Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Матта 22 Bible Online

Матта 22 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Матта 22

²— Кок Падишалыгъы бунъа ошай: бир падиша озь огълуна никях тою япкъан.

³О, тойгъа давет этильген адамларны чагъыртмакъ ичюн, хызметчилерини ёллай. Мусафирлер исе кельмеге истемедилер.

⁴Падиша кене башкъа хызметчилерини ёллап: «Давет этильгенлерге айтынъыз ки, мен зияфет софрасыны азырладым, огюзлерим ве башкъа бесленген айванларым союлгъан, эписи азыр. Никях тоюна келинъиз!» — деди.

⁵Амма мусафирлер даветке къулакъ асмай, озь ишлерини япалар: бириси озь тарласына, башкъасы — тюкянына кете.

⁶Къалгъанлары исе, падишанынъ хызметчилерини тутып, хорлап ольдюрелер.

⁷Падиша пек ачувланды. О, аскерлерини ёллап, адам ольдюрген джинаетчилерни ёкъ этип, шеэрни кульге чевирди.

⁸Сонъ хызметчилерине: «Никях тою азыр, лякин мусафирлер бунъа ляйыкъ дегиль экенлер.

⁹Ёллар айырылгъан ерлерге барып, кимни расткетирсенъиз, тойгъа чагъырынъыз», — деп буюрды.

¹⁰Хызметчилер ёлгъа чыкъып, расткельгенлернинъ эписини алып кельдилер: яхшы адамларны да, яманларны да. Бутюн той одасы мусафирлерге толды.

¹¹Падиша, мусафирлерни корьмек ичюн киргенде, той урбасыны киймеген бир адамны корьди.

¹²О онъа: «Достум, сен не ичюн бу ерге той урбасыз кельдинъ?» — деп сорады. Адам исе индемеди.

¹³О вакъыт падиша хызметчилерине: «Онынъ къол-аякъларыны багълап, тышарыгъа, къаранлыкъкъа ташланъыз. О ерде агълав ве тиш гъыджыртысы оладжакъ», — деди.

¹⁴— Чюнки давет этильгенлер чокъ, амма сайлангъанлар аздыр.

¹⁵Шундан сонъ фериселер кетип, Исанынъ айткъан сёзюне насыл илишеджеклерини анълаштылар.

¹⁶Олар озь шегиртлерини Ироднынъ тарафдарларынен берабер Исанынъ алдына ёлладылар. Олар Исагъа: — Оджа, биз билемиз ки, Сен догъру адамсынъ ве Алланынъ ёлуны догъру огретесинъ, адамлар Сенинъ акъкъынъда не тюшюнгенлери ве адам муим олгъаны я да муим олмагъаны Санъа эп бир.

¹⁷Энди бизлерге айт. Сенинъдже, Римнинъ императорына Къанун боюнджа салым бермек мумкюнми я да мумкюн дегильми? — деп сорадылар.

¹⁸Лякин Иса оларнынъ яманлыгъыны билип: — Экиюзьлюлер! Сиз Мени не ичюн сынайсыз?

¹⁹Къана, Манъа салым бериледжек параны косьтеринъиз, — деди. Олар Исагъа бир динар кетирдилер.

²⁰— Бу ресим ве язылар кимнинъки? — деп сорады Иса.

²¹— Императорнынъ, — деди олар. — Ойле олса, императорнынъ акъкъыны императоргъа, Алланынъ акъкъыны Аллагъа беринъиз, — деди Иса.

²²Олар, бу сёзлерни эшитип, шаштылар ве Исаны къалдырып кеттилер.

²³Шу куню де, олюлер тирильмей деген саддукийлер, Исанынъ алдына келип, Онъа суаль бердилер:

²⁴— Оджа! Муса бизге: «Эгер бир адам, бала корьмейип, ольсе, къардашы агъасынынъ апайына эвленсин ве агъасынынъ ерине онъа бала берсин», — деди.

²⁵Мында еди агъа-къардаш бар экен. Биринджиси эвленип, бала корьмей ольген, апайыны исе къардашына къалдыргъан.

²⁶Экинджисинен, учюнджисинен ве единджисинедже эписинен ойле ола.

²⁷Олардан сонъ къадын да оле.

²⁸Тирилюв куню кельгенде, бу къадын, едисинден къайсы бирисининъ апайы оладжакъ? Оларнынъ эписи де онъа эвленген эдилер де!

²⁹Иса оларгъа джевап берип: — Сизлер пек янълышасыз, чюнки эм Языларны, эм Алланынъ къудретини бильмейсиз.

³⁰Тирилюв куню кельгенде исе, олар не эвленеджеклер ве не де акъайгъа чыкъаджакълар. Амма олар коктеки мелеклер киби оладжакълар.

³¹Олюлернинъ тирилювини алсакъ исе, Алла сизге айткъаныны окъумадынъызмы?

³²О: «Мен Ибраимнинъ Алласым, Исхакънынъ Алласым ве Якъупнынъ Алласым», — деген. Алла олюлернинъ дегиль, тирилернинъ Алласыдыр, — деди.

³³Халкъ буны эшитип, Исанынъ огретювине пек шаша эди.

³⁴Фериселер исе, Иса саддукийлернинъ агъызларыны къапаткъаныны билип, эписи топландылар.

³⁵Олардан бириси, Къанун оджасы, Исаны сынамакъ ниетинде Ондан:

³⁶— Оджа! Къанунда энъ муим эмир къайсыдыр? — деп сорады.

³⁷Иса онъа: — «Рабби-Таалянъны бутюн юрегинънен, бутюн джанынънен ве бутюн акъылынънен сев».

³⁸Мына бу биринджи ве энъ муим эмирдир.

³⁹Экинджиси де шойле: «Башкъа адамны озюнъни севгенинъ киби сев».

⁴⁰Шу эки эмирде бутюн Къанун ве Пейгъамберлернинъ Язылары тура, — деп джевап берди.

⁴¹Фериселер Исанынъ янында топлангъанда, О олардан:

⁴²— Месих акъкъында насыл фикиринъиз бар? О, кимнинъ огълу? — деп сорады. — Давутнынъ, — деп джевап бердилер.

⁴³Иса оларгъа: — Ойле олса, не ичюн Давут, Мукъаддес Рухтан ильхамланып, Онъа «Рабби» дей? О бойле деген:

⁴⁴«Рабби меним Раббиме айтты: „Душманларынъны аякъларынъ астына йыкътырмагъанымдже, Сен Меним онъ тарафымда отур!”»

⁴⁵Демек, Давут Онъа «Рабби» дей. Насыл олып О, Давутнынъ огълу олур? — деди.

⁴⁶Кимсе Исагъа бир сёз айтып джевап берип оламады. Шу куньден башлап, ич бир адамнынъ Онъа суаль бермеге джесарети етмеди.