Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Лука 6 Bible Online

Лука 6 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Лука 6

¹Бир раатлыкъ куню Иса богъдай тарласындан кечип кеткенде, Онынъ шегиртлери башакъларны къопарып авучлары ичинде темизлеп ашай эдилер.

²Базы фериселер исе: — Сиз раатлыкъ куню япмагъа мумкюн олмагъан шейни не ичюн япасыз? — дедилер.

³Иса оларгъа: — Я сиз, Давут ве онынъ янындакилери ач къалгъанда не япкъанлары акъкъында окъумадынъызмы?

⁴О, Алланынъ Эвине кирип, тек руханийлерге ашамагъа мумкюн олгъан теклиф пителерини алып, озю ашагъан ве янындакилерине де берген, — деп джевап берди.

⁵Сонъ Иса девам этип: — Инсан Огълу — раатлыкъ кунюнинъ Раббисидир, — деди.

⁶Башкъа бир раатлыкъ куню Иса синагогагъа келип, адамларны огретти. Анда онъ къолу сакъатланып къуругъан бир адам бар эди.

⁷Къанун оджалары ве фериселер Исаны къабаатламакъ ичюн, О, раатлыкъ куню хастаны тедавийлер экенми, деп, Онынъ артындан бакъып тура эдилер.

⁸Иса исе, оларнынъ фикирлерини билип, къолу сакъат адамгъа: — Тур ве мында, ортагъа чыкъ, — деди. О турды.

⁹Иса оларгъа: — Мен сизден сорайым: раатлыкъ кунюнде не япмакъ мумкюн — яхшылыкъмы я да яманлыкъмы? Джан къуртармакъмы я да гъайып этмекми? — деди.

¹⁰Иса оларны эписини козьден кечирип, о адамгъа: — Къолунъны узат, — деди. О адам бойле япкъанынен, къолу тюзельди.

¹¹Олар исе, ачувындан къутурып, Онъа не япайыкъ деп, озьара фикирлеше башладылар.

¹²О куньлерде Иса дува окъумакъ ичюн дагъгъа чыкъты ве бутюн гедже Аллагъа дува окъуды.

¹³Танъ аткъанда исе шегиртлерини янына чагъырды ве оларнынъ ичинден он экисини сайлап алды да, оларны «эльчилер» деп адландырды.

¹⁴Оларнынъ адлары: Симон (Иса онъа Пётр адыны берди), онынъ къардашы Андрей, Якъуп, Юхан, Филип, Бартоломай,

¹⁵Матта, Тома, Алфейнинъ огълу Якъуп, Ветанпервер лагъабыны ташыгъан Симон,

¹⁶Якъупнынъ огълу Иуда ве сонъунда Исаны саткъан Иуда Искариот.

¹⁷Оларнен ашагъа тюшип, Иса тегиз бир ерде токъталды. Анда Онынъ пек чокъ шегиртлери ве бутюн Еудиеден, Ерусалимден, Тир ве Сидоннынъ, голь бою ерлешкен виляетлеринден кельген чокъ адамлар топлашкъан эди.

¹⁸Олар Исаны динълемек ве хасталыкъларындан тедавийленмек ичюн кельгенлер. Арам рухлардан къыйналгъанлар да тюзеле эдилер.

¹⁹Адамларнынъ эписи Исагъа тиймеге тырыштылар, чюнки Ондан эписини тедавийлеген кучь чыкъа эди.

²⁰Иса, шегиртлерине бакъып: — Эй фукъарелер! Не къадар бахтлысыз, чюнки Алланынъ Падишалыгъы сизинъкидир.

²¹Шимди ачлыкъ чеккенлер! Не къадар бахтлысыз, чюнки сиз ашап тояджакъсыз. Шимди агълагъанлар! Не къадар бахтлысыз, чюнки сиз куледжексиз.

²²Инсан Огълу ичюн адамлар сизден нефретленгенде, сизни ред эткенде, сизни акъаретлегенде, масхара этип адынъызны къаралагъанда, бахтлы олунъыз.

²³О куню къуванынъыз ве шенъленинъиз, чюнки сизни коклерде буюк мукяфат беклей! Бу адамларнынъ баба-деделери де пейгъамберлерге бойле япкъанлар.

²⁴Лякин зенгинлер! Алынъыз беля, чюнки сиз энди теселли таптынъыз.

²⁵Шимди токъ олгъанлар! Алынъыз беля, чюнки сиз ач оладжакъсыз. Шимди кульгенлер! Алынъыз беля, чюнки сиз окюрип агълайджакъсыз.

²⁶Сизни эписи адамлар макътаса, алынъыз беля, чюнки бу адамларнынъ бабалары, ялан пейгъамберлерни де бойле макътагъанлар.

²⁷Лякин сизге, Мени динълегенлерге айтам: душманларынъызны севинъиз, сизден нефретленгенлерге яхшылыкъ япынъыз.

²⁸Сизни къаргъагъанларгъа эйилик тиленъиз, сизни ынджыткъанларгъа дувалар окъунъыз.

²⁹Бир янагъынъа шамар ургъан адамгъа башкъасыны бер. Усть урбанъны тутып алсалар, тюп урбанъны да алмагъа кедер этме.

³⁰Сенден сорагъангъа бер ве сенинъкини тутып алгъандан къайтарып бергенини талап этме.

³¹Адамлар сизге не япкъаныны истесенъиз, сиз де оларгъа шуны япынъыз.

³²Эгер сизни севгенлерни севсенъиз, бунен насыл савап къазанаджакъсынъыз? Гуналылар да озьлерини севгенлерни севелер!

³³Эгер озюнъизге яхшылыкъ эткенлерге яхшылыкъ этсенъиз, бунен насыл савап къазанаджакъсынъыз? Гуналылар да бойле япалар.

³⁴Эгер сиз къайтарып алмакъ умютинен борджкъа берсенъиз, бунен насыл савап къазанаджакъсынъыз? Гуналылар да, берген борджуны сонъ къайтарып алмакъ ичюн, гуналыларгъа борджкъа берелер.

³⁵Сиз исе душманларынъызны севинъиз ве оларгъа яхшылыкъ япынъыз. Ич бир къаршылыкъ беклемейип, борджкъа беринъиз. О вакъыт сизни буюк мукяфат беклей, сиз Юдже Алланынъ огъуллары оладжакъсынъыз. О Озю, яман ве шукюр этмеген адамларгъа биле мерамет эте.

³⁶Бабанъыз мераметли олгъаны киби, сиз де мераметли олунъыз.

³⁷Кимсени укюм этменъиз, сизни де укюм этмезлер. Кимсени къабаатламанъыз, сизни да къабаатламазлар. Багъышланъыз, сизни де багъышларлар.

³⁸Беринъиз, сизге де береджеклер, толу ольчюнен береджек: яхшы силькип, бастырып, толып-ташкъан ольчюнен сизинъ усть урбанъызнынъ этегине толдураджакълар. Сиз насыл ольчюнен ольчесенъиз, сизге де шойле ольчейджеклер, — деди.

³⁹Иса оларгъа бойле бир кинаели икяе айтып берди: — Кёр кёрны етеклеп юрип олурмы? Олар экиси де чукъургъа тюшмезлерми?

⁴⁰Шегирт озь оджасындан юкъары олалмаз. Амма окъувынынъ сонъуна еткен эр бир шегирт, оджасы киби олур.

⁴¹Сен не ичюн къардашынънынъ козюндеки чёпке бакъасынъ да, озь козюнъдеки агъачны корьмейсинъ?

⁴²Сен озь козюнъдеки агъачны корьмей турып, насыл ола да къардашынъа: «Кель, къардашым, козюнъдеки чёпчюкни чыкъарайым», — дейсинъ? Эй экиюзьлю! Башта озь козюнъдеки агъачны чыкъар, сонъ къардашынънынъ козюнден чёпни насыл этип чыкъараджагъынъны ачыкъ-айдын корерсинъ.

⁴³Яхшы терек ярамай мейва бермез, ве, аксине, ярамай терек яхшы мейва бермез.

⁴⁴Эр бир терек озь мейвасындан билинир. Тикенлерден инджир джыймайлар, когемден юзюм кесмейлер.

⁴⁵Яхшы адам озюнинъ юрегиндеки яхшылыкъ хазинесинден яхшылыкъ чыкъара. Яман адам яманлыкъ хазинесинден яманлыкъ чыкъара. Адамнынъ юреги неге толу олса, онынъ агъзындан шу чыкъар.

⁴⁶Не ичюн сиз Мени: «Раббим, Раббим!» — деп чагъырасыз да, буюргъанымны япмайсыз?

⁴⁷Меним алдыма кельген ве сёзлеримни динълеп, оларны беджерген эр бир адам бойле адамгъа ошай:

⁴⁸о, эв къургъан адамгъа ошай. Терен чукъур къазып, къая устюнде темель къойгъан адамгъа ошай. Озеннинъ сувлары ташып, о эвге урулдылар, лякин оны къыбырдатып оламадылар, чюнки о, къавий къурулгъан эди.

⁴⁹Амма сёзлеримни динълеп, оларны беджермеген адам, эвини топракъ устюнде темельсиз къургъан адамгъа ошай. Озеннинъ сувлары эвге урулгъанда, о бирден дагъылып кетти. О эвден, тек виран олгъан бир оба къалды.