Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Икметли сёзлер 16 Bible Online

Икметли сёзлер 16 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Икметли сёзлер 16

¹Юрек ниетлери — адамдандыр, тильнинъ джевабы исе — РАББИдендир.

²Адам озюнинъ эр япкъаныны догъру саяр, лякин РАББИ адамнынъ джаныны сынар.

³Эр бир ишинъни РАББИге ташла, сонъ ниетлеринъе етерсинъ.

⁴РАББИ япкъан эр шейнинъ озь макъсады бар, яман адамны биле беля куню ичюн азырлады.

⁵Кибирли юректен РАББИ нефретленир, керчектен де, о джезасыз къалмаз.

⁶Мерамет ве садыкълыкъ къабааттан арындыра, РАББИден къоркъу белядан къуртара.

⁷Адам туткъан ёлундан РАББИ разы олса, душманларыны биле онен барыштыра.

⁸Инсафлыкънен къазанылгъан аз шей, адалетсизликнен къазанылгъан буюк келирден яхшыдыр.

⁹Адам юрегинде кетеджек ёлны тюшюнир, лякин адымларыны РАББИ идаре этер.

¹⁰Падишанынъ агъзындан чыкъкъан лаф элялдыр, макеме эткенде, о янъылмаз!

¹¹Догъру теразе ве къантар — РАББИден, чантадаки эписи ташлар да — Ондан.

¹²Падишалар яманлыкъ япмакътан нефретленир, чюнки тахт инсафлыкъта къатты турар.

¹³Падиша инсафлы дудакълардан разы къалыр, догърусыны айткъан адамны о север.

¹⁴Падишанынъ гъазабы — олюм хаберджиси, лякин икметли адам оны ятыштырыр.

¹⁵Падишанынъ ачыкъ бакъышында — омюр, онынъ разылыгъы — ягъмур кетирген булут кибидир.

¹⁶Икмет саиби олмакъ — алтындан, акъыл саиби олмакъ — кумюштен яхшыдыр.

¹⁷Догъру адамларнынъ кениш ёлу — яманлыкътан узакъ турмакъ, ёлуна мукъайт олгъан адам джаныны къорчалар.

¹⁸Кибир артындан — эляк, къопайлыкъ артындан — йыкъылув келир.

¹⁹Ювашларнен берабер алчакъгонъюлли олмакъ кибирлернен берабер гъаниметни пайлаштырмакътан яхшыдыр.

²⁰Ишини акъыл-ферасетнен тюшюнген адам яхшылыкъ корер, РАББИге ишангъан бахтлы олур.

²¹Икметли адам анълагъан деп айтылыр, татлы лаф да огреткеннинъ кучюни арттырыр.

²²Акъыл-ферасет, саиби ичюн — омюр чокърагъы, ахмакънынъ тербиеси исе — ахмакълыкъ.

²³Икметли юрек адамнынъ агъзына ферасет бере ве дудакъларында огренюв арттыра.

²⁴Гузель сёзлер — солакъ балы киби, джан ичюн — эльва, беден ичюн — шифа.

²⁵Базы ёл адамгъа догъру деп корюне, амма онынъ сонъу — олюмдир.

²⁶Чалышкъан адам нефиси ичюн чалыша, чюнки ашамакъ истеги оны айдай.

²⁷Ярамай адам яманлыкъ тюшюне, онынъ лафы — якъып-йыкъкъан алев кибидир.

²⁸Хиянет тюшюнген адам къавгъа чыкъарыр, ошекчи достларнынъ араларыны бозар.

²⁹Къара юрекли адам башкъасыны ёлдан ура ве яман ёлгъа къоя.

³⁰Козьлерини къыпкъан адам хиянетлик тюшюне, агъзыны къыйыштыргъан адам яманлыкъ япа.

³¹Чаларгъан сач — шурет таджыдыр, о — инсафлы яшайышнынъ нетиджесидир.

³²Чокъ сабырлы адам — къарамандан яхшыдыр, озюни туткъан адам — шеэрни басып алгъандан хайырлыдыр.

³³Адам джереп ташыны ата, амма онынъ косьтергени РАББИден келе.