башлады. Бизни къуртармагъа истединъ, лякин ойле де Озь халкъынъны къуртармадынъ.