Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Лука 2 Bible Online

Лука 2 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Лука 2

¹О вакъыт Римнинъ императоры Август бутюн эалини джедвельге чекмеге эмир этти.

²Суриеде Куриний укюмдарлыкъ япкъанда, бу джедвель биринджи эди.

³Эр кес озь шеэрлерине язылмакъ ичюн кеттилер.

⁴Юсуф да, Галилея виляетининъ Назарет шеэринден чыкъып, Еудиедеки Давутнынъ шеэрине Вифлеемге ёл алды, чюнки о, Давутнынъ союндан олып, онынъ эвлятларындан бири эди.

⁵О, юклю олгъан нишанлысы Мерьемнен берабер язылмагъа кетти.

⁶Олар анда олгъанда, Мерьемнинъ догъураджакъ вакъты кельди.

⁷Мусафирханеде оларгъа ер тапылмагъаны ичюн, о биринджи огълуны ахырда догъурды ве къундакълап айван ашлавына яткъызды.

⁸О ернинъ этрафларында чобанлар бар эди, олар чёльде яшап, геджелери къой сюрюсини къаравуллай эдилер.

⁹Оларнынъ огюнде Алланынъ мелеги пейда олды, ве Алланынъ шурети оларны къаплап алды. Чобанлар пек къоркътылар.

¹⁰Амма мелек оларгъа: — Къоркъманъыз! Мен сизге къуванчлы хаберни алып келем. О, бутюн халкъ ичюн буюк къуванчтыр!

¹¹Бугунь Давутнынъ шеэринде сизинъ Къуртарыджынъыз догъды. О — Месих, Раббидир! — деди.

¹²— Мына онынъ бельгиси: бир ашлавда яткъан къундакъ баласыны тапарсыз.

¹³Шу ань мелекнинъ янында коклер ордусы пейда олды. Олар Алланы шуретлеп:

¹⁴— Юкъары коклерде Аллагъа шан-шурет! О мемнюн олгъан адамларгъа ер юзюнде барышыкъ олсун! — дедилер.

¹⁵Мелеклер кокке котерильген сонъ, чобанлар бир-бирине: — Айды, Вифлеемге барайыкъ да, анда не олгъаныны, Раббиден бизге бильдирильген шейлерни бакъайыкъ, — дедилер.

¹⁶Олар тез-тез ёлгъа чыкътылар ве барып Мерьемни, Юсуфны ве ашлавда яткъан баланы таптылар.

¹⁷Оны корип, бу бала акъкъында оларгъа насыл хабер этильгенини айттылар.

¹⁸Буны динълегенлернинъ эписи чобанларнынъ айткъанларына шашып къалдылар.

¹⁹Мерьем исе эр шейни акъылында тутып, бу акъта тюшюне эди.

²⁰Чобанлар, эшиткен ве корьген шейлери ичюн Аллагъа шукюрлер айтып ве Оны алгъышлап, къайттылар. Эр шей оларгъа бильдирильгени киби олып чыкъкъан эди.

²¹Секиз кунь кечкен сонъ, баланы сюннет этиледжек вакъты кельгенде, Онынъ адыны «Иса» къойдылар. Бу адны Онъа, Мерьем даа юклю олмаздан эвель, мелек къойгъан эди.

²²Муса Къанунда буюргъаны киби, оларнынъ элялланмакъ вакъты кечкенде, баланы Ерусалимге, Раббининъ огюне кетирдилер,

²³чюнки Раббининъ Къанунында: «Эр бир биринджи догъгъан огълан бала Раббиге багъышлансын», — деп язылгъан.

²⁴Алланынъ Къанунында даа айтылгъаны киби, олар «бир чифт гогерджин, я да эки яш гогерджин» къурбанлыкъ оларакъ кетирмек керек эдилер.

²⁵О вакъыт Ерусалимде Симеон деген бир адам бар эди. О, инсафлы ве диндар адам олып, Исраиль ичюн теселли беклей. Онда Мукъаддес Рух бар эди.

²⁶Мукъаддес Рух онъа, Раббининъ Месихини корьмегендже, ольмейджегини бильдирген эди.

²⁷Рухтан ильхамланып о, Алланынъ Сарайына кельди. Ана-бабасы кичкене Исаны Къанун буюргъаныны ерине кетирмек ичюн анда алып кельгенде,

²⁸Симеон Оны къолуна алып, Аллагъа шукюр этти:

²⁹— Укюмдар! Берген сёзюнъни тутып, Сен энди мени, Озь къулунъны тынчлыкънен йибересинъ,

³⁰[30-31] чюнки козьлерим эписи халкълар огюнде азырландыргъан къуртарувынъны корьди.

³¹

³²О — башкъа миллетлерни ярыкълатаджакъ Нурдыр, Сенинъ Исраиль халкъынънынъ шурети.

³³Исанынъ эм бабасы, эм анасы бала акъкъында айтылгъаныны эшитип, шаштылар.

³⁴Симеон оларгъа яхшылыкъ тиледи ве Исанынъ анасы Мерьемге: — Мына бу ерде яткъан бала ичюн Исраильде чокълары йыкъыладжакъ, чокълары исе тураджакълар. О, Алланынъ алямети олып, Онъа къаршы адамлар баш котереджеклер.

³⁵Сенинъ джанынъны да къылыч яраджакъ. Сонъ чокъ адамнынъ фикирлери ачыладжакъ, — деди.

³⁶Анда Ашер къабилесинден Фануэлнинъ къызы Анна пейгъамбер бар эди. О пек къарт къадын эди. Акъайгъа чыкъкъан сонъ, къоджасынен еди йыл яшагъан,

³⁷тул къалгъан ве сексен дёрт йылдан берли тул олгъан эди. О, ич бир вакъыт Алланынъ Сарайындан тышарыгъа чыкъмай, гедже-куньдюз дувалар окъуп ве аштан-сувдан вазгечип, Аллагъа ибадет эте эди.

³⁸О вакъыт Анна да, оларнынъ янына барып, Аллагъа шукюр этти ве Ерусалимнинъ къуртуладжагъыны беклеп тургъанларнынъ эписине бала акъкъында айтып башлады.

³⁹Алланынъ Къануны буюргъан шейлернинъ эписини беджерген сонъ, Юсуфнен Мерьем Галилеягъа, озьлерининъ Назарет шеэрине къайттылар.

⁴⁰Бала исе осип, икмет ве кучь топлады. Алла баладан разы эди.

⁴¹Исанынъ ана-бабасы эр йыл Ерусалимге Песах Байрамына бардылар.

⁴²Иса он эки яшыны толдургъанда, олар адетиндже байрамгъа кеттилер.

⁴³Байрамдан сонъ Юсуф ве Мерьем эвге къайттылар, огълан Иса исе Ерусалимде къалды. Ана-бабасы буны бильмеди.

⁴⁴Олар Оны, ёлджулар арасында кетедир, деп тюшюндилер. Бир куньлюк ёлны кечкен сонъ, сой-соп ве танышлар арасында Исаны къыдыра башладылар.

⁴⁵Оны тапамагъан сонъ, олар Ерусалимге къайттылар ве анда да къыдырмакъны девам эттилер.

⁴⁶Учь куньден сонъ олар Исаны Алланынъ Сарайында таптылар. О, оджалар арасында отура ве оларны динълеп суаллер бере эди.

⁴⁷Оны динълегенлер эписи Исанынъ эр шейни анълагъанына ве берген джевапларына шаша эдилер.

⁴⁸Ана-бабасы Оны корип шаштылар. Анасы Онъа: — Огъланчыгъым, бизге буны не ичюн яптынъ? Бабанъ ве мен чокъ къасеветленип Сени къыдырдыкъ, — деди.

⁴⁹О исе оларгъа: — Мени не ичюн къыдырдынъыз? Я Мен Бабамнынъ эвинде олмакъ кереклигимни бильмей эдинъизми? — деди.

⁵⁰Амма олар Онынъ айткъаныны анъламадылар.

⁵¹Иса оларнен кетти ве Назаретке къайтты. Ана-бабасынынъ сёзюнден бир вакъыт чыкъмады. Анасы исе бир шей унутмайып, оларнынъ эписини юрегинде тутты.

⁵²Иса осе эди. Яшы арткъанынен, икмети де арта эди. Исагъа Алланынъ ве адамларнынъ хайыры да чокълаша эди.