Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Юхан 1 Bible Online

Юхан 1 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Юхан 1

¹Башта Сёз бар экен, ве Сёз Алланен бирликте экен, ве Сёзнинъ Озю — Алла экен.

²О башта Алланен бирликте экен.

³Эр бир шей Онынъ ярдымынен яратылгъан экен, ич бир яратылгъан шей Осыз яратылмагъан экен.

⁴Онда омюр бар экен, ве бу омюр инсанларгъа ярыкъ экен.

⁵Ярыкъ къаранлыкъта парылдай, къаранлыкъ исе ярыкъны къаплап оламагъан.

⁶Куньлернинъ биринде бир адам пейда олды. Оны Алла ёллагъан эди. Ады Ягъядыр.

⁷Ягъя, адамларнынъ эписи онынъ ярдымынен имангъа кельсин деп, ярыкъ акъкъында шаатлыкъ этмеге кельген эди.

⁸О озю ярыкъ дегиль эди, амма ярыкъ акъкъында шаатлыкъ этмек ичюн кельди.

⁹Адамларнынъ эписини ярыкълатаджакъ акъикъий ярыкъ исе дюньягъа келеята эди.

¹⁰О энди дюньяда бар эди, ве дюнья Онынъ ярдымынен яратылгъан олса да, дюнья Оны танымады.

¹¹О Озюнинъкилерине кельди, лякин Озюнинъкилери Оны къабул этмеди.

¹²Оны къабул эткенлерге исе, — адына иман эткенлернинъ эписине, — О, Алланынъ эвляды олмакъ чаресини берди.

¹³Олар не къарындан, не бедений истек ичюн, не акъайнынъ къарары ичюн догъдылар. Лякин олар Алладан догъды.

¹⁴Сёз джан-тен олды ве бизим арамызда яшап башлады. Биз Онынъ шерефли ишлерини корьдик, Бабасынынъ бирден-бир Олгъанынынъ шерефли ишлерини. О, яхшылыкъкъа ве акъикъаткъа толу эди.

¹⁵Ягъя О акъкъында шаатлыкъ эте ве къычырып айта эди: — Мен: «Меним артымдан Келеяткъан менден буюк, чюнки О менден эвель бар эди», — дей эдим. Буны мен бу адам акъкъында айттым.

¹⁶Онынъ ачыкъ къоллулыгъындан биз эпимиз яхшы бахшышлар бир-бири артындан алдыкъ.

¹⁷Чюнки Алла Озь Къануныны Мусанен берген эди, эйилигини ве акъикъатыны исе Иса Месихнен ачып косьтерди.

¹⁸Ич кимсе ич бир вакъыт Алланы корьмеген; тек Бабасына энъ якъын, бирден-бир Алла, О, Озю Оны танытты.

¹⁹Мына Ягъянынъ шаатлыгъы. Еудийлер Ерусалимден руханийлер ве левийлилерни ёллап, ондан: — Сен кимсинъ? — деп сорадылар. Ягъя джеваптан къачмады. О, ачыкъ-айдын айтты:

²⁰— Мен Месих дегилим.

²¹Сонъ олар ондан: — Ойле олса, сен Ильяс оласынъмы? — деп сорадылар. — Ёкъ, мен о дегилим! — деди о. — Анавы Пейгъамберсинъми? [1] — Ёкъ! — деп джевап берди о.

²²— Ахыр-сонъу, сен кимсинъ? Бизни ёллагъанларгъа джевап бермек керекмиз. Сен озюнъ акъкъынъда не айтасынъ? — деп сорадылар.

²³Ешая пейгъамбернинъ айткъаны киби, Ягъя шай деди: — «„Раббининъ кечеджек ёлуны тюм-тюз этинъиз”, — деп сахрада сес къычыра». Мен бу сес олам.

²⁴Ягъягъа ёлланылгъанларнынъ арасында фериселер де бар эди.

²⁵Олар Ягъядан: — Эгер сен не Месих, не Ильяс, не Анавы Пейгъамбер олсанъ, не ичюн халкъны сувгъа батырып чыкъарасынъ? — деп сорадылар.

²⁶Ягъя оларгъа джевап берип: — Мен адамларны сувгъа батырып чыкъарам. Лякин аранъызда сизлерге белли олмагъан Бириси бар.

²⁷О, меним артымдан келеята. Мен Онынъ аякъкъапынынъ багъыны чезмеге биле ляйыкъ дегилим, — деди.

²⁸Бу шейлер Бетания еринде, Иордан озенининъ ялысында олды. Ягъя анда адамларны сувгъа батырып чыкъара эди.

²⁹Эртеси куню Ягъя Исанынъ якъынлашкъаныны корип, шойле деди: — Мына Алланынъ Къозусы! О, дюньянынъ гунасыны Озюне ала.

³⁰Мен: «Меним артымдан келеяткъан Акъай менден буюк, чюнки О менден эвель бар эди», — Онынъ акъкъында айта эдим.

³¹Мен Оны танымай эдим, лякин О, Исраильге ачылсын деп, мен адамларны сувгъа батырып чыкъармагъа кельдим.

³²Сонъ Ягъя шойле шаатлыкъ берди: — Мен корьдим ки, Рух коклерден гогерджин киби энди ве Онынъ устюне къонды.

³³Мен Оны танымай эдим. Лякин адамларны сувгъа батырып чыкъармакъ ичюн мени Ёллагъан: «Рух кимнинъ устюне энеяткъаныны корьсенъ, Мукъаддес Рухкъа Батырып Чыкъарыджы Одыр», — деген эди манъа.

³⁴Энди мен корьдим ве шаатлыкъ эттим: мына бу Адам — Алланынъ Огълудыр.

³⁵Эртеси куню Ягъя кене эки шегиртинен берабер шу ерде тура эди.

³⁶О, кечип кетеяткъан Исагъа дикъкъатнен бакъып: — Мына бу Алланынъ Къозусыдыр! — деди.

³⁷Эки шегирт Ягъянынъ бу сёзлерини эшитип, Исанынъ артындан кеттилер.

³⁸Иса айланып, артындан кельгенлерни корьди ве олардан: — Сизлерге не керек? — деп сорады. — Равви, сен къаерде яшайсынъ? — деди олар. (Равви — «Оджам» демектир.)

³⁹— Келип бакъынъыз, — деди Иса. Саат дёрт къарарларында эди. Олар барып, Исанынъ яшагъан ерини корьди, ве шу куню олар Онен къалдылар.

⁴⁰Ягъянынъ Иса акъкъында айткъаныны эшиткен ве Онынъ артындан кельген эки акъайдан бири, Симон Пётрнынъ къардашы Андрей эди.

⁴¹О, биринджиден агъасы Симонны тапа да, онъа: «Биз Месихни таптыкъ», — дей. (Месих — «Христос» демектир.)

⁴²Андрей агъасыны Исанынъ алдына алып кельди. Иса онъа дикъкъатнен бакъып: — Сен Юхан огълу Симонсынъ, энди адынъ Кифа оладжакъ, — деди. (Кифа [2] — «Пётр» демектир.)

⁴³Эртеси куню Иса Галилеягъа бармагъа истеди. О, Филипни тапып, онъа: «Айды, юр меннен!» — дей.

⁴⁴Филип Бетсайда шеэринден, Андрей ве Пётр яшагъан еринден эди.

⁴⁵Филип барып Натанельни тапа ве онъа: — Биз Муса Къанунда, башкъа пейгъамберлер де язгъан адамны таптыкъ. О адам — Юсуф огълу назаретли Иса, — дей.

⁴⁶— Назарет шеэринден яхшы бир шей чыкъар экенми? — деп сорай Натанель ондан. — Барып озюнъ бакъ! — деди онъа Филип.

⁴⁷Иса, Натанельнинъ Онъа якъынлашкъаныны корип: — Бакъынъыз, мына ич айнеджиликни бильмеген акъикъий исраиллидир! — дей.

⁴⁸Натанель Исадан: — Сен мени къайдан билесинъ? — деп сорай. — Филип сени чагъырмаздан эвель, Мен сени инджир тереги тюбюнде олгъанынъны корьдим, — деп джевап берди Иса.

⁴⁹О вакъыт Натанель: — Равви, Сен Алланынъ Огълусынъ, Сен Исраильнинъ Падишасысынъ! — деди.

⁵⁰Иса онъа джевап берип: — Мен санъа: «Сени инджир тереги тюбюнде корьдим», — дегеним ичюн инанасынъмы? Сен бундан да буюк ишлерни кореджексинъ! — деди.

⁵¹Сонъ онъа: — Сизлерге керчектен догърусыны айтам: коклернинъ ачылгъаныны ве Алла мелеклерининъ Инсан Огълуна тюшкенлерини ве Ондан котерильгенлерини кореджексиз, — деди.