Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Лука 4 Bible Online

Лука 4 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Лука 4

¹Иса Мукъаддес Рухкъа толып, Иордан озенинден къайтты. Рух Оны сахрагъа алып кетти.

²Анда къыркъ кунь девамында Иблис Исаны сынавдан кечирди. О куньлерде Иса бир шей ашамады ве сонъунда пек ач олды.

³Иблис Онъа: — Эгер Сен Алланынъ Огълу олсанъ, мына бу ташкъа айт, отьмек олсун, — деди.

⁴Иса онъа джевап берип: — Алланынъ Китабында: «Инсангъа яшамакъ ичюн тек бир отьмек керек дегиль ола», — деп язылгъан, — деди.

⁵Сонъ Иблис Исаны юксек бир ерге чыкъарып, бир ань ичинде Онъа дюньянынъ эписи падишалыкъларыны косьтерди.

⁶Иблис Исагъа: — Мен Санъа бу падишалыкъларны, оларнынъ бутюн къудретинен ве шан-шуретинен берабер беририм. Олар эписи манъа берильгенлер, ве мен оларны истегениме береджем.

⁷Шунынъ ичюн, Сен манъа бель буксенъ, эписи Сенинъки оладжакъ, — деди.

⁸Иса онъа джевап берип: — Алланынъ Китабында: «Раббинъе Алланъа белинъни бук, тек Онъа ибадет эт», — деп язылгъан, — деди.

⁹Сонъ Иблис Оны Ерусалимге алып кельди ве Алла Сарайынынъ тёпесине турсатып: — Эгер Сен Алланынъ Огълу олсанъ, Озюнъни бу ерден ашагъа ташла.

¹⁰Алланынъ Китабында шойле язылгъан: «О, Сен акъкъынъда Озь мелеклерине Сени къорчаламагъа эмир этеджек»

¹¹ве «Олар Сени къолларында котерип кетеджеклер, аягъынъ ташкъа сюрюнмейджек».

¹²Иса онъа: — Бойле деп язылгъан: «Раббинъни, сенинъ Алланъны сынама», — деди.

¹³Иблис, Исаны сынамагъа битирип, вакътынджа Оны къалдырып кетти.

¹⁴Иса Мукъаддес Рухнынъ къудретинен Галилеягъа къайтып кельди. Онынъ акъкъында хабер бутюн этрафларда даркъалды.

¹⁵Иса оларнынъ синагогаларында адамларны окъутты, ве эписи адамлар Оны шуретледи.

¹⁶Бир кунь Иса Назарет шеэрине кельди. О, анда осип-буюген эди. Эр вакъыт япкъаны киби, раатлыкъ куню синагогагъа барды. О, Алланынъ Китабыны окъумакъ ичюн тургъанда,

¹⁷Онъа Ешая пейгъамбернинъ китабыны бердилер. Иса китапны ачып:

¹⁸[18-19] «Раббимнинъ Руху Меним устюмде. Фукъарелерге Къуванчлы Хаберни илян этмек ичюн О Мени мукъаддес ягънен ягълады. Эсирлерге — азатлыкъ, сокъурларгъа — козьлери ачылгъаныны илян этмек ичюн, азап чеккенлерни къуртармакъ ичюн, Раббининъ хош девири кельгенини илян этмек ичюн О, Мени ёллады», — деп язылгъан ерини тапып окъуды.

¹⁹

²⁰Сонъ Иса, китапны къапатып, хызметчиге берди ве ерине отурды. Синагогадакилер эписи Онъа дикъкъатнен бакъа эдилер.

²¹Иса оларгъа: — Сиз Мени динълеген вакъытта, язылгъан сёзлер беджерильди, — деди.

²²Эписи О акъкъында яхшы шейлер айта эдилер, Онынъ агъзындан чыкъкъан хайырлы сёзлерге шаша эдилер. Олар бир-биринден: — Я О, Юсуфнынъ огълу дегильми? — деп сорай эдилер.

²³Иса оларгъа: — Сиз эльбетте Манъа: «Эй эким, озюнъни озюнъ тедавийле», деген ибарени айтаджакъсыз. «Биз Кафарнаумда олгъан шейлерни эшиттик. Энди буны Озь ветанынъда да яп», дейджексиз, — деди.

²⁴Сонъ Иса девам этип: — Сизге догърусыны айтам: озь ветанында къабул этильген пейгъамбер ёкъ, — деди.

²⁵— Керчектен, сизге айтам: Ильяснынъ девринде, учь бучукъ йыл ягъмур ягъмагъанда ве бутюн ерлерде буюк ачлыкъ олгъанда, Исраильде чокъ тул къадынлар бар эди.

²⁶Амма Ильяс оларнынъ ич бирисине ёлланылмагъан, тек Сидон [1] янындаки Зарефат шеэринде яшагъан бир тул къадынгъа ёлланылгъан эди.

²⁷Эль-Яса пейгъамбернинъ девринде Исраильде лепра хасталыгъына огърагъанлар чокъ эди. Амма олардан ич бириси эляллап тедавийленмеген эди, тек бир суриели Нааман тедавийленген эди.

²⁸Бу сёзлерни эшитип, синагогадакилер эписи ачувландылар.

²⁹Олар атылып турдылар ве Исаны шеэрден чыкъарып, Назарет ерлешкен дагънынъ тёпесине кетирдилер. Оны къаядан ашагъа атмагъа истедилер.

³⁰Лякин Иса оларнынъ арасындан кечип, о ерни къалдырды.

³¹Иса Галилеядаки Кафарнаум шеэрине кельди. Раатлыкъ куньлери О, адамларны огрете эди.

³²Эписи Исанынъ огретювине шаша, чюнки О, къудретнен айта эди.

³³Синагогада, ичинде арам рух олгъан бир адам бар эди. О, кучьлю сеснен багъырып:

³⁴— Эй, назаретли Иса, Санъа бизден не керек? Сен бизни гъайып этмеге кельдинъми? Мен Сенинъ ким олгъанынъны билем. Сен Алланынъ Азизисинъ!

³⁵Иса джинге шойле эмир этти: — Сус да, бу адамдан чыкъ! — деди. Джин адамны эписининъ огюнде йыкътырды ве онъа ич бир зарар кетирмейип, ичинден чыкъты.

³⁶Эписи шашып къалдылар ве бир-бирине: — Бу насыл шей? Онынъ о къадар укюми ве къудрети бар ки, О, арам рухларгъа биле буюра, олар исе чыкъалар, — дедилер.

³⁷О акъкъында хабер бутюн этрафларгъа даркъалды.

³⁸Иса синагогадан чыкъып, Симоннынъ эвине кетти. Симоннынъ къайнанасы юксек сыджакънен хаста ята эди. Онъа ярдым этсин деп, Исагъа риджа эттилер.

³⁹О, къадыннынъ янына барып, эгильди ве хасталыкъкъа токътамагъа буюрды, ве хасталыкъ шу ань къадынны къалдырды. О исе, бирден турып оларгъа софраны донатты.

⁴⁰Кунь баткъанда, адамлар Исанынъ алдына чешит тюрлю хасталыкъларнен къыйналгъан сой-сопларыны алып кельдилер. О, эр бир хастагъа къолларыны къойып, оларны тедавийледи.

⁴¹Чокъ адамнынъ ичинден джинлер чыкъып: «Сен Алланынъ Огълусынъ!» — деп къычыра эдилер. Иса оларны сусмагъа меджбур этти, буны айтмагъа ясакъ этти, чюнки олар, О, Месих олгъаныны биле эдилер.

⁴²Танъ аткъанда, Иса шеэрден чыкъып, адам ёкъ олгъан ерге кетти. Халкъ исе Оны къыдырып башлады. Оны тапып, меджбур этип къалдырмагъа тырыштылар.

⁴³Амма Иса оларгъа: — Мен Алланынъ Падишалыгъы акъкъында Къуванчлы Хаберни башкъа шеэрлерде де даркъатмакъ керегим. Мен шунынъ ичюн ёлланылгъаным, — деди.

⁴⁴Бойледже, О, Еудиенинъ синагогаларында адамларны огретмеге девам этти.