Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Матта 14 Bible Online

Матта 14 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Матта 14

¹Шу вакъытта виляет укюмдары Ирод [8]Иса акъкъында эшитип,

²озюнинъ хызметчилерине: — Бу — Сувгъа Батырыджы Ягъядыр! О, олюлерден къайтып тирильген! Шунынъ ичюн онда аджайип шейлер япмагъа кучю бар, — деди.

³[3-4] Мына бу Ирод, озь къардашы Филипнинъ сабыкъ апайы Иродияны озюнинъ апайы этип алгъан эди. Сонъ Ягъя онъа: «Къанун боюнджа санъа бу къадынны апай этип алмагъа олмай», — дей эди. Шунынъ ичюн Ирод, Ягъяны якъалап, элини-аягъыны зынджырларнен багълап, зиндангъа аткъан эди.

⁵Ирод Ягъяны ольдюрмеге истеди, амма халкътан къоркъа эди, чюнки олар Ягъяны пейгъамбер, деп сая эдилер.

⁶Ироднынъ догъгъан кунюне багъышлангъан зияфетте Иродиянынъ къызы мусафирлер огюне чыкъып ойнады. Падиша онынъ ойнагъаныны пек бегенип,

⁷о не истесе бермеге азыр олгъанына ант этти.

⁸Къыз исе анасы огреткени киби: «Манъа мында Сувгъа Батырыджы Ягъянынъ башыны табакъта кетирип бер!» — деди.

⁹Падишаны къайгъы басса да, мусафирлер огюнде ант эткени ичюн, башны кетирсинлер, деп эмир этти.

¹⁰Джеллятны йиберип, Ягъянынъ башыны алдырды.

¹¹Онынъ башыны табакъта кетирип, къызгъа бердилер, о исе анасына алып барды.

¹²Ягъянынъ шегиртлери келип, онынъ беденини алып дефн эттилер. Сонъ барып, бу акъта Исагъа хабер бердилер.

¹³Иса буны бильгенинен, бир Озю къайыкъкъа чыкъып, андан, адам олмагъан бир ерге кетти. Амма адамлар бу акъта бильдилер, озь шеэрлеринден чыкъып, Онынъ артындан джаяв кеттилер.

¹⁴Иса къайыкътан тюшип, чокъ адамларны корьди. О адамларны аджыды ве оларнынъ арасында олгъан хаста адамларны тедавийледи.

¹⁵Акъшам тюшкенинен, шегиртлери Онынъ янына келип: — Бу ерде адамлар яшамай экен, энди кеч олды. Адамларны йибер, этрафтаки койлерге барып, озьлерине аш сатын алсынлар, — дедилер.

¹⁶Лякин Иса: — Олар кетмесе де олур, сизлер оларгъа аш беринъиз, — деди.

¹⁷— Бу ерде бизде тек беш отьмек ве эки балыгъымыз бар, башкъа бир шей ёкъ, — дедилер Онъа.

¹⁸— Оларны бу ерге, Манъа кетиринъиз, — деди Иса.

¹⁹Сонъ О адамларгъа от устюне отурмакъны буюрды. Беш отьмекнен эки балыкъны алды, козьлерини коклерге котерип шукюр этти. Отьмеклерни больди ве шегиртлерине берди, олар исе адамларгъа даркъаттылар.

²⁰Эр кес ашап тойды. Даа артып къалгъан отьмеклернинъ парчаларыны толу он эки сепет джыйдылар.

²¹Ашагъанлар исе къадынлар ве балалардан гъайры беш бинъ адам эди.

²²Бундан сонъ, Иса шегиртлерине, тез-тез къайыкъкъа отурып, гольнинъ къаршы ялысына Ондан эвель кечмеге буюрды. Озю исе адамларны йибереджек эди.

²³Адамларны йиберген сонъ, бир Озю дува окъумакъ ичюн дагъгъа чыкъты. Акъшам олгъанда, о ерде ялынъыз Озю эди.

²⁴Къайыкъ исе ялыдан узакъта олып, далгъаларнен куреше эди, чюнки ель къайыкъкъа къаршы эсе эди.

²⁵Танъ атмаздан эвель Иса шегиртлери тарафына ёл алды. О голь устюнден юрип кетти.

²⁶Олар исе Онынъ голь устюнден юрип келеяткъаныны корип, пек къоркътылар. — Бу — бир хаялеттир! — деп, къоркъкъанларындан къычырдылар.

²⁷Лякин Иса шу ань оларнен лаф этип башлады: — Джесюр олунъыз! Бу — Меним! Къоркъманъыз! — деди.

²⁸О вакъытта Пётр: — Я Раббим, эгер бу Сен олсанъ, манъа буюр, мен сув устюнде юрип Сенинъ янынъа барайым! — деди.

²⁹Иса: — Кель! — деди. Пётр къайыкътан чыкъып, сув устюнден Исагъа таба кетти.

³⁰Лякин ельнинъ кучюни сезип, къоркъты ве бата башлады. — Я Раббим, мени къуртар! — деп багъырды.

³¹Иса шу ань къолуны узатып, оны тутты да: — Эй, иманы аз олгъан, сен не ичюн шубелендинъ? — деди.

³²Олар къайыкъкъа отургъанларынен, ель тынды.

³³Къайыкътаки шегиртлер исе Исагъа бель букип: — Керчектен де Сен — Алланынъ Огълусынъ! — дедилер.

³⁴Гольни кечип, олар Геннесаретте ялыгъа етип кельдилер.

³⁵О ернинъ адамлары Исаны таныдылар. Бутюн этрафларгъа хабер ёллап, эписи хасталарны Онынъ алдына кетирдилер.

³⁶Тек урбасынынъ этегине тиймек ичюн Ондан рухсет сорай эдилер, тийгенлер исе эписи тедавийлендилер.