Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Марк 1 Bible Online

Марк 1 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Марк 1

¹[1-2] Алланынъ Огълу Иса Месих акъкъында Къуванчлы Хабернинъ башланувы. Ешая пейгъамбер китабында Алланынъ бойле сёзлерини язгъан: «Мына, Мен Сенинъ огюнъден хаберджимни ёллайым. О, сенден эвель барып, Сенинъ ёлунъны азырлайджакъ.

³Сахрада онынъ сеси янъгъырайджакъ: „Раббининъ ёлуны азырланъыз, кечеджек ерлерини тюм-тюз этинъиз!”»

⁴Бойлеликнен, сахрада Ягъя пейда олды. О, адамларны, гуналарынынъ багъышланмасы ичюн тёвбе этип, сувгъа батырылып чыкъармагъа огрете ве сувгъа батырып чыкъара эди.

⁵Бутюн Еудие мемлекетинден ве Ерусалим шеэринден адамлар Ягъягъа келе эдилер. Олар озь гуналарыны айта эдилер. О исе, кельгенлерни Иордан озенининъ сувуна батырып чыкъара эди.

⁶Ягъя деве юнюнден орюльген урба, белинде мешин къушакъ такъып юре эди. Ашагъан ашы — чегертки ве кийик бал эди.

⁷О, шойле хитап этип айта эди: — Меним пешимден менден де Къудретлиси келеята. Мен, эгилип, Онынъ аякъкъапларынынъ багъыны чезмеге биле ляйыкъ дегилим.

⁸Мен сизлерни сувгъа батырам, О исе, сизлерни Мукъаддес Рухкъа батыраджакъ.

⁹О куньлерде Галилеянынъ Назарет шеэринден Иса келип чыкъты. Ягъя Оны Иордан озенине батырып чыкъарды.

¹⁰Иса сувдан чыкъкъанда, кок ярылды да, о, Алла Рухуны корьди. Рух гогерджин киби Исагъа эне эди.

¹¹Коклерден: — Сен Меним севимли Огълумсынъ, Сенден пек мемнюним, — деген бир сес эшитильди.

¹²Шу ань Рух Исаны сахрагъа алып барды.

¹³Анда къыркъ кунь девамында Иблис Оны сынавгъа огъратты. Иса кийик айванлар арасында яшады. Онъа мелеклер хызмет эттилер.

¹⁴Ягъя зиндангъа тюшкен сонъ, Иса Галилеягъа кельди. О, Алладан Къуванчлы Хаберни даркъатып юре эди.

¹⁵— Вакъты-саати кельди! Алла Падишалыгъы якъынлашты! Тёвбе этинъиз, Къуванчлы Хаберге инанынъыз! — дей эди Иса.

¹⁶Иса, Галилея голю боюндан кечеяткъанда, Симоннынъ, къардашы Андрейнен берабер балыкъ сачмаларыны гольге аткъаныны коре. Олар балыкъчы эдилер.

¹⁷Иса оларгъа: — Меним артымдан юрюнъиз. Шимди сиз балыкъ дегиль де, инсан тутаджакъсынъыз, — деди.

¹⁸Агъа-къардашлар аман сачмаларыны ташлап, Исанынъ пешинден кеттилер.

¹⁹Бираз юрген сонъ, Иса Зебедайнынъ огълу Якъупны ве онынъ къардашы Юханны корьди. Олар къайыкъ ичинде отурып балыкъ сачмаларыны тюзете эдилер.

²⁰Иса агъа-къардашны чагъырды, ве олар, бабалары Зебедайны ыргъатларнен берабер къайыкъта къалдырып, Онынъ пешинден кеттилер.

²¹Олар Кафарнаум шеэрине кельген сонъ, биринджи раатлыкъ куню Иса синагогагъа кирип, адамларны огретип башлады.

²²Онынъ айткъан сёзлерини эшиткенлер эписи шашып къала эдилер. Чюнки О, Къанун оджалары киби дегиль, буюк къудрет берильген адам киби огрете эди.

²³Шу арада синагогагъа джин ургъан бир адам кире.

²⁴— Эй, назаретли Иса, Сен бизден не истейсинъ? Бизни гъайып этмек ичюн кельдинъми? Мен Сенинъ ким олгъанынъны билем! Сен Алланынъ Азизисинъ! — деп къычырды о.

²⁵Иса джинге шойле эмир этти: — Сус да, бу адамдан чыкъ!

²⁶Джин адамны сарсытып, къаба бир сеснен багъырып, онынъ ичинден чыкъты.

²⁷Буны корьгенлер эписи шашып къалдылар. Бир-биринден: — Бу насыл шей? — деп сорай эдилер. — Насылдыр бир яп-янъы огретюв... Онынъ къудрети о къадар буюк ки, О, арам рухларгъа эмир эте, олар исе Онъа бойсуналар.

²⁸Онынъ акъкъында хабер бутюн Галилея топракъларына тез-тез даркъалды.

²⁹Иса синагогадан чыкъар-чыкъмаз, Якъуп ве Юханнен берабер Симон ве Андрейнинъ эвине кирдилер.

³⁰Симоннынъ къайнанасы юксек сыджакънен хаста ята эди. Шуны ашыкъып Исагъа айттылар.

³¹О, хастанынъ янына барып, оны къолундан тутып турсатты. Къадыннынъ сыджагъы шу дакъкъасы тюшти. О турып, оларгъа софраны донатты.

³²Акъшам олып, кунеш къонгъан сонъ, бутюн хасталарны ве джин ургъанларны Исанынъ огюне кетирдилер.

³³Бутюн шеэр эалиси оларнынъ къапусы огюне топланды.

³⁴Иса чешит тюрлю хасталарны тедавийледи, чокъ шейтанларны къувып чыкъарды, амма оларгъа ич бир шей айтмагъа ясакъ этти, чюнки олар Онынъ ким олгъаныны бильдилер.

³⁵Саба, танъ атмаздан эвель турып, Иса эвден чыкъты ве адам олмагъан бир ер тапып, дувалар окъуп башлады.

³⁶Симон, аркъадашларынен берабер, Исаны эр ерде къыдырып башладылар.

³⁷Оны тапып: — Эписи Сени къыдыралар, — дедилер.

³⁸— Айдынъыз, башкъа ерлерге барайыкъ, — деди оларгъа Иса. — Къомшу къасабаларгъа барып, анда да Алланынъ Сёзюни анълатаджагъым, чюнки Мен шу макъсатнен ёлгъа чыкътым.

³⁹Бойледже, Иса, оларнынъ синагогаларында Алланынъ Сёзюни анълатып ве шейтанларны къувып чыкъарып, бутюн Галилея топрагъыны айланып чыкъты.

⁴⁰Куньлернинъ биринде Исагъа бир адам кельди. Онынъ бутюн тенини арам лепра хасталыгъы баскъан. О, Исанынъ янына барып, тиз чёкип ялварды: — Эгер истесенъ, мени эляллап тедавийлерсинъ.

⁴¹Иса оны аджыды, къолуны узатып хастагъа тийди де, шойле деди: — Мен истейим, сени эляллап тедавийлейим.

⁴²Шу дакъкъасы лепра хасталыгъы ёкъ олып, о, элял олды.

⁴³[43-44] Иса исе, оны сертликнен тенбилеп: — Сакъын, кимсеге бир шей айтма! Руханийге барып корюн де, тедавийленгенинъ ичюн Муса буюргъан шейни бер де, о, эписине шаатлыкъ олсун, — деди.

⁴⁴

⁴⁵Амма о адам кетип, озюнен олгъан вакъианы орталыкъкъа даркъатып башлады. Нетиджеде, Иса энди шеэр ичинде ачыкъ юрип оламады ве адам олмагъан ерлерде къалды. Онъа анда да адамлар эр ерден келе эдилер.