Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Джемаат башы 2 Bible Online

Джемаат башы 2 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Джемаат башы 2

¹Озь-озюме: «Къана, мен озюмни бахт ве шенъликнен сынап бакъайым», — дедим. Амма бу да бош иш олгъаныны анъладым.

²Бош кулькю акъкъында: «Ахмакълыкъ», шенълик акъкъында: «Ондан не файда?» — айттым.

³Беденимни шарапнен сынап бакъмакъ къарарына кельдим. Эм де, инсан огъуллары ичюн нелер яхшы ве бу дюньядаки яшайышларнынъ саювлы куньлери девамында олар нелер япмакъ кереклигини бильмек ичюн, юрегим икметли къалып, ахмакълыкъкъа урулмагъа ниетлендим.

⁴Буюк ишлер яптым мен: озюме эвлер къурдым, юзюм багъларыны сачтым.

⁵Озюме багъчаларны ве паркларны асрадым, анда чешит тюрлю мейва тереклерини осьтюрдим.

⁶Оськен терекликлерни сувармакъ ичюн озюме хавузлар яптым.

⁷Озюме къулларны ве къыз къулларны алдым, эвимде догъгъан къулларым да бар эди. Меним туварларым ве къой-эчкилерим Ерусалимде менден эвель эписи яшагъанларнынъ айванларындан зияде эди.

⁸Озюме кумюш, алтын ве виляетлердеки падишаларнынъ къыйметли шейлерини топладым. Озюме йырджыларны ве йырджы къызларны, ве инсан огъулларына зевкъ берген гузель харем алдым.

⁹Мен пек улу ве Ерусалимде менден эвель олгъан эписи яшагъанлардан зенгин олдым. Икметим де меннен эди.

¹⁰Козьлерим не истесе, оны ала эдим, юрегиме де ич бир шенъликте ред этмей эдим, юрегим эписи япкъан ишлериме къувана эди, бу, эписи ишлеримден олгъан къысметим эди.

¹¹Мен, къолларым япкъан ишлеримнинъ эписине, бу ишлерни япкъанымда эткен заметиме айланып бакътым: Иште, эписи бошуна ве ель къувалавдыр, ер юзюнде олардан да бир файда ёкъ.

¹²Сонъ мен икмет, акъылсызлыкъ ве ахмакълыкъкъа айланып бакътым. Чюнки падишалыкъкъа янъы отургъан адам энди япылгъанындан арткъач не япып олур?

¹³Къаранлыкътан ярыкъ хайырлы олгъаны киби, мен ахмакълыкътан икмет хайырлы олгъаныны корьдим.

¹⁴Икметли къайда кеткенини корер, ахмакъ исе къаранлыкъта къармаланыр. Амма мен эр кеснинъ сонъу бир олгъаныны анъладым.

¹⁵«Ахмакънынъ башына кельген, меним де башыма келеджек, — дедим озь-озюме. — Ойле олса, о къадар икметли олгъанымдан не файда?» «Бу да бошуна», — деп тюшюндим.

¹⁶Чюнки икметли де, ахмакъ киби, эбедиен кимсенинъ акъылында къалмайджакъ. Келеджекте эр шей унутылыр. Языкъ ки, икметли де, ахмакъ киби оле!

¹⁷Бойлеликнен, яшайышны кореджек козюм къалмады, чюнки ер юзюнде япылгъан ишлер манъа файдасыз корюнди. Эр шей бошуна ве ель къувалавдыр.

¹⁸Эткен заметимни де кореджек козюм олмады, чюнки оны менден сонъ келеджек адамгъа къалдырмакъ кереким.

¹⁹О адам икметли, я да ахмакъ оладжагъыны ким биле? Мен замет эткен ве ер юзюнде озюмни икметли косьтерген заметимнен о къулланаджакъ. Бу да бошуна.

²⁰Сонъ ер юзюнде эткен заметимден умютим кесильди.

²¹Чюнки бир адам икмет иле, бильги ве мувафакъиетнен замет этип, озь къазангъанларыны асыл замет этмеген адамгъа бермеге борджлу. Бу да бош шей ве буюк адалетсизликтир.

²²Ер юзюндеки заметинден ве юрегининъ къайгъысындан адамгъа не къаладжакъ?

²³Онынъ эписи куньлери — кедер, замети де — къасеветтир, геджеси биле онынъ юреги раатлыкъ бильмей. Бу да бошуна!

²⁴Ашап-ичмектен ве эткен заметинден зевкъ алмакътан ич бир шей адамгъа яхшы дегиль. Бу да, корьгениме коре, Алладандыр!

²⁵Онсыз ким ашап олур я да зевкъ алып олур?

²⁶Чюнки Алла, Онынъ козюнде яхшы олгъан адамгъа икмет, бильги ве къуванч бере. Гунахкяргъа исе, сонъундан Алланынъ огюнде яхшы олгъан адамгъа къалдырсын деп, топлап-джыймакъ къасеветини бере. Бу да бошуна ве ель къувалавдыр!