Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Лука 5 Bible Online

Лука 5 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Лука 5

¹Бир куню Иса Геннесарет голю янында, Оны сарып алгъан халкъ арасында тура эди. Адамлар Иса айткъан Алланынъ Сёзюни динълей эдилер.

²Иса гольнинъ ялысында тургъан эки къайыкъны корьди. Балыкъчылар къайыкъларындан чыкъып, балыкъ торларыны юва эдилер.

³О, бир къайыкъкъа, Симоннынъ къайыгъына минип, Симонгъа ялыдан бираз узакълашмасыны риджа этти ве, къайыкънынъ ичинде отурып, адамларны андан огретмеге девам этти.

⁴Битирген сонъ исе, Симонгъа: — Сувнынъ терендже ерине бар да, балыкъ тутмакъ ичюн торларны тюшюринъиз, — деди.

⁵Симон джевап берип: — Саибим, биз бутюн гедже чалыштыкъ, амма бир шей тутып оламадыкъ. Лякин Сен буюрсанъ, мен торларны ташларым, — деди.

⁶Ташлагъанынен о къадар чокъ балыкъ туттылар ки, тап балыкъ торлары йыртыла башладылар.

⁷Олар башкъа къайыкътаки аркъадашларына къолларыны саллап, оларны ярдымгъа чагъырдылар. Аркъадашлары келип, эки къайыкъны балыкъкъа толдурды. Къайыкълар чёкеджек киби олды.

⁸Симон Пётр буны корьди де, Исанынъ алдында тиз чёкип: — Раббим, менден кет, чюнки мен гуналы адамым, — деди.

⁹[9-10] Симон ве онынъ янындакилери бу къадар тутулгъан балыкъны корип, къоркътылар. Симоннынъ аркъадашлары олгъан, Зебедайнынъ огъуллары Якъуп ве Юхан да, къоркътылар. Лякин Иса Симонгъа: — Къоркъма, сен энди балыкъ дегиль, адамларны тутаджакъсынъ, — деди.

¹¹Олар къайыкъларны ялыгъа чыкъардылар да, эр шейни къалдырып, Исанынъ артындан кеттилер.

¹²Иса бир шеэрде олгъанда, Онынъ янына бутюн бедени лепра хасталыгъынен къаплангъан бир адам кельди. О, Исаны корип, ерге йыкъылып: — Эфендим, эгер истесенъ, мени эляллап тедавийлерсинъ, — деп ялварды.

¹³Иса къолуны узатты ве онъа тийип: — Мен истейим, элял ол! — деди. Шу ань лепра адамны къалдырды.

¹⁴Иса онъа кимсеге бир шей айтмамакъны буюрды ве: — Руханийге бар, о сени бакъсын да, тедавийленгенинъ ичюн, Муса буюргъан бахшышны бер, о, эписине шаатлыкъ олсун, — деди.

¹⁵Иса акъкъындаки лафлар эп чокълаша. Халкъ Оны динълемек ве хасталыкъларындан къуртулмакъ ичюн Онъа топнен келе башлай.

¹⁶Иса Озю исе адам ёкъ олгъан ерлерге барып, дува окъуй эди.

¹⁷О, адамларны огреткен куньлернинъ биринде, Оны динълегенлер арасында Галилеянынъ ве Еудиенинъ эписи къасабаларындан ве Ерусалим шеэринден кельген фериселер ве Къанун оджалары отура эдилер. Исанен берабер Алланынъ тедавийлеген къувети эди.

¹⁸Бир къач адам тёшек устюнде яткъан паралич ургъан бир хастаны котерип кельдилер. Олар оны Исанынъ алдына къоймакъ ичюн, эвге алып кирмеге тырыштылар.

¹⁹Лякин адам чокълугъындан оны ичериге кетирмеге чаресини тапамайып, олар эвнинъ дамына чыкътылар ве кираметни дагъытып, хастаны тёшегинен берабер оданынъ ортасына, тамам Исанынъ огюне яваштан тюшюрдилер.

²⁰Иса оларнынъ иманыны корип: — Акъай, гуналарынъ багъышланды! — деди.

²¹Къанун оджалары ве фериселер озьара тюшюнип: «Бойле куфюр шей япкъан бу адам ким экен? Гуналарны багъышламагъа Алладан башкъа кимнинъ акъкъы бар?» — дедилер.

²²Иса оларнынъ не тюшюнгенлерини билип: — Сизинъ юреклеринъиздеки тюшюнджелер недир!

²³Айтыладжакъ сёзлерден къайсы къолайджа: «Гуналарынъ багъышланды» я да «Еринъден тур ве кет», — демекми?

²⁴Шимди Инсан Огълунынъ ер юзюнде гуналарны багъышламакъ къудрети олгъаныны билирсиз, — деди. Сонъ паралич ургъан адамгъа: — Мен санъа айтам: тур, тёшегинъни ал да, эвинъе кет, — деди.

²⁵Адам, эписининъ козю огюнде бирден турып, яткъан тёшегини алды да, Алланы шуретлеп, эвине кетти.

²⁶Эписи шашып къалдылар. Олар Алланы шуретледи, къоркъа-къоркъа: — Биз бугунь оламайджакъ шейлерни корьдик, — дедилер.

²⁷Бундан сонъ Иса о ерден чыкъты. О, салым топлангъан еринде чалышкъан Левий адлы салым топлайыджыны корьди ве онъа: — Меним артымдан юр! — деди.

²⁸О, еринден турды ве, эр шейни ташлап, Исанынъ артындан кетти.

²⁹Сонъ Левий озь эвинде Иса ичюн буюк той япты. Мусафирлер арасында пек чокъ салым топлайыджылары ве башкъа адамлар бар эди.

³⁰Фериселер ве Къанун оджалары Онынъ шегиртлерине: — Сиз не ичюн салым топлайыджылары ве башкъа гуналыларнен бирликте ашап-ичесиз? — деп мырылдап башлады.

³¹Иса оларгъа: — Эким сагъламларгъа дегиль, хасталаргъа керек.

³²Мен инсафлы адамларны дегиль, гуналыларны тёвбе этмеге чагъырмакъ ичюн кельдим, — деп джевап берди.

³³Олар Исагъа: — Ягъянынъ шегиртлери сыкъ-сыкъ аштан-сувдан вазгечелер ве дувалар окъуйлар. Фериселернинъ шегиртлери де бойле япалар. Сенинъкилери исе эм ашайлар, эм ичелер! — дедилер.

³⁴Иса оларгъа: — Тойдаки мусафирлерни, киев оларнен олгъанда, аштан-сувдан вазгечмеге меджбур этмек мумкюнми?

³⁵Амма ойле куньлер келеджек ки, киевни олардан тутып аладжакълар. Ана о вакъыт, о куньлерде аштан-сувдан вазгечерлер, — деди.

³⁶Иса оларгъа бир кинаели икяе де айтып берди: — Кимсе эски урбасына ямав къоймакъ ичюн, янъы урбадан парча кесмез. Чюнки о, янъы урбаны да бозар, эски урбасына да янъы ямав келишмез.

³⁷Кимсе яш шарапны эски мешин торбаларына толдурмай, чюнки яш шарап эски торбаларны патлатыр: эм шарап тёкюлир, эм торбалар гъайып олур.

³⁸Яш шарапны янъы мешин торбаларгъа толдурмакъ керек.

³⁹Эски шарапны ичкенлерден ич бириси яш шарапны истемез. О: «Эскиси яхшы», — дер, — деди.