Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Матта 12 Bible Online

Матта 12 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Матта 12

¹Бир раатлыкъ куню Иса богъдай тарласындан кечип кетеяткъан. Онынъ шегиртлери ач олып, богъдай башакъларыны къопарып ашамагъа башладылар.

²Фериселер буны корип, Исагъа: — Бакъ, Сенинъ шегиртлеринъ раатлыкъ кунюнде япмагъа мумкюн олмагъан шейни япалар! — дедилер.

³— Я сиз Давут озю ве онынъ адамлары ач къалгъанда, не япкъанлары акъкъында окъумадынъызмы? — деди оларгъа Иса.

⁴— Давут, Алланынъ Эвине кирип, озю ве янындакилери, тек руханийлерге ашамагъа мумкюн олгъан теклиф пителерини ашагъанлар.

⁵Я да Алланынъ Сарайында руханийлер раатлыкъ кунюни бозсалар да, гуналы сайылмагъанлары акъкъында Мусанынъ Къанунында окъумадынъызмы?

⁶Мен сизлерге айтам: бу ерде Алланынъ Сарайындан да буюк Адам бар.

⁷Эгер сизлер «Мен къурбан дегиль, мерамет истейим» деген сёзлернинъ манасыны бильген олсанъыз, сиз къабаатсыз адамларны къабаатламаз эдинъиз.

⁸Чюнки Инсан Огълу — раатлыкъ кунюнинъ Раббисидир.

⁹Иса о ерден кетип, оларнынъ синагогасына кельди.

¹⁰Анда къолу сакъатланып къуругъан бир адам бар эди. Исадан: — Къанунгъа коре, раатлыкъ куню хастаны тедавийлемек мумкюнми? — деп сорадылар. Керчектен исе олар Оны къабаатламакъ ичюн бир себеп къыдыра эдилер.

¹¹Иса оларгъа: — Тасавур этинъиз: сизде бир къой бар ве о, раатлыкъ куню къуюгъа тюшип кете. Аранъызда оны барып тартып чыкъармагъан адам тапылырмы? — деди.

¹²— Инсан исе къойдан не къадар чокъ къыйметлидир! Шунынъ ичюн, къанун боюнджа раатлыкъ кунюнде яхшылыкъ япмакъ мумкюн.

¹³Сонъ Иса о адамгъа: — Къолунъны узат! — деди. О, сакъат къолуны узаткъанынен, къуругъан къолу экинджи къолу киби сагълам олды.

¹⁴Фериселер исе кетип топлаштылар ве Исаны насыл этип ольдюрмеге акъыл таныштылар.

¹⁵Иса буны билип, о ерден кетти. Онынъ пешинден чокъ адам юре эди. О эписини тедавийледи,

¹⁶амма Озю акъкъында кимсеге бир шей айтмагъа ясакъ этти.

¹⁷Шунынънен Ешая пейгъамбер аркъалы айтылгъан сёзлер мейдангъа кельди:

¹⁸«Мына — Мен сайлагъан Къулум, севгилим ве джанымнынъ чырагъы! Мен Озь Рухумны Онъа береджем, О исе адалетликни эписи халкъларгъа илян этеджек.

¹⁹Давалашмаз О ве къычырмаз, кимсе Онынъ сесини эшитмейджек.

²⁰Адалетликни гъалебеге кетирмегендже, къопармаз О чатлакъ къамышны, сёндюрмез О тютеп тургъан фитильни.

²¹Халкълар Онынъ адынен умют багълар».

²²Шундан сонъ Исанынъ алдына бир адамны кетирдилер. О кёр ве сагъыр тильсиз эди, чюнки оны джин ургъан. Иса оны тедавийледи, ве шу адам лаф этмеге ве корьмеге башлады.

²³Буны корьген адамлар шашып къалдылар. Олар бир-бирине: — Бу — Давутнынъ Огълу дегильми? — дедилер.

²⁴Фериселер исе, буны эшитип: — О, тек джинлернинъ башлыгъы Беэльзебулнынъ къуветинен джинлерни къувып чыкъара, — дедилер.

²⁵Оларнынъ фикирлерини билип, Иса деди: — Озь ичинден болюнген эр бир падишалыкъ йыкъылып бошар. Озь ичинде болюнген эр бир шеэр я да эв аякъта туралмаз.

²⁶Эгер Иблис Иблисни къувып чыкъарса, о болюнип озь озюнен дженклеше. Сонъ онынъ падишалыгъы насыл тураджакъ?

²⁷Эгер Мен джинлерни Беэльзебулнынъ кучюнен къувсам, сизлернинъ огъулларынъыз оларны кимнинъ кучюнен къувып чыкъаралар? Шунынъ ичюн, озьлери сизлерни укюм этеджеклер.

²⁸Эгер Мен Алланынъ Рухунен джинлерни къувып чыкъарсам, демек, Алланынъ Падишалыгъы сизлерге етип кельген.

²⁹Эвнинъ саиби кучьлю бир адам олса, онынъ эвине хырсыз насыл тюшеджек? Амма башта кучьлю адамны багъласа, бутюн мал-мулькюни хырсызлап кетер.

³⁰Ким Меннен берабер олмаса, Манъа къаршы олур. Ким Меннен берабер джыймаса, о дагъыта.

³¹Шунынъ ичюн сизлерге айтам: инсанларнынъ эр бир гунасы ве куфюр сёзлери биле багъышланыр. Лякин Мукъаддес Рухкъа къаршы айтылгъан куфюр сёзлер багъышланмаз.

³²Ким Инсан Огълуна къаршы сёз айтса, багъышланыр. Лякин Мукъаддес Рухкъа къаршы сёз айтса — не бу дюньяда, не келеджек дюньяда багъышланмайджакъ.

³³Эр бир терек озь мейвасындан танылыр. О вакъытта терекни ве мейвасыны яхшы я да ярамай, деп сайынъыз.

³⁴Эй, йыланлар сойлары! Сиз яман олып, яхшы сёзлерни насыл айтып олурсынъыз? Адамнынъ юрегинде не олса, тили оны айта!

³⁵Яхшы адам яхшылыкъ хазинесинден яхшылыкъ чыкъара. Яман адам озюнинъ яманлыкъ хазинесинден яманлыкъ чыкъара.

³⁶Мен сизге шуны айтам: Ахирет куню инсанлар агъызларындан чыкъкъан эр бир бош сёз ичюн джевап береджеклер.

³⁷Сёзлеринъиз иле сизни акълайджакълар я да къабаатлайджакълар.

³⁸О вакъытта бир къач Къанун оджасы ве ферисе Исагъа: — Оджа, бизге бир бельги косьтергенинъни истеймиз, — дедилер.

³⁹Иса оларгъа джевап берип, шойле деди: — Ярамай ве ороспу несиль бельги къыдыра, лякин Юнус пейгъамбернинъ бельгисинден гъайры оларгъа бельги берильмейджек.

⁴⁰Юнус учь кунь ве учь гедже буюк балыкънынъ къурсагъы ичинде олгъаны киби, Инсан Огълу да шойле учь кунь ве учь гедже топракънынъ юрегинде оладжакъ.

⁴¹Ниневе шеэринде яшагъанлар Ахирет кунюнде бу несильнен берабер котерилип, оны къабаатлайджакълар. Чюнки олар Юнуснынъ огреткенини эшитип, тёвбе эттилер. Мында исе Юнустан буюкчеси бар!

⁴²Дженюп къыраличеси Ахирет кунюнде бу несильнен берабер котерилип, оны къабаатлар. Чюнки о, Сулейманнынъ икметли лафларыны динълемек ичюн дюньянынъ о бир четинден кельген эди. Мында исе, Сулеймандан буюкче Сою бар!

⁴³Арам рух инсандан чыкъкъан сонъ, сувсуз ерлерде быралкъыланып юре, озюне раатланмагъа ер къыдыра, амма тапалмай.

⁴⁴Сонъ озюне: «Мен чыкъкъан эвиме къайтып барайым да», — дей. Къайтып кельгенде исе, эвини бош, сипирильген ве джыйыштырылгъан алда тапа.

⁴⁵О вакъыт джин бара да, озюнинъ янына башкъа, даа бетер еди джинни ала ве оларнен эвге кирип ерлеше. Сонъра, о адамнынъ алы эвелькинден бетер ола. Бу ярамай несильнинъ алы да шойле оладжакъ.

⁴⁶Иса адамларнен субетлешип тургъан вакъытта, Онынъ анасынен къардашлары эвнинъ огюнде, тышта тура эдилер: олар Исанен лаф этмеге истегенлер.

⁴⁷Кимдир Исагъа: — Анда, тышарыда ананънен къардашларынъ, Сеннен лаф этмеге истейлер, — деди.

⁴⁸Иса буны айткъан адамгъа джевап берип: — Меним анам ким? Къардашларым ким? — деди

⁴⁹ве къолунен шегиртлерини косьтерип: — Мына, Меним анам ве къардашларым! — деди.

⁵⁰— Ким Коклердеки Бабамнынъ ирадесини беджерсе, о Меним къардашым, къыз къардашым ве анамдыр.