Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Лука 22 Bible Online

Лука 22 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Лука 22

¹Песах денильген Маясыз Пишкен Пите Байрамы якъынлаша эди.

²Баш руханийлернен Къанун оджалары халкътан къоркъып, Исаны ольдюрмеге имкяныны къыдыра эдилер.

³О вакъыт он экиден бириси олгъан, Искариот деп адландырылгъан Иуданынъ ичине Иблис кирди.

⁴Иуда барып, баш руханийлер ве Сарай къаравулларынынъ башлыкъларынен Исаны насыл этип якъаламакъ акъкъында анълашты.

⁵Олар севинип, онъа пара береджек къарарына кельдилер.

⁶Иуда бунъа разылыкъ берди ве халкъ олмагъанда, Исаны сатып оларгъа бермек ичюн келишкен вакъыт къыдыра башлады.

⁷Маясыз Пишкен Пите Байрамынынъ куню кельди. Онда адамлар Песах къозусыны къурбан чала эдилер.

⁸Иса Пётрнен Юханны ёллап: — Барынъыз да, бизге Песах ашыны азырланъыз, — деди.

⁹Олар Исадан: — Ашны къайда азырлайджагъымызны истейсинъ? — деп сорадылар.

¹⁰Иса оларгъа: — Шеэрге киргенинъизде, сизге бир бардакъ сув котерип кеткен адам расткеледжек, — деди. — Онынъ пешинден барып о кирген эвге киринъиз

¹¹ве эв саибине шойле денъиз: «Оджа сенден: „Шегиртлеримнен Песах ашыны ашайджакъ одамыз къайда?” — деп сорай».

¹²О адам сизлерге юкъары къатта, энди эр шейи азырлангъан, бир балабан оданы косьтерир. Анда керек шейлерни азырланъыз, — деди.

¹³Шегиртлер барып, эр шейни Иса айткъаны киби таптылар ве Песах ашыны азырладылар.

¹⁴Вакъты-саати кельгенде, Иса он эки эльчинен берабер софра этрафында ер алды

¹⁵ве оларгъа: — Мен азап чекмезден эвель бу Песах ашыны сизнен ашамакъны пек арзу эттим.

¹⁶Амма сизлерге айтам: Мен бу ашны, Алланынъ Падишалыгъында Песах олмагъандже, ашап оламайджам, — деди.

¹⁷Къадени элине алып, шукюр этти ве: — Буны алынъыз да, озьара пайлашынъыз.

¹⁸Сизлерге айтам: Алланынъ Падишалыгъы кельмегендже, Мен бу вакъыттан башлап, юзюм мейвасынынъ ичимлигини ичмейджем, — деди.

¹⁹Сонъ отьмекни алды, шукюр этип парчалады да, шегиртлерине берип: — Бу сиз ичюн берильген Меним тенимдир. Мени анъмакъ ичюн буны япынъыз, — деди.

²⁰Бойле де О, аштан сонъ, къадени оларгъа узатып, шойле деди: — Бу къаде — Янъы Васиеттир. Бу Васиет Меним сиз ичюн тёкюлеяткъан къанымнен кучьке кире.

²¹Амма Мени саткъаннынъ къолу да Меннен бир софрада узанмакъта.

²²Эбет, Инсан Огълунынъ кетеджеги эвельден тайин этильди. Лякин Оны саткъан адамнынъ алына беля!

²³Эльчилер, олардан къайсы бири буны япаджакъ экени акъкъында бир-биринден сорап башладылар.

²⁴Шегиртлернинъ арасында, олардан къайсы энъ буюк олгъаны акъкъында бир тартышма чыкъты.

²⁵Лякин Иса оларгъа: — Башкъа миллетлернинъ падишалары озь халкълары устюнде эфендилик этелер. Оларнынъ укюмдарлары «яхшылыкъ япкъанлар», деп адланалар.

²⁶Сизде исе ойле олмасын! Ичинъизден ким буюк олса, озюни энъ кучюк киби тутсун. Ким башлыкъ олса, хызметчи киби олсун.

²⁷Къайсы бири буюк? Софра башында ер алгъанмы, я да хызмет этип тургъанмы? Софра башында ер алгъан дегильми? Мен исе аранъызда хызмет эткен киби олдым!

²⁸Сынав кечкен вакъытларымда Меннен берабер сиз эдинъиз.

²⁹Шу себептен, Бабам Манъа Падишалыкъта башлыкъ этмеге акъкъыны бергени киби, Мен де сизге бу акъны берем.

³⁰Сонъ сиз Меним Падишалыгъымда софрада отурып ашап-ичерсиз, тахтларгъа отурып, Исраильнинъ он эки къабилесине укюм этеджексиз, — деди.

³¹Иса: — Симон, Симон! Мына, Иблис сизни сынамакъ ве ун киби электен кечирмек ичюн рухсет сорады.

³²Лякин Мен, имандан таймасын, деп сен ичюн ялвардым. Сен Манъа къайтып кельгенинъде, къардашларынънынъ иманыны да къавийлештир, — деди.

³³Симон Исагъа джевап берип: — Рабби! Мен Сеннен зиндангъа да, олюмге де бармагъа азырым! — деди.

³⁴Иса онъа: — Санъа шуны айтам, Пётр: бугунь хораз къычырмаздан эвель, сен Менден учь кере вазгечеджесинъ, — деди.

³⁵Иса шегиртлерине: — Мен сизни акъчасыз, торбасыз, аякъкъапсыз ёллагъанымда, бир шейде эксиклигинъиз олдымы? — деди. — Ич бир шейде олмады! — деп джевап берди олар.

³⁶Иса оларгъа шойле деди: — Лякин энди кимнинъ акъчасы олса, озюнен алсын. Кимнинъ торбасы олса, оны да алсын. Эгер олмаса, урбасыны сатып къылыч сатын алсын.

³⁷Сизлерге айтам: Языларда: «Оны джинаетчилер сырасына къойдылар», — деген сёзлер Менде беджерильмек керек. Чюнки, Меним акъкъымда айтылгъан сёзлер эписи беджерильмек керек.

³⁸Шегиртлер: — Рабби, мына бу ерде эки къылыч бар! — дедилер. — Етер! — деди Иса.

³⁹Эвден чыкъып, адети боюнджа Иса Зейтюн дагъына кетти. Шегиртлери де Онынъ артындан кеттилер.

⁴⁰О ерге кельгенде, Иса оларгъа: — Сынавдан кечмек ичюн дува окъунъыз, — деди.

⁴¹Озю исе олардан бир таш атув месафесине четке барды да, тиз чёкип дува окъуп башлады:

⁴²— Баба! Эгер истесенъ, бу азаплар къадесини Менден ал! Амма Меним дегиль, Сенинъ истегинъ эда этильсин!

⁴³Шу арада коктен бир мелек Исагъа корюнип, Онъа къувет берди.

⁴⁴О олюм азабында олып, даа буюк кучьнен дува окъуды. Ондан чыкъкъан тер исе ерге тамгъан къан тамчыларына ошай эди.

⁴⁵Дува окъугъан сонъ турып, Иса шегиртлерининъ янына кельди. Оларны къайгъыдан юкълап къалгъан алда корьди.

⁴⁶Оларгъа: — Сиз не ичюн юкълайсыз? Къана турынъыз да, сынавдан кечмек ичюн дува окъунъыз, — деди.

⁴⁷Иса даа бу сёзлерни айткъанда, топлашып кельген адамлар пейда олдылар. Он экиден бири Иуда адлы адам, башкъаларнынъ огюне чыкъып, Исагъа якъынлашты да, Оны опьмеге ынтылды.

⁴⁸Иса онъа: — Иуда, сен Инсан Огълуны опип сатасынъмы? — деди.

⁴⁹Исанынъ янындаки шегиртлери не оладжагъыны анълап: — Рабби, къылычларнен урайыкъмы? — дедилер

⁵⁰ве олардан бириси баш руханийнинъ къулуны урып, онынъ онъ къулагъыны кесип алды.

⁵¹О вакъыт Иса: — Етер, токътанъыз! — деди де, къулнынъ къулагъына къол тийдирип, оны тедавийледи.

⁵²Сонъ Оны алмагъа кельген баш руханийлер, Сарай къаравулларынынъ башлыкълары ве акъсакъалларгъа: — Сизлер айдут тутаджакъ киби къылыч ве таякъларнен силяланып кельдинъиз!

⁵³Мен эр кунь Алланынъ Сарайында сизинъ аранъызда олгъанымда, Манъа къол котермединъиз. Амма шимди сизинъ вакътынъыз, къаранлыкънынъ укюми, — деди.

⁵⁴Олар Исаны якъалап, баш руханийнинъ эвине алып бардылар. Пётр исе узакътан оларнынъ пешинден кетти.

⁵⁵Азбарнынъ ортасында атеш якъып, этрафында эписи берабер отургъанда, Пётр да о адамларнынъ арасында отурды.

⁵⁶Бир хызметчи къыз онынъ атеш янында отургъаныны корип, онъа тикилип бакъты да: — Бу да Онен берабер эди! — деди.

⁵⁷Лякин Пётр о къадынгъа: — Эй къадын, мен Оны танымайым! — деп инкяр этти.

⁵⁸Бираздан сонъ башкъа бир адам Пётрны корип: — Сен де олардан бириси оласынъ! — деди. Амма Пётр онъа да: — Адам, мен олардан бириси дегилим! — деди.

⁵⁹Бир саат къадар кечкен сонъ даа бириси: — Акъикъатта бу адам да Онен берабер олгъан, чюнки о да Галилеядан, — деди ишанчнен.

⁶⁰Лякин Пётр онъа да: — Акъай, сен не айткъанынъны бильмейим, — деди. О вакъыт, о лафыны даа битирмегенде, хораз къычырды.

⁶¹Рабби Иса айланып, Пётргъа бакъты. Пётр исе Рабби онъа: «Бугунь хораз къычырмаздан эвель, сен учь кере Менден вазгечеджесинъ», — деген сёзлерини хатырлады.

⁶²О азбардан чыкъып, окюр-окюр агълады.

⁶³Исаны тутып тургъан адамлар исе Оны мыскъыллап котеклей эдилер.

⁶⁴Онынъ козьлерини багълап: — Пейгъамберлигинъни косьтер, Сени ким ургъаныны бизге айт! — дедилер.

⁶⁵Онъа даа чокъ куфюр сёзлер айттылар.

⁶⁶Сабадан халкънынъ акъсакъаллары ве баш руханийлернен Къанун оджалары топланып, Исаны озьлерининъ Юксек Шурасына алып бардылар.

⁶⁷— Сен Месихсинъми? Бизлерге джевап бер! — дедилер. Иса оларгъа: — Сизлерге айтсам, инанмайджакъсынъыз.

⁶⁸Сизлерге суаль берсем, джевап бермейджексинъиз.

⁶⁹Лякин бундан сонъ Инсан Огълу Къудретли Алланынъ онъ тарафында отураджакъ, — деди.

⁷⁰О вакъыт эписи бирден: — Демек, Сен Алланынъ Огълусынъмы? — деп сорадылар. — Мен О экенимни озюнъиз айтасыз, — деди оларгъа Иса.

⁷¹Олар исе: — Бизге даа насыл шаатлыкъ керек? Озь агъзындан озюмиз эшиттик! — дедилер.