Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Марк 12 Bible Online

Марк 12 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Марк 12

¹Иса халкъкъа кинаели икяелер айтып башлады: — Бир адам юзюм багъы сачып, этрафыны къоралады, юзюмни сыкъмакъ ичюн чукъур къазды, къаравулламакъ ичюн бир къулле къурды да, багъыны юзюмджилерге кирагъа берип, озю ёлгъа чыкъты.

²Мевсими кельгенде, берекеттен озюнинъ пайыны алмагъа юзюмджилерге бир хызметчисини ёллай.

³Юзюмджилер исе оны тутып котеклейлер ве бир шей бермейип къайтарып йиберелер.

⁴Багънынъ саиби даа башкъа бир хызметчисини оларгъа ёллай. Олар исе, онынъ башыны урып тешелер ве масхаралап къувалайлар.

⁵Адам башкъасыны ёллай, оны ольдюрелер. О исе, хызметчилерини ёллай бере, амма юзюмджилер оларнынъ бирисини котеклей, дигерини ольдюре эдилер.

⁶Багъ саибининъ даа бир адамы къала, о да, севимли огълу экен. О: «Огълумдан утанырлар», — деп, оны сонъунда да ёллай.

⁷Лякин юзюмджилер бир-бирине: «Бу — мирасчы! Барып, оны ольдюрейик, ве бутюн мирас бизге къаладжакъ!» — дейлер.

⁸Огълуны тутып ольдюрелер ве багъдан тышарыгъа чыкъарып ташлайлар.

⁹Энди багънынъ саиби не япар экен? О, келип юзюмджилерни ольдюреджек, багъны исе башкъаларына береджек.

¹⁰Сиз Языда: «Къуруджылар келишиксиз деп четке ташлагъан таш бинанынъ темельташы олды.

¹¹Козюмиз огюнде япылгъан аджайип шей — бу Алланынъ ишидир!» — окъумадынъызмы?

¹²Буны эшитип, Исаны якъаламагъа истедилер, чюнки О, бу кинаели икяени оларгъа къаршы айткъаныны анъладылар. Амма халкътан къоркъкъанларындан, Онъа тиймейип кеттилер.

¹³Исанынъ айткъан сёзлерине илишмек ичюн, янына бир къач ферисени ве Ироднынъ тарафдарларыны ёлладылар.

¹⁴Олар келип: — Оджа, биз билемиз ки, Сен догъру адамсынъ, адамлар Сенинъ акъкъынъда не тюшюнгенлери ве адам муим я да муим олмагъаны Санъа эп бир. Адамларгъа Алланынъ ёлуны догъру огретесинъ. Сенджесине, императоргъа салым тёлемек мумкюнми, я мумкюн дегильми? Бизлер берейикми, я бермейикми? — деп сорадылар.

¹⁵Иса, оларнынъ экиюзьлюлигини корип: — Не ичюн Мени сынайсыз? Манъа бир динар кетиринъиз, бир бакъайым, — деди.

¹⁶Олар алып кельдилер. Иса: — Бу ресим ве язылар кимнинъки? — деп сорады. — Императорнынъ, — деди олар.

¹⁷Иса оларгъа: — Императорнынъ акъкъыны императоргъа, Алланынъ акъкъыны Аллагъа беринъ, — деди. Буны эшиткенлер шашып къалдылар.

¹⁸Исанынъ янына саддукийлер кельдилер. (Олар ольген адамларнынъ тирильгенине инанмадылар.) Онъа бойле суаль бердилер:

¹⁹— Эй Оджа! Муса пейгъамбер шойле язгъан: «Эгер бир адам, апайына ич бир баланы бермейип, ольсе ве бойле оны янъгъыз къалдырса, бу адамнынъ къардашы агъасынынъ апайына эвленсин ве агъасынынъ ерине онъа бала берсин».

²⁰Еди агъа-къардаш бар экен. Биринджиси апай алып, бала къалдырмай ольген.

²¹Экинджиси де шу апайны ала ве баласыз олып, обир дюньягъа кече. Учюнджисинен де бойле ола.

²²Шунынънен, агъа-къардашларнынъ эписи бир-бир артындан шу апайгъа эвленелер, амма едиси де баласыз къалып, олелер. Ахыр сонъу апай да оле.

²³Сонъ, тирилюв куню кельгенде, олар эписи тирильсе, бу къадын къайсы бирисининъ апайы оладжакъ? Едиси де онъа эвленген эдилер де!

²⁴Иса оларгъа шойле джевап берди: — Бунда сизлер пек янълышасыз, чюнки эм Языларны, эм Алланынъ къудретини бильмейсиз.

²⁵Ольгенлер тирильгенде, не эвленеджеклер ве не де акъайгъа чыкъаджакълар. Амма олар коктеки мелеклер киби оладжакълар.

²⁶Олюлернинъ тирилюви акъкъында сёз юрсетсек, сиз Мусанынъ китабында, янып тургъан чалы ичинден, Алла онъа не айткъаныны окъумадынъызмы? Алла Мусагъа: «Мен Ибраимнинъ Алласым, Исхакънынъ Алласым ве Якъупнынъ Алласым»,— деген.

²⁷Алла олюлернинъ дегиль, тирилернинъ Алласыдыр. Сизлер пек янълышасыз.

²⁸Къанун оджаларындан бири, оларнынъ давасыны эшитип, Исанынъ яхшы джевап бергенини корьди. Онынъ янына келип: — Алла эмирлерининъ энъ муими къайсы? — деп сорады.

²⁹Иса онъа: — Бутюн эмирлерден энъ муими будыр: «Динъле, эй Исраиль! Рабби-Таалямыз — Бирден-Бир Раббидир.

³⁰Рабби-Таалянъны бутюн юрегинънен, бутюн джанынънен, бутюн акъылынънен ве бутюн къуветинънен сев».

³¹Экинджиси исе бойле: «Башкъа адамны озюнъни севгенинъ киби сев». Булардан даа буюк эмир ёкъ, — деди.

³²— Яхшы айттынъ, Оджа, — деди Къанун оджасы. — Алла — Бирден-Бирдир, Ондан башкъа кимсе ёкъ, деп догъру айттынъ.

³³Оны бутюн юрек, джан, акъыл ве къуветинънен севмек, башкъа адамны да озюнъни севгенинъ киби севмек — эписи бутюнлей якъылгъан къурбанлардан ве бахшышлардан муимдир.

³⁴Иса, онынъ акъылнен джевап бергенини корип: — Сен Алланынъ Падишалыгъындан узакъ дегильсинъ, — деди. Бундан сонъ кимсенинъ Онъа суаль бермеге джесарети етмеди.

³⁵Иса Алланынъ Сарайында адамларны огреткенде, шойле деди: — Насыл олып, Къанун оджалары: «Месих — Давутнынъ Огълудыр», — дейлер?

³⁶Давутнынъ озю, Мукъаддес Рухтан ильхам алып: «Рабби меним Раббиме айтты: „Душманларынъны аякъларынъ астына йыкътырмагъанымдже, Сен Меним онъ тарафымда отур!”» — деген.

³⁷Давутнынъ озю Онъа «Рабби» дей. Сонъ насыл олып О, Давутнынъ огълу олур? Пек чокъ адамлар Онынъ сёзлерини бегенип динълей эдилер.

³⁸Иса халкъны огретип, шойле деди: — Къанун оджаларындан сакът олунъыз! Олар узун урбалар кийип юрмекни, халкънынъ оларгъа шеэрдеки базар мейданларында урьметнен селям бермесини,

³⁹синагогаларда — энъ сайгъылы ерде, зияфетлерде — тёрде отурмакъны пек бегенелер.

⁴⁰Олар тул апайларнынъ мал-мулькюни ашап битирелер, козьге корюнмек ичюн узун дувалар окъуйлар. Бу адамларнынъ джезасы къаттыджа оладжакъ.

⁴¹Сонъ Иса, садакъа сандыгъынынъ янында отурып, халкънынъ къутугъа пара насыл ташлагъаныны бакъа эди. Чокъ зенгинлер чокъ пара ташлай эдилер.

⁴²Бир фукъаре тул къадын келип, эки капик [5] ташлады.

⁴³Иса шегиртлерини янына чагъырып: — Сизлерге догърусыны айтам: бу фукъаре тул апай къутугъа эписинден чокъ акъча ташлады.

⁴⁴Чюнки оларнынъ эписи озьлерининъ буюк барлыгъынынъ кучюк бир къысмыны ташлай эдилер. Амма бу къадын фукъаре олса да, яшамакъ ичюн олгъан бутюн парасыны багъышлады, — деди.