Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Матта 21 Bible Online

Матта 21 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Матта 21

¹Ерусалимге якъынлашкъанда, Зейтюн дагъы этегиндеки Бетфаге шеэрине етип кельдилер. Иса эки шегиртини ёллап:

²— Къаршынъыздаки койге барынъыз, анда, бирден багълы тургъан эшекни ве онынъ янында эшечикни корерсиз. Оларны чезип, Меним алдыма кетиринъиз.

³Эгер бир кимсе сизге бир шей айтса, «Булар Раббимизге керек», — деп джевап беринъиз, ве о шу ань сизге оларны алмагъа рухсет этер, — деди.

⁴Бу олгъан шей пейгъамбер аркъалы айтылгъан сёзлер беджерильмеси ичюн олды:

⁵«Сион къызына [14]айтынъыз: „Мына, Озю алчакъгонъюлли, яш эшек ве юк ташыгъан эшекнинъ баласы устюнде сенинъ Падишанъ келе янынъа”».

⁶Шегиртлер ёлгъа чыкъып, Исанынъ оларгъа буюргъаныны яптылар.

⁷Эшекнен баласыны кетирип, оларнынъ устюне кийимлерни тёшедилер, ве Иса урбалар устюне минди.

⁸Халкънынъ чокълугъы озь урбаларыны ёлгъа джайдырды. Базылары исе терек пытакъларыны кесип, ёлгъа тёшедилер.

⁹Онынъ огюнде ве артында юргенлер: — Давут Огълуна шукюр! Раббининъ ады иле Келеяткъанны шуретленъиз! Коклерде Аллагъа бинъ шукюрлер! — деп къычыра эдилер.

¹⁰Иса Ерусалимге кирип кельгенде, бутюн шеэр: — Бу ким я? — деп арекетке кельди.

¹¹Халкъ исе: — Бу — Галилеянынъ Назарет шеэринден олгъан Иса пейгъамбер! — деп джевап берди.

¹²Иса Алланынъ Сарайына келип, анда алыш-вериш япкъанларнынъ эписини къувып чыкъарды. Акъча алмаштырыджыларнынъ масаларыны ве гогерджин сатыджыларнынъ курсюлерини авдарып йиберди.

¹³Иса оларгъа: — Языда: «Меним Эвим Ибадет Эви деп адлансын», — деп язылгъан. Сизлер исе оны айдутлар къобасына чевиргенсиз! — деди.

¹⁴Сарайда Исанынъ алдына сокъурлар ве топаллар кельди. О исе оларны тедавийледи.

¹⁵Лякин баш руханийлер ве Къанун оджалары Исанынъ япкъан аджайип ишлерини ве Сарайда: «Давут Огълуна шукюр олсун!» — деп къычыргъан балаларны корип, ачувландылар

¹⁶ве Исагъа: — Булар не айталар, эшитесинъми? — дедилер. Иса оларгъа: — Эбет! Я сизлер: «Эмиздирильген сабийлер ве балалар агъзындан чыкъкъан макътавларны Озюнъ ичюн азырладынъ», — деген сёзлерни окъумадынъызмы? — деди.

¹⁷Сонъ Иса оларны къалдырып, шеэрден чыкъты ве Бетаниягъа барып, о ерде геджеледи.

¹⁸Саба эрте Иса шеэрге къайтып келеяткъанда ач олды.

¹⁹Ёл четинде бир инджир терегини корип, онынъ янына барды. Иса, япракълардан гъайры ич бир шей тапмайып, терекке: — Энди сенинъ мейванъ эбедий олмасын! — деди. Инджир тереги исе шу ань къурып къалды.

²⁰Буны корьген шегиртлер шашып: — Насыл этип инджир тереги бирден къурып къалды? — дедилер.

²¹Иса оларгъа джевап берип: — Сизлерге догърусыны айтам: эгер иманлы олсанъыз ве шубеленмесенъиз, тек инджир терегинен япкъанымны дегиль де, мына бу дагъгъа: «Еринъден котерилип, денъизге атыл!» — десенъиз, айткъанынъыз киби оладжакъ.

²²Сизлер дува окъугъанда, ишанчнен не сорасанъыз, оны аладжакъсыз, — деди.

²³Иса Алланынъ Сарайына кирип, адамларны огреткенде, халкътан баш руханийлер ве акъсакъаллар Онынъ алдына келип: — Бу ишлерни япмагъа Сенинъ акъкъынъ бармы? Санъа бу акъны ким берди? — деп сорадылар.

²⁴Иса оларгъа джевап берип: — Мен де сизге бир суаль береджем. Эгер Манъа джевап берсенъиз, бу ишлерни япмагъа насыл акъкъым олгъаныны сизлерге айтарым.

²⁵Ягъя халкъны сувгъа батырып чыкъаргъаны кимден эди? Алладан я да адамларданмы? — деди. Олар исе озьара давалашып башладылар: «Эгер „Алладан”, — десек, О бизлерден: „Не ичюн Ягъягъа инанмадынъыз?” — деп сорайджакъ.

²⁶Эгер „Адамлардан”, — десек, биз халкътан къоркъамыз, чюнки эписи Ягъяны пейгъамбер деп саялар».

²⁷Олар Исагъа: — Бильмеймиз, — деп джевап бердилер. Иса исе оларгъа: — Мен де буларны япмагъа насыл акъкъым олгъаныны сизлерге айтмам, — деди.

²⁸— Сизлернинъ фикиринъиз насыл? Бир адамнынъ эки огълу бар экен. О биринджисине барып: «Огълум, бугунь барып юзюм багъымызда ишле», — дей.

²⁹Амма о: «Истемейим!» — деп сёз къайтара. Сонъ пешман этип, бара.

³⁰О адам экинджи огълуна барып, онъа да шойле дей. Огълу онъа джевап берип: «Барам, эфендим», — дей, лякин бармай.

³¹Экисинден къайсы бири бабасынынъ истегини беджере? Исагъа: — Биринджиси, — дедилер. О оларгъа: — Сизге догърусыны айтам: салым топлайыджылары ве ороспулар сизден эвель Алланынъ Падишалыгъына кирерлер, — деди.

³²— Чюнки Ягъя сизге догъру ёлны косьтерип кельди, лякин сизлер онъа инанмадынъыз. Салым топлайыджылары ве ороспулар исе онъа инандылар. Сизлер буны корьген сонъ да пешман этмединъиз ве инанмадынъыз, — деди.

³³Энди башкъа бир кинаели икяе динъленъиз: бир ер саиби бар экен. О, юзюм багъы сачып, этрафыны къоралады, юзюм сыкъмакъ ичюн чукъур къаздырды, сонъ къаравул къуллесини къурып, багъны юзюмджилерге кирагъа берди, ве озю ёлгъа чыкъты.

³⁴Юзюмлер пишкен вакъты кельгенде, о озюнинъ берекетини алмакъ ичюн юзюмджилернинъ алдына хызметчилерини ёллагъан.

³⁵Юзюмджилер исе онынъ хызметчилерини туталар ве бирисини котеклейлер, даа бирисини ольдюрелер, учюнджисини ташларнен уралар.

³⁶Багънынъ саиби башкъа хызметчилерини, биринджи кереден зияде хызметчилерини ёллай. Юзюмджилер исе оларнен де шойле япалар.

³⁷Сонъунда багъ саиби: «Огълумдан утанырлар», — деп, оларнынъ алдына озь огълуны ёллай.

³⁸Лякин юзюмджилер онынъ огълуны корип, бир-бирине: «Бу — мирасчы! Барып, оны ольдюрейик ве мирасыны алайыкъ», — дедилер.

³⁹Оны тутып, багъдан тышарыгъа чыкъарып, ольдюрелер.

⁴⁰Юзюм багъынынъ саиби къайтып кельгенде, бу юзюмджилернен не япар экен?

⁴¹Динълегенлер Исагъа: — Бу яман адамларны къоркъунчлы ольдюреджек, багъыны исе башкъа, онъа махсулларны озь вакътында берген юзюмджилерге берир, — дедилер.

⁴²Иса оларгъа айтты: — Я сиз Языда: «Къуруджылар келишиксиз деп четке ташлагъан таш бинанынъ темельташы олды. Козюмиз огюнде япылгъан аджайип шей — бу Алланынъ ишидир!» — денильгенини окъумадынъызмы?

⁴³Шунынъ ичюн сизлерге айтам: Алланынъ Падишалыгъы сизден алынып, махсул кетирген халкъкъа бериледжек.

⁴⁴Бу ташкъа тюшкенлер эписи парчаланып кетеджек. Таш кимнинъ устюне тюшсе, оны эзип ташлайджакъ.

⁴⁵Баш руханийлер ве фериселер Исанынъ кинаели икяелерини динълеген сайын, олар акъкъында айтылгъаныны анъладылар.

⁴⁶Олар Исаны якъаламагъа истедилер, амма халкътан къоркътылар, чюнки халкъ Исаны пейгъамбер деп сая эди.