Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Лука 23 Bible Online

Лука 23 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Лука 23

¹Оларнынъ эписи турып, Исаны Пилатнынъ алдына алып кеттилер.

²Олар Оны къабаатламагъа башлап: — Бу Адам халкъымызны ёлдан ура. Озюни Месих Падиша деп, императоргъа салым тёлемекке кедер эте, — дедилер.

³Пилат Исадан: — Сен еудийлер Падишасысынъмы? — деп сорады. Иса онъа джевап берип: — Буны сен озюнъ айтасынъ, — деди.

⁴Пилат баш руханийлерге ве халкъкъа: — Мен бу адамда ич бир къабаат тапмайым, — деди.

⁵Лякин олар айткъанында къатты турып: — Галилеядан башлап бу ергедже — бутюн Еудиеде озь огретювини даркъатып, халкъны баштан чыкъара, — дедилер.

⁶Буны эшитип, Пилат: — Бу адам Галилеяданмы? — деп сорады.

⁷Исанынъ Иродгъа бойсунгъан виляеттен олгъаныны билип, Оны шу куньлерде Ерусалимде олгъан Иродгъа ёллады.

⁸Ирод Исаны корип пек къуванды, чюнки о, Иса акъкъында баягъы хаберлер эшитип, чокътан берли Оны корьмеге истей ве О япкъан бир де бир аджайип шейни озь козюнен корьмеге умют эте эди.

⁹Ирод Исагъа бир чокъ суаль берди, амма Иса бирине де джевап къайтармады.

¹⁰Этрафында тургъан баш руханийлер ве Къанун оджалары исе Онынъ устюне къабаатлар ягъдыра эдилер.

¹¹Ироднынъ озю де аскерлеринен берабер Исаны ашалап масхара этти де, Онъа ачыкъ тюсте паалы урбалар кийдирип, Пилатнынъ алдына къайтарып йиберди.

¹²Бу адиседен эвель бир-бирине душманлыкъта олгъан Ирод ве Пилат шу куньден башлап дост олдылар.

¹³Пилат исе баш руханийлерни, башлыкъларны ве халкъны бир ерге чагъырып,

¹⁴оларгъа: — Сиз бу адамны манъа: «Халкъны баштан чыкъара», — деп кетирдинъиз. Амма мен Ондан козьлеринъиз огюнде эр шейни сорадым ве сиз Онъа юклеген къабаатлардан бирисини биле тапмадым, — деди.

¹⁵— Ирод да ич бир къабаат тапмагъаны ичюн Оны бизге къайтарып ёллады. Бойлеликнен, бу адам олюм джезасына ляйыкъ ич бир шей япмагъан.

¹⁶[16-17] Мен Оны бир джезалап, сонъ бошатып йибереджем.

¹⁷

¹⁸Халкъ исе бир агъыздан: — Буны гъайып эт! Бизге Бараббаны чыкъарып йибер! — деп къычырды.

¹⁹Барабба исе шеэрде исьян котергени ве адам ольдюргени ичюн зиндангъа атылгъан эди.

²⁰Пилат Исаны бошатмакъ истеп, лафыны девам этеджек олды,

²¹амма топлангъанлар эп: — Оны хачкъа мыхлап къой! Хачкъа! — деп къычырдылар.

²²Пилат учюнджи кере оларгъа: — О не яманлыкъ япты? Мен Онда олюмге ляйыкъ ич бир къабаат тапамайым. Мен Оны бир джезалап, бошатып йиберирим, — деди.

²³Лякин олар бар сеслеринен къычырып, Исаны хачкъа мыхланмасыны талап эттилер. Ахыр сонъу халкъ ве баш руханийлернинъ къычыргъанлары устюн чыкъты,

²⁴ве Пилат оларнынъ талабыны ерине кетирмеге къарар чыкъарды.

²⁵Олар сорап тургъан, адам ольдюргени ичюн зиндангъа атылгъан исьянджыны азатлыкъкъа чыкъарып, Исаны исе оларнынъ элине берди.

²⁶Исаны алып кеткенлерде, тарладан келеяткъан Симон адлы киренели бир адамны тутып, Исанынъ артындан котерип бармакъ ичюн хачны онъа юкледилер.

²⁷Онынъ артындан пек чокъ адам, Онынъ ичюн кокюслерине урып агълагъан къадынлар да кете эдилер.

²⁸Иса оларгъа айланып: — Эй Ерусалим къызлары! Меним огърумда агъламанъыз, лякин озюнъиз ве балаларынъыз огърунда агъланъыз,

²⁹чюнки ойле куньлер келеята ки: «Не де бахтлыдыр ич догъурмагъан, къысыр ве бала эмиздирмеген къадынлар», — дейджеклер.

³⁰О вакъыт дагъларгъа: «Устюмизге авдарылынъыз!» ве тёпеликлерге: «Бизни къапатынъыз!» — дейджеклер.

³¹Ем-ешиль терекке бойле япсалар, къуругъан терекке не япар экенлер? — деди.

³²Исанен бирликте олюмге эки айдутны да алып кете эдилер.

³³Къафа деген ерге кельген сонъ, Исаны ве Онен бирликте эки джинаетчини де, бирисини Онынъ онъ тарафында, башкъасыны сол тарафында хачларгъа мыхлап астылар.

³⁴Иса: — Баба! Оларны багъышла, чюнки не япкъанларыны озьлери де бильмейлер, — деди. Аскерлер джереп чекип, Исанынъ урбаларыны озьара пайлаштылар.

³⁵Халкъ исе анда турып сейир эте эди. Башлыкълар да Исаны мыскъыллап: — Башкъаларыны къуртара эди де, барсын энди, эгер О, акъикъатен Алла сайлагъан Месих олса, Озюни Озю къуртарсын! — деп куле эдилер.

³⁶Онынъ устюнден аскерлер де къылындылар. Исанынъ янына келип, Онъа экши ичимлик берип:

³⁷— Эгер Сен еудийлернинъ Падишасы олсанъ, Озюнъни Озюнъ къуртарса! — дедилер.

³⁸Исанынъ башы устюне: «Бу — Еудийлернинъ Падишасы» деген язы бар эди.

³⁹Хачкъа асылып тургъан айдутлардан бириси О акъкъында куфюр сёзлер айтып: — Сен Месих дегильсинъми? Озюнъни де, бизни де къуртар! — деди.

⁴⁰Экинджиси исе оны токътатып: — Сен Алладан къоркъмайсынъмы? Сен озюнъ де О киби хачкъа мыхлангъансынъ, — деди.

⁴¹— Биз япкъан ишлеримиз ичюн укюм этильдик ве акъкъымызны аламыз. Амма бу адам ич бир ярамазлыкъ япмагъан.

⁴²Сонъ о: — Иса! Озь Падишалыгъынъа киргенде мени унутма! — деди.

⁴³Иса онъа джевап берип: — Санъа догърусыны айтам: сен даа бугунь Меннен берабер дженнетте оладжакъсынъ, — деди.

⁴⁴Бу вакъиа саат он экилерде олды. Сонъ саат учьке къадар бутюн дюньяны къаранлыкъ басты,

⁴⁵чюнки кунеш къараргъан эди. Алла Сарайынынъ Энъ Мукъаддес Одасында перде тёпеден ашагъадже экиге болюнип йыртылды.

⁴⁶Иса къатты сеснен къычырып: — Бабам! Рухумны Сенинъ къолунъа берем! — деди. Бу сёзлернен джан берди.

⁴⁷Буны корьген юзбашы: — Акъикъатен, бу адам къабаатсыз экен! — деп, Алланы шерефледи.

⁴⁸Сейир этмек ичюн топланып кельген бутюн халкъ олгъан шейни корип, кокрегине ура-ура эвлерине къайтты.

⁴⁹Исаны бильгенлер исе ве Галилеядан Онынъ пешинден кельген къадынлар узакъта турып, бакъа эдилер.

⁵⁰Еудийлер Юксек Шурасынынъ азаларындан Юсуф адлы яхшы ве инсафлы бир адам бар эди.

⁵¹О, еудийлернинъ Ариматея шеэринден олып, Алланынъ Падишалыгъыны умютнен беклей эди. Юсуф Шуранынъ къарарындан ве ишинден разы олмады.

⁵²Юсуф Пилаткъа барып, Исанынъ тенини истеди.

⁵³Оны хачтан тюшюрип, кетен безге сарды ве къая ичинде оюлгъан, даа ич кимсе дефн этильмеген къабирге яткъызды.

⁵⁴О кунь джума кунюнинъ акъшамы эди, еудийлернинъ раатлыкъ кунюнинъ башланмасына аз вакъыт къалгъан эди.

⁵⁵Исанен бирликте Галилеядан кельген къадынлар Юсуфнынъ артындан кетип, къабирни ве Исаны дефн этильгенини корьдилер.

⁵⁶Эвлерине къайтып, дефн ичюн къокъулы ягъларнен мюр азырладылар. Амма раатлыкъ куню олар Къанунгъа бойсунып, бир иш япмадылар.