Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Матта 19 Bible Online

Матта 19 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Матта 19

¹Иса бу сёзлерни айтып битиргенинен, Галилеядан кетип, Иордан озенининъ артындаки Еудие топракъларына кельди.

²Онынъ пешинден чокъ адамлар кеттилер, ве О оларны анда тедавийледи.

³Исаны сынамакъ ниетинен, фериселер Онынъ алдына келип: — Акъайгъа олур-олмаз себепке коре озь апайындан къанун боюнджа айырылмакъ мумкюнми? — деген суальни бердилер.

⁴Иса оларгъа шойле джевап берди: — Я сиз окъумадынъызмы? Яратыджы тап башындан адамларны «акъай ве апай этип яратты»

⁵ве: «Шу себептен акъай, ана-бабасыны къалдырып, озь апайына япышаджакъ ве олар экиси бир вуджут оладжакълар», — деди.

⁶Бойледже, олар энди эки дегиль, бир беден сайылалар. Алла къошкъаныны адам айырмасын.

⁷Олар Исагъа: — Ойле олса, Муса не ичюн, акъай апайындан айырылса, айырув кягъытыны язып бермеге эмир эткен? — дедилер.

⁸О оларгъа: — Юреклеринъиз таш киби олгъаны ичюн, Муса сизлерге апайларынъызнен айырылмагъа рухсет берген, — деди. — Лякин башта бойле дегиль эди.

⁹— Мен сизлерге айтам: ким озь апайындан аиле садыкълыгъы бозувындан башкъа себеп тапып, айырылса ве башкъасына эвленсе, садыкълыкъны бозып гуна япа, — деди Иса.

¹⁰Шегиртлери Исагъа: — Эгер акъай эвленювге шойле бакъса, эвленмегени яхшы олур эди! — дедилер.

¹¹Иса оларгъа: — Бу айткъанны эр кес къабул этип оламайлар. Оны тек Алла къабилиет берген адамлар анълай.

¹²Базы адамлар догъгъан кунюнден акъайлыгъыны косьтерип оламайлар. Башкъаларыны исе адамлар ойле япалар. Даа башкъалары Кок Падишалыгъы ичюн озьлери эвленювден вазгечелер. Ким буны къабул этип олса, къабул этсин! — деди.

¹³О вакъытта Исагъа, башларына къолларыны къойып дува окъусын деп, балаларны кетирдилер. Шегиртлери исе оларгъа ёл бермедилер.

¹⁴Иса оларгъа: — Балаларгъа кельмеге ёл ачынъыз, оларны токътатманъыз, Меним алдыма кельсинлер, чюнки Алланынъ Падишалыгъы оларнынъкидир, — деди

¹⁵ве оларнынъ башларына къолларыны къойгъан сонъ, о ерден кетти.

¹⁶Бир кунь Онъа бир адам келе ве: — Оджа! Эбедий аяткъа кирмек ичюн насыл яхшылыкъ япайым? — деп сорай.

¹⁷Иса онъа: — Сен Менден яхшылыкъ акъкъында не сорайсынъ? Тек бир Алла яхшыдыр. Эгер эбедий аяткъа кирмеге истесенъ, эмирлерни беджер, — деди.

¹⁸— Къайсыларны? — деп сорады о. Иса онъа: — Адамнынъ джаныны алма, аиле садыкълыгъыны бозма, хырсызлама, ялан шаатлыкъ этме,

¹⁹ана-бабанъны урьмет эт ве башкъа адамны озюнъни севгенинъ киби сев, — деди.

²⁰Йигит Онъа: — Мен буларнынъ эписини япам. Манъа даа не етишмей? — деди.

²¹Иса онъа: — Эгер эксиксиз олмагъа истесенъ, бар, эписи мал-мулькюнъни сатып, акъчасыны фукъарелерге болип бер. О вакъыт зенгинлигинъ кокте оладжакъ. Сонъ кель де, артымдан юр, — деди.

²²Йигит бу сёзлерни эшитип, къайгъы ичинде о ерден чыкъып кетти, чюнки онынъ байлыгъы буюк эди.

²³Иса исе шегиртлерине: — Сизге догърусыны айтам: зенгин адамнынъ Кок Падишалыгъына кириши къыйын оладжакъ.

²⁴Даа сизге айтам: зенгин адамнынъ Алла Падишалыгъына киришинден, девенинъ ине тешигинден кечкени къолайдыр, — деди.

²⁵Шегиртлер буны эшитип, джандан тааджиплендилер ве: — Ойле олса, ким къуртарыладжакъ? — деп сорадылар.

²⁶Иса оларгъа дикъкъатнен бакъып: — Адамларнынъ имкяны ёкъ, лякин Алланынъ ярдымынен эр шей олмакъ мумкюн, — деди.

²⁷Бу сёзге джевап берип, Пётр Исагъа: — Мына, биз эр шейни къалдырып, Сенинъ артынъдан кеттик. Бунынъ ичюн бизге не оладжакъ? — деди.

²⁸Иса оларгъа: — Сизге догърусыны айтам: дюньянынъ янъы догъувында Инсан Огълу шан-шуретли тахткъа отургъанда, Меним артымдан кельген сизлер де он эки тахткъа отурып, Исраильнинъ он эки къабилесине укюм этерсиз.

²⁹Мен ичюн эв-баркъ, агъа-къардаш, тата-къыз къардаш, ана-баба, апай-бала ве ер-мулькюни ташлап кеткен эр бир адам булардан юз кере чокъ тападжакъ ве эбедий аятны мирас киби аладжакъ.

³⁰Лякин шимди биринджи олгъан чокъ адамлар сонъунда, сонъунда олгъанлар исе биринджи оладжакълар, — деди.