Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Лука 12 Bible Online

Лука 12 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Лука 12

¹Шу арада дюньянынъ адамы топланып, къалабалыкъта бир-бирининъ аякъларына басып тура эдилер. Иса башта Озь шегиртлерине айтып башлады: — Фериселернинъ маясындан, яни экиюзьлюликтен сакъынынъыз!

²Эр бир сакъландыргъан шей озь вакътында ачыладжакъ, ве эр бир сыр белли олур.

³Сиз къаранлыкъта сёйлегенинъизни кунь ярыгъында эшитеджеклер, ичери одада фысылдагъанларынъызны эвлернинъ дамлары устюнден къычырып айтаджакълар.

⁴Мен сизге, достларыма айтам: беденни ольдюрип, сонъ башкъа бир шей япып оламагъанлардан къоркъманъыз.

⁵Кимден къоркъмакъ керек, сизге анълатаджам: ольдюрмеге ве сонъ джеэннемге ташламагъа къудрети Олгъандан къоркъунъыз. Эбет, сизге айтам: Ондан къоркъунъыз!

⁶Беш дане торгъай эки капикке сатылмаймы? Алла исе оларнынъ бирисини унутмай.

⁷Сизинъ башынъыздаки сачларынъыз биле эписи сайылгъан. Къоркъманъыз! Сиз чокъ торгъайдан къыйметлисиз!

⁸Сизге айтам: Ким адамларнынъ алдында Мени таныса, Инсан Огълу да Алланынъ мелеклери огюнде оны таныйджакъ.

⁹Амма ким инсанлар алдында Менден вазгечсе, О да Алланынъ мелеклери огюнде ондан вазгечеджек.

¹⁰Инсан Огълуна къаршы сёз айткъанларнынъ эписи багъышланаджакълар. Лякин ким Мукъаддес Рухны куфюр этсе, багъышланмайджакъ.

¹¹Сизни синагогаларгъа, башлыкълар ве укюмдарларнынъ алдына кетиргенлерде, насыл джевап бермек ве не айтмакъ акъкъында къайгъырманъыз.

¹²О вакъыт не айтаджагъынъызны сизге Мукъаддес Рух огретеджек, — деди.

¹³Адамларнынъ ичинден кимдир Исагъа: — Оджам, агъама айт, мирасны меннен больсюн, — деди.

¹⁴Иса онъа джевап берип: — Акъай, Мени сизге къады олмакъ я да даваларынъызны чезмек ичюн ким къойды? — деди.

¹⁵Сонъ эписине мураджаат этип: — Бакъынъыз, эр тюрлю нефисхорлыкътан сакът олунъыз. Чюнки инсан омрю онынъ мал-мулькюнинъ чокълугъына багълы дегиль, — деди.

¹⁶Иса оларгъа бир кинаели икяе айтып берди: — Бир зенгин адамнынъ тарлалары пек яхшы берекет бергенлер.

¹⁷О: «Не япайым экен? Берекетни къояджакъ ерим ёкъ», — деп тюшюнген.

¹⁸Сонъ: «Мына бойле япарым: анбарларымны бозып, балабанджаларыны къурарым, бутюн богъдай ве бутюн малымны шу ерге ерлештиририм», — деди.

¹⁹«Озь джанына исе: „Джаным, энди сенде чокъ йылларгъа етеджек малынъ бар. Раатлан, ашап-ич ве къуванчлы ол”, — дейджем», — дей.

²⁰Лякин Алла онъа: «Эй акъылсыз адам! Бу гедже джанынъны алмагъа келеджеклер. Бу азырлагъанларынъ кимге къаладжакъ?» — деди.

²¹Озю ичюн байлыкъ топлап, Алла ичюн зенгинлешмеген эписи адамларнынъ къысмети шойле оладжакътыр, — деди.

²²Озь шегиртлерине исе Иса бойле деди: — Шунынъ ичюн Мен сизге айтам: яшамакъ ичюн бизге аш керек, беденимиз ичюн урба керек, деп къасевет этменъиз.

²³Чюнки джан — аштан, беден исе — урбадан муимдир.

²⁴Къаргъаларгъа бакъынъыз: олар не сачалар, не оралар, оларнынъ не килерлери, не анбарлары бар. Амма Алла оларгъа аш бере. Сиз исе, къушлардан чокъ къыйметлисиз!

²⁵Къайсы биринъиз къасеветленип, озь омрюни ич олмадым бир саатке узата билир?

²⁶Эгер сиз бойле кучюк шейни биле япып оламасанъыз, не ичюн башкъа шейлер акъкъында къасевет этесиз?

²⁷Тарладаки чечеклернинъ насыл оськенлерине бакъынъыз: олар не чалышалар, не орелер. Амма сизге айтам: Сулейман биле озюнинъ бутюн шуретли улулыгъында, бу чечеклернинъ бириси киби кийинмеген эди.

²⁸Эгер Алла бугунь оськен, ярын исе оджакъкъа атыладжакъ тарла отуны ойле кийиндирсе, сизни олардан яхшы кийиндирмезми, эй иманы аз олгъанлар?!

²⁹Сиз не ашамагъа, не ичмеге къыдырманъыз ве шу акъкъында къайгъырманъыз.

³⁰Буларнынъ эписини Алланы бильмеген дюньянынъ халкълары къыдыра. Лякин сизинъ Бабанъыз буларгъа мухтадж олгъанынъызны биле.

³¹Амма сиз Онынъ Падишалыгъыны къыдырынъыз, ве бу шейлернинъ эписи де сизге бериледжек.

³²Эй, аз олгъанынъыздан къоркъманъыз! Сизге Падишалыкъны багъышламакъ — Бабанъызнынъ ирадесидир.

³³Мал-мулькюнъизни сатып, фукъарелерге ярдым этинъиз. Озюнъизге эскирмеген пара киселерини алып, битмейджек байлыкъны Кокте топланъыз. О ерде оларгъа хырсыз да якъынлашмаз, сюме де тюшмез.

³⁴Чюнки байлыгъынъыз къайда олса, юрегинъиз де шу ерде оладжакъ.

³⁵Эр вакъыт бутюнлей азыр олунъыз: урбаларынъыз къушакънен багълы ве чыракъларынъыз янып турсун.

³⁶Сиз, эфенди тойдан къайткъаныны беклеген, о келип къапуны такъылдаткъанынен ачмагъа азыр тургъан хызметчилер киби олунъыз.

³⁷Эфенди кельгенде, юкъламайып отургъан къулларыны тапкъанда, олар бахтлы олурлар. Сизге догърусыны айтам: эфенди азырланып белине къушагъыны байлар да, хызметчилерини софрагъа отуртып, оларгъа озю хызмет этеджек.

³⁸Эгер эфенди не вакъыт кельмесе де: яры геджедеми я да танъ аткъандамы, хызметчилерини юкъламагъан алда тапса, олар не къадар бахтлылар.

³⁹Шуны билинъиз: эв саиби, хырсыз не вакъыт келеджегини бильсе, о хырсызгъа эвине кирмеге ёл бермез эди.

⁴⁰Сизлер де азыр олунъыз, чюнки Инсан Огълу сиз беклемеген саатте къайтып келеджек.

⁴¹Пётр Исадан: — Рабби, Сен бу кинаели икяени биз ичюн айтасынъмы, я да эр кес ичюнми? — деп сорады.

⁴²Иса джевап берип: — Ишанчлы ве акъыллы эв идареджиси ким? Эфендиси оны эв къуллары устюнде башлыкъ этмеге ве керек вакътында оларнынъ аш пайларыны бермеге къойды.

⁴³Эфендиси кельгенде, онынъ бойле япкъаныны корьсе, о къул не къадар бахтлы!

⁴⁴Сизге догърусыны айтам: эфенди оны озюнинъ бутюн мал-мулькюне бакъыджы этип къояр.

⁴⁵Эгер де бу къул озь гонълюнде: «Эфендим якъын арада кельмейджек», — деп тюшюнсе ве къулларны ве къул къадынларны урмагъа башласа, ашап-ичсе ве ичкиджиликнен огърашса,

⁴⁶о къулнынъ эфендиси бекленильмеген бир куньде, тюшюнмеген бир саатте къайтып келир ве оны къылычнен экиге болип, онъа имансызларнынъ арасында ер береджек.

⁴⁷Эфендисининъ ирадесини бильген, амма азыр олмагъан ве эфендисининъ истегини беджермеген къул чокъ котек ашайджакъ.

⁴⁸Бильмей турып, джезагъа ляйыкъ бир шей япкъан къулнынъ котеги исе азджа олур. Кимге чокъ берильген олса, ондан чокъ сорарлар. Кимге чокъ ишанылса, ондан даа зияде талап этилир.

⁴⁹Мен ер юзюне атеш кетирмек ичюн кельдим. Бу атеш тездже алевленгенини о къадар истейим ки!

⁵⁰Сувгъа батырылып чыкъармакъ киби, манъа буюк азапларгъа батырылып чыкъмакъ керек. О беджерильмегендже, юрегим пек сыкъыла!

⁵¹Мени, ер юзюне барышыкъ кетирмек ичюн кельген, деп тюшюнесизми? Сизге айтам: барышыкъ дегиль, айырылыкъ кетирмеге кельдим.

⁵²Энди бундан сонъ бир эвде беш адам олса, олар озьара болюнеджеклер. Учю экисине ве экиси учюне къаршы оладжакълар.

⁵³Баба — огълуна къаршы, огълу — бабасына къаршы, ана — къызына къаршы ве къызы — анасына къаршы, къайнана — келинине къаршы, ве келин — къайнанасына къаршы оладжакълар, — деди.

⁵⁴Халкъкъа исе Иса: — Сиз гъарпта булут котерильгенини корьгенде, бирден: «Ягъмур ягъаджакъ», — дейсиз, ве ойле де ола.

⁵⁵Дженюп ели эскен вакъытта сиз: «Сыджакъ оладжакъ», — дейсиз, ве ойле ола.

⁵⁶Эй экиюзьлюлер! Ер ве кокке бакъып ава насыл оладжагъыны билесиз де, шимди насыл заман кельгенини анълап оламайсызмы?

⁵⁷Сиз ичюн догъру олгъан шейни озюнъиз не ичюн чезип оламайсыз?

⁵⁸Сен давалашкъан адамнен укюмдаргъа кеткенде, ёл бою онен келишмеге пек тырышып арекет эт. Акис алда о сени къады огюне алып бараджакъ, къады сени джезалайыджынынъ элине береджек, джезалайыджы исе сени зиндангъа ташлайджакъ.

⁵⁹Санъа догърусыны айтам: борджунънынъ сонъки капигини бермегендже, андан чыкъамазсынъ, — деди.