Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Марк 9 Bible Online

Марк 9 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Марк 9

¹Иса девам этти: — Сизлерге догърусыны айтам: бу ерде тургъанлардан базылары даа олюмни корьмегендже Алла Падишалыгъынынъ бутюн къудретинен келишини кореджеклер.

²Алты кунь кечкен сонъ, Иса Пётр, Якъуп ве Юханны янына алып, юксек бир дагъгъа чыкътылар. Анда олардан гъайры кимсе ёкъ эди. Исанынъ бутюн корюнюши оларнынъ козьлери огюнде денъишти.

³Онынъ урбасы йылтырап, къар киби беяз олды, ер юзюнде ич бир адам урбаны бойле агъартып оламаз эди.

⁴Шу арада шегиртлерге Ильяс ве Муса корюнди. Олар Исанен субетлеше эдилер.

⁵Пётр да Исагъа: — Равви, бу ерде бизге не яхшы я! Учь чалаш къурайыкъ да, бириси Санъа, бириси Мусагъа, бириси Ильяскъа олсун, — деди,

⁶чюнки о, не айтаджагъыны бильмей эди, олар эписи пек къоркъкъан эдилер.

⁷Шу вакъытта бир булут пейда олып, оларны кольгесинен къапатты. Булут ичинден: — Бу Меним севимли Огълумдыр, Оны динъленъиз! — деген бир сес кельди.

⁸Бирден, шегиртлер этрафларына бакъкъанда, озьлерининъ янында Исадан башкъа кимсени корьмедилер.

⁹Дагъдан тюшкенде, Иса оларгъа: — Инсан Огълу олюлерден тирильмегендже, бу корьген шейлеринъизни ич кимсеге айтманъыз, — деп буюрды.

¹⁰Олар бу эмирге бойсунсалар да, олюмден тирильмек не экени акъкъында бири-биринен акъыл таныша эдилер.

¹¹Исадан: — Не ичюн Къанун оджалары: «Башта Ильяс кельмек керек», — дейлер? — деп сорадылар.

¹²Иса оларгъа шойле деди: — Догъру, Ильяс эвель келип, эр шейни азырламакъ керек. Амма не ичюн Инсан Огълу чокъ азап чекип хорланаджакъ, деп язылгъан?

¹³Мен сизге айткъаным шудыр: язылгъаны киби, Ильяс энди кельди, ве онынънен олар истегенлерини яптылар.

¹⁴Иса, къалгъан шегиртлерининъ янына къайтып кельгенде, оларнынъ этрафында чокъ адам ве оларнен давалашкъан Къанун оджаларыны корьди.

¹⁵Адамлар Исаны корип, къуванчлы шашкъынлыкънен Онынъ алдына чапып барып, селям бердилер.

¹⁶Иса шегиртлеринден: — Сиз оларнен не акъкъында давалашасыз? — деп сорады.

¹⁷Адамлардан бириси: — Оджам! Мен Санъа огълумны кетирдим; о тильсиз, чюнки онынъ ичине яман рух кирди.

¹⁸Шейтан онъа уджюм эткенде, оны ерге йыкътыра, баланынъ агъзындан копюк чыкъа, о, тишлерини гъыджырдатып, къатып къала, — деди. — Сенинъ шегиртлеринъе, шейтанны къувып чыкъарынъыз, деп ялвардым, лякин олар беджералмадылар.

¹⁹Иса: — Эй имансыз адамлар! Не вакъыткъадже Мен сизлернен оладжам? Не къадаргъадже сизлерге даянаджам? Баланы огюме кетиринъиз! — деди.

²⁰Баланы Исанынъ янына кетирдилер. Шейтан Исаны корьгенинен, баланы къалтыратып башлады. Огъланчыкъ ерге йыкъылып, юварланды, агъзындан исе копюк чыкъа башлады.

²¹Иса онынъ бабасындан: — О, бу алгъа тюшкенинден не къадар вакъыт кечти? — деп сорады. — Балалыгъындан шойле, — деди бабасы.

²²— Баланы ольдюрмеге истеп, шейтан оны чокъ кере де атешке, де сувгъа ташлады. Эгер къолунъдан кельсе, бизлерни аджып, ярдым эт, — деди.

²³Иса онъа: — «Къолунъдан кельсе»?! Иманлы адам эр шейни япа билир, — деди.

²⁴Шу ань баланынъ бабасы: — Инанам! Иманым аз олса, ярдым эт! — деп къычырды.

²⁵Халкъ чапып келип топлангъаныны корьген Иса арам рухкъа эмир этти: — Эй, тильсизлик ве сагъырлыкъ руху, Мен санъа эмир этем: баладан чыкъ ве онъа къайтып кирме! — деди.

²⁶Шейтан, баланы бар кучюнен къалтыратып, айгъырып чыкъып кетти. Огъланчыкъ исе олю киби къыбырдамайып ята эди. Чокъ адам оны ольди деп сайдылар.

²⁷Амма Иса оны къолундан тутып котерди, бала аякъкъа турды.

²⁸Сонъ, Иса эвге киргенде, шегиртлери, О, бир озю къалгъаныны беклеп: — Не ичюн биз бу джинни къувып чыкъаралмадыкъ? — деп сорадылар.

²⁹Иса оларгъа: — Бойле джинлерни тек дува ярдымынен къувмакъ мумкюн, — деди.

³⁰Олар шу ерден кетип, Галилеядан кечтилер. Иса оларнынъ олгъан ерини бир кимсе бильгенини истемей эди.

³¹О, шегиртлерини огретип, шойле деди: — Инсан Огълуны адамлар къолуна тутып береджеклер. Оны ольдюреджеклер. О, оледжек, амма учь куньден сонъ тириледжек.

³²Шегиртлер бу сёзлерни анъламай эдилер, амма Ондан сорамагъа къоркътылар.

³³Олар Кафарнаум шеэрине къайтып кельдилер. Эвде Иса шегиртлеринден: — Ёл бою сиз не акъкъында лаф эте эдинъиз? — деп сорады.

³⁴Олар индемедилер, чюнки ёлда, ким энъ буюк деп, давалашкъан эдилер.

³⁵Иса отурып, он эки шегиртини янына чагъырды: — Ким биринджи олмагъа истесе, эписинден сонъ олсун ве эписине хызмет этсин, — деди.

³⁶Сонъ бир баланы алып, оны оларнынъ арасына къойды. Баланы къучакълап, шегиртлерине:

³⁷— Ким бойле балалардан бирисини Меним хатырым ичюн къабул этсе, о Мени къабул эткен киби оладжакъ. Ким Мени къабул этсе, о тек Мени дегиль, Мени ёллагъанны да къабул этеджек.

³⁸Юхан Исагъа: — Оджам! Биз Сенинъ адынъ ярдымынен шейтанларны къувып чыкъаргъан бир адамны корьдик. О, бизнен берабер юрмегени ичюн, биз онъа бу шейни япмагъа ясакъ эттик, — деди.

³⁹Иса шойле деди: — Онъа ясакъ этменъиз! Чюнки Меним адым ярдымынен аджайип шей япкъан адам Мени бир кереден яманлап оламаз.

⁴⁰Ким бизге къаршы олмаса, о, бизим тарафымызда!

⁴¹Ким сизге Меним адым ичюн, чюнки сиз Месихнинъ шегиртлери оласыз, бир мешребе сув ичирсе биле, догърусыны айтам: о, мукяфатсыз къалмаз.

⁴²Манъа инангъан бу кучюк балалардан бирисини ёлдан ургъан адамнынъ джезасы, онынъ бойнуна эшек айландыргъан дегирмен ташыны асып, денъизге ташлагъанындан да агъыр олур.

⁴³[43-44] Эгер къолунъ сени ёлдан урса, оны кесип ташла! Сен сакъат олсанъ да, эбедий аяткъа киредженъ. Бу, эки къолунънен джеэннемге, сёнмеген атешке огърагъанынъдан яхшыдыр.

⁴⁴

⁴⁵[45-46] Эгер аягъынъ сени ёлдан урса, оны да кесип ташла! Сен чолакъ олсанъ да, эбедий аяткъа киредженъ. Бу, эки аякънен джеэннемге атылгъанынъдан яхшыдыр.

⁴⁶

⁴⁷Эгер козюнъ сени ёлдан урса, оны оюп чыкъар. Сенинъ бир козюнъ олса да, Алланынъ Падишалыгъына киредженъ. Бу, эки козьнен джеэннемге атылгъанынъдан яхшыдыр.

⁴⁸Джеэннемде оларны кемирген къуртлар ольмейджек ве оларны якъкъан атеш сёнмейджек.

⁴⁹Эписи, тузнен темизленген къурбан киби, атешнен темизленеджеклер.

⁵⁰Туз — яхшы шей. Амма туз тузлугъыны джойса, онынъ лезетини насыл къайтараджакъсыз? Ичинъизде тузунъыз олсун! Ве бир-биринъизнен муаббет яшанъыз.