Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Матта 24 Bible Online

Матта 24 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Матта 24

¹Иса Алланынъ Сарайындан чыкъып кетеяткъанда, шегиртлери Онынъ янына келип, Сарайнынъ биналарына дикъкъатыны джельп эттилер.

²Иса оларгъа: — Буларнынъ эписини коресизми? Сизге догърусыны айтам: бу ерде таш устюнде таш къалмайджакъ, эписи бозуладжакъ, — деди.

³Иса бир Озю Зейтюн дагъында отургъан вакъытта, шегиртлери Онынъ янына келип, сорадылар: — Бизлерге айт: бу шейлер не вакъыт оладжакъ? Сенинъ келишинъни ве ахыр заман якъынлашкъаныны косьтерген бельги насыл оладжакъ?

⁴Иса джевап берип оларгъа: — Ич кимсе сизлерни алдатмасын деп, сакът олунъыз!

⁵Чюнки чокъ адамлар Меним адым иле келип: «Мен Месихим», — деп, чокъ адамларны алдатаджакълар, — деди.

⁶— Сиз якъын дженк шаматасыны ве узакъ дженк акъкъында хаберлерни эшитирсиз. Амма къоркъманъыз: ойле олмакъ керек. Лякин бу даа сонъу дегиль.

⁷Халкъ халкъкъа къаршы, падишалыкъ падишалыкъкъа къаршы котериледжек. Тюрлю топракъларда ачлыкълар ве ер тепренювлери оладжакъ.

⁸Буларнынъ эписи исе — тек буюк азапларнынъ башланувы.

⁹О вакъытта сизлерни къыйнайджакълар ве ольдюреджеклер. Мен ичюн, эписи халкъларнынъ адамлары сизлерден нефретленеджек.

¹⁰О вакъытта чокъ адам иманындан вазгечеджек, бир-бирини сатаджакъ ве бир-бирини кореджек козьлери олмайджакъ.

¹¹Чокътан-чокъ ялан пейгъамберлер пейда олып, чокъ адамларны алдатаджакъ.

¹²Адалетсизлик чокълашкъаны себебинден чокъусынынъ севгиси пек азлашаджакъ.

¹³Лякин сонъунадже сабыр эткен адам къуртарыладжакъ.

¹⁴Ондан эвель исе бутюн дюньяда Алла Падишалыгъы акъкъында бу Къуванчлы Хабер илян этиледжек. Бу хабер эписи халкъларгъа шаатлыкъ оладжакъ. О вакъыт сонъу келеджек.

¹⁵Шунынънен, Даниял пейгъамбер айткъан «арам эткен бир пис шей» мукъаддес ерде тургъаныны корьсенъиз (окъугъан адам озю анъласын!),

¹⁶Еудиеде олгъан адамлар дагъларгъа къачсынлар.

¹⁷Дам устюнде тургъан адам эвинден бир шей алмакъ ичюн ашагъа тюшмесин.

¹⁸Тарлада олгъан адам исе усть урбасыны алмагъа къайтып бармасын.

¹⁹О куньлерде юклю ве бала эмиздирген къадынларгъа беля оладжакъ!

²⁰Къачувынъыз къышта я да раатлыкъ куню олмасын деп, дувалар окъунъыз.

²¹Чюнки о вакъытта, дюньянынъ биринджи куньлерден башлап бу куньлерге къадар олмагъан ве даа бир кере олмайджакъ буюк белялар оладжакъ.

²²Эгер о куньлернинъ сайысы азлаштырылмагъан олса, ич бир джан къуртулып оламаз эди. Лякин сайлангъан адамлар ичюн о куньлернинъ сайысы азлаштырыладжакъ.

²³Эгер о вакъыт кимдир сизге: «Бакъынъыз, Месих мында!» я да «О, анда!» — десе, инанманъыз.

²⁴Чюнки ялан месихлер ве ялан пейгъамберлер пейда олып, имкяны олса, сайлангъанларны биле ёлдан урмакъ ичюн, буюк аджайип шейлер япаджакълар ве бельгилер косьтереджеклер.

²⁵Мына, Мен буны сизлерге эвельден айтып бердим.

²⁶Шунынънен, эгер сизлерге: «Бакъса, О сахрада», — деселер, анда барманъыз. Я да: «Бакъса, О бу эв ичинде», — деселер, инанманъыз.

²⁷Чюнки Инсан Огълунынъ къайтып келиши, шаркътан гъарпкъадже кокте яшнагъан йылдырым киби оладжакъ.

²⁸Олю беден къайда олса, леш къарталлары да шу ерде топланаджакълар.

²⁹Бирден шу куньлернинъ буюк мусибетинден сонъ «Кунеш къара оладжакъ, ай да ярыкъ бермейджек. Йылдызлар коктен тюшеджеклер ве коклердеки кучьлер сарсыладжакълар».

³⁰О вакъытта Инсан Огълунынъ бельгиси кокте пейда оладжакъ. Ер юзюндеки эписи миллетлер окюр-окюр агълайджакълар ве коктеки булутлар устюнде къудрет ве буюк шан-шурет иле келеяткъан Инсан Огълуны кореджеклер.

³¹О, Озюнинъ мелеклерини ёллайджакъ. Олар, кучьлю бору чалдырып, сайлагъан адамларыны кокнинъ бир четинден башкъа четинедже, дюньянынъ дёрт тарафындан топлап келеджеклер.

³²Инджир тереги сизге кинаели дерс олсун: онынъ пытагъы къабарып, япракълары ачылгъанда, яз якъынлашкъаныны билесиз.

³³Сиз де буларнынъ эписини корсенъиз, билинъиз: О энди якъын, босагъада тура.

³⁴Сизлерге догърусыны айтам: шимдики несиль ёкъ олмаздан эвель, буларнынъ эписи оладжакъ.

³⁵Кок ве ер из къалдырмайып кечерлер, лякин Меним сёзлерим кечмез.

³⁶Бу къайсы куню ве саат къачта оладжагъы акъкъында не Огъул, не коклердеки мелеклер бильмейлер. Тек Баба биле.

³⁷Нух куньлеринде насыл олгъан олса, Инсан Огълу келеджек куньлеринде де ойле оладжакъ.

³⁸Сув ташкъыны кельмезден эвель олгъан куньлерде, Нух сандыкъкъа кирмегендже, адамлар ашап-ичтилер, эвлендилер ве акъайгъа чыкътылар.

³⁹Олар сув ташкъыны келип эр кесни ёкъ этмегендже, асыл да тюшюнмей эдилер. Инсан Огълу келеджек кунюнде де тамам ойле оладжакъ.

⁴⁰О вакъытта эки адам тарлада оладжакъ, Алла бирисини аладжакъ, экинджисини исе къалдыраджакъ.

⁴¹Дегирмен ташында ун чеккен эки къадындан бири алынаджакъ, экинджиси исе къалдырыладжакъ.

⁴²Бунынъ ичюн эр заман азыр олунъыз, чюнки Раббинъиз не заман келеджегини бильмейсинъиз.

⁴³Лякин шуны билинъиз: эв саиби, хырсыз гедженинъ къайсы саатинде келеджегини бильсе, о, юкъламайып, хырсызгъа эвине кирмеге ёл бермез эди.

⁴⁴Бойледже, сизлер де азыр олунъыз, чюнки Инсан Огълу сиз беклемеген саатте къайтып келеджек.

⁴⁵Ишанчлы ве акъыллы къул ким? Эфендиси оны эв къуллары устюнде башлыкъ этип, оларгъа керек вакътында ашларыны бермеге къойды.

⁴⁶Эфендиси кельгенде, онынъ бойле япкъаныны корьсе, о къул не къадар бахтлы!

⁴⁷Сизге догърусыны айтам: эфенди оны озюнинъ бутюн мал-мулькюне бакъыджы этип къояр.

⁴⁸Эгер де бу яман къул озь гонълюнде: «Эфендим якъын арада кельмейджек», — деп тюшюнсе

⁴⁹ве башкъа къулларны урмагъа башласа, ичкиджилернен берабер ашап-ичсе,

⁵⁰о къулнынъ эфендиси бекленильмеген бир куньде, тюшюнмеген бир саатте къайтып келир

⁵¹ве оны къылычнен экиге болип, онъа экиюзьлюлернинъ арасында ер береджек. О ерде агълав ве тиш гъыджыртысы оладжакъ.