Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Лука 17 Bible Online

Лука 17 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Лука 17

¹Озь шегиртлерине исе Иса бойле деди: — Адамны гунагъа тюшюрген шейлер чокъ, ве эр вакъыт олур. Лякин бунъа себепчи олгъаннынъ алына беля!

²Бу кучюклерден бирисини ёлдан ургъанындан коре, онынъ боюнуна дегирмен ташыны асып, денъизге атылгъаны, о ичюн яхшыджа олур эди.

³Озьлеринъизге сакът олунъыз! Эгер къардашынъ гунагъа огъраса, оны тенбиле. Эгер тёвбе этсе, оны багъышла.

⁴Эгер санъа къаршы бир кунь ичинде еди кере гуна япса да, еди кере санъа къайтып келип: «Тёвбе эттим», — десе, оны багъышла.

⁵Эльчилер Раббиге: — Иманымызны къуветлештир, — дедилер.

⁶Рабби джевап берип: — Эгер бир хардал урлугъы къадар иманынъыз олып, бу дут терегине: «Тамырынънен къопарылып чыкъ ве денъизге кочип тамыр ат», — десенъиз, терек сизге бойсуныр.

⁷Биринъизнинъ чобанлыкъ япкъан я да ер сюрген хызметчинъиз тарладан къайткъанда, аранъызда къайсы онъа: «Тез келип, софрагъа отур», — дер?

⁸Аксине: «Ашымны азырла, ишке бель багълап, аш ашагъанымдже манъа хызмет эт, ондан сонъ озюнъ ашап-ичерсинъ», — демезми?

⁹Эфенди буюргъан ишлерни беджерген къулгъа тешеккюр этерми?

¹⁰Сиз де бунъа ошап, буюрулгъан эр бир ишни беджергенден сонъ: «Биз макътавгъа ляйыкъ олмагъан къуллармыз, япаджагъымызны яптыкъ», — денъиз, — деди.

¹¹Иса Самарие ве Галилеянынъ сынъырлары бою кечип, Ерусалимге ёл алды.

¹²О бир койге киреяткъанда, лепра хасталыгъына огърагъан он адамны расткетирди. Олар узакъта токътап,

¹³кучьлю сеснен къычырдылар: — Эй, Оджамыз Иса, бизге мерамет эт! — дедилер.

¹⁴Оларны корьген Иса: — Барып, озьлеринъизни руханийлерге косьтеринъиз, — деди. Олар исе ёлда кетеятып, лепрадан темиз олдылар.

¹⁵Олардан бириси, озюнинъ тедавийленгенини корип, кучьлю сеснен Алланы шерефлеп артына къайтты.

¹⁶Исанынъ аякъларына йыкъылып, Онъа тешеккюр бильдирди. Бу адам самариели эди.

¹⁷Иса: — Темиз олгъанлар он адам эди де? Къалгъан докъузы къайда?

¹⁸Алланы шерефлемек ичюн бу ябанджы адамдан башкъа ич кимсе къайтып кельмедими? — деди.

¹⁹Сонъ о адамгъа: — Еринъден тур да кет, иманынъ сени къуртарды, — деди.

²⁰Фериселер Исагъа: — Алланынъ Падишалыгъы не вакъыт келеджек? — деген суальни бердилер. Иса оларгъа джевап берип: — Алланынъ Падишалыгъы козьге корюнип кельмейджек.

²¹«Бакъ, о бу ерде», я да «Ана о ерде», — деп оламазлар, чюнки Алланынъ Падишалыгъы сизинъ аранъызда, — деди.

²²Сонъ Иса шегиртлерине айланып: — Ойле куньлер келеджек ки, Инсан Огълунынъ бир кунюни корьмеге авес этерсиз, амма корип оламазсыз, — деди.

²³— Сизге: «Мына, О бу ерде», я да «Мына шу ерде», — деселер, барманъыз, оларнынъ артындан чапманъыз.

²⁴Чюнки йылдырым кокни бир уджундан о бир уджуна къадар ярыкълаткъан киби, Инсан Огълу да Озь кунюнде ойле пейда оладжакъ.

²⁵Лякин ондан эвель О чокъ азап чекип, бу несиль тарафындан ред этильмеси керек.

²⁶Нух куньлеринде насыл олгъан олса, Инсан Огълу келеджек куньлеринде де ойле оладжакъ.

²⁷Нух сандыкъкъа кирмегендже, адамлар ашап-ичтилер, эвлендилер, акъайгъа чыкътылар. Сонъ сув ташкъыны келип, эписини гъайып этти.

²⁸Лутнынъ куньлеринде де ойле олды: адамлар ашап-ичтилер, алыш-вериш яптылар, сачтылар ве къуруджылыкънен мешгъуль олдылар.

²⁹Лякин Лут Содом шеэринден чыкъкъан куню коктен атеш ве кукюрт ягъып, эписини гъайып этти.

³⁰Инсан Огълу Озюни косьтереджек кунюнде де тамам ойле оладжакъ.

³¹О куню дам устюнде олгъан адам эвинде къалдыргъан шейлерни алмакъ ичюн ашагъа тюшмесин. Тарлада олгъан адам къайтып кельмесин.

³²Лутнынъ апайыны акъылынъызда тутунъыз.

³³Ким озь джаныны къуртармагъа истесе, оны джояр. Ким озь джаныны гъайып этсе, оны къуртарыр.

³⁴Сизлерге айтам: шу геджеси бир тёшекте олгъан эки адамдан бирисини Алла аладжакъ, бирисини къалдыраджакъ.

³⁵[35-36] Ун чеккен эки къадындан бириси алынаджакъ, бириси къалдырыладжакъ.

³⁷Шегиртлер Исадан: — Рабби, бу вакъиалар къайда оладжакъ? — деп сорадылар. — Олю беден къайда олса, леш къарталлары да анда топлашаджакълар, — деди Иса.