Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Икметли сёзлер 24 Bible Online

Икметли сёзлер 24 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Икметли сёзлер 24

¹Яман адамларны пахыллама, оларнен берабер олмагъа истеме.

²Чюнки оларнынъ юреклери зорбалыкъ акъкъында тюшюнелер, дудакълары беля акъкъында лаф этелер.

³Эв икметнен къурулыр ве анълайышнен темеллешир.

⁴Бильги эвнинъ козьлерини паалы ве аджайип шейлерге толдурыр.

⁵Икмет саиби кучьлюдир, бильгили адам кучь-къуветлидир.

⁶Онынъ ичюн насиаткъа къулакъ асып дженк эт, акъыл огреткен адамлар чокъ олса, енъерсинъ.

⁷Ахмакъ ичюн икмет чыкъып оламайджакъ юксекликтедир, шеэрнинъ араба къапусы янында о, агъзыны ачмаз.

⁸Къара ниетли адамгъа «беля кетириджи» дерлер.

⁹Ахмакънынъ япкъанлары — гунадыр, адамлар мыскъылджыдан нефрет этелер.

¹⁰Агъыр куньлерде рухтан тюшсенъ, кучюнъ аз демектир.

¹¹Олюм панджасына тюшкен адамларны къуртар, олюмге кеткенлерни къорчаламакътан къачма.

¹²Сен: «Биз буны бильмедик де», — айтарсынъ да, лякин инсанларнынъ юреклерини Сынагъан эписини анълай, джанынъны Къорчалагъан эр бир шейни биле ве эр кеснинъ акъкъыны бере.

¹³Огълум, бал аша, чюнки о, лезетлидир, солакъ балы тамагъынъ ичюн татлыдыр.

¹⁴Икмет де джанынъ ичюн тамам ойледир. Икметни тапсанъ, келеджегинъ олур, умютинъ де кесильмез.

¹⁵Эй, яман адам, инсафлы адамнынъ эвине къаршы сакъланып ятма, раатлангъан ерини ёкъ этме,

¹⁶чюнки инсафлы адам еди кере йыкъылса, эписи бир аякъкъа турар, яман адам исе бир сюрюнгенде турамаз.

¹⁷Душманынъ йыкъылгъанда, къуванма, о сюрюнгенде, юрегинъ севинмесин.

¹⁸Ёкъса буны корьген РАББИ мемнюн къалмаз, душманынъа къаршы олгъан гъазабы да ятышыр.

¹⁹Яманлыларгъа къаршы ачувланма, ярамай адамларны пахыллама,

²⁰чюнки яманлыкънынъ келеджеги ёкъ олур, ярамай адамларнынъ чырагъы сёнип кетер.

²¹Огълум, РАББИден ве падишадан къоркъ, фикирлерини тез денъиштирген адамларнен берабер олма.

²²Чюнки олардан кельген фелякет апансыздан келир, олардан кельген беляны ким билир?

²³Булар да икметли адамларнынъ айткъанларыдыр. Макемеде даваны аселет янълыш чезмек — яхшы дегильдир.

²⁴Къабаатлы адамгъа: «Къабаатынъ ёкъ», — деген адамны халкълар къаргъар, къабилелер де силип ташлар.

²⁵Къабаатлыны джезалагъан адамлар исе онъар, РАББИ оларгъа яхшы бахшышлар берир.

²⁶Догъру джевап — дудакъларгъа опюш кибидир.

²⁷Башта азбардаки ишлерни битирип, тарланы азырла да, сонъ эвинъни котер.

²⁸Башкъа адамгъа къаршы ботен шаатлыкъ этме, агъзынъдан ялан лаф чыкъмасын.

²⁹«Манъа не япкъан олса, мен де онъа шуны япарым, япкъанларына коре къайтарырым», — деме.

³⁰Тенбельнинъ тарласы янындан ве акъылдан эксик адамнынъ юзюм багъы янындан кечкенимде,

³¹иште, бакъсам не корейим: эр бир ер когемликке толгъан, орталыкъны от баскъан, таш дивары да йыкъылгъан.

³²Корьгенлеримден тюшюнджеге далдым, ве бойле дерс алдым:

³³«Азачыкъ юкъласанъ, азачыкъ юкъусырасанъ, азачыкъ къол къавушып ятсанъ, —

³⁴Бир быралкъы киби келир сенинъ ёкъсуллыгъынъ, фукъарелик де бир айдут киби келир».