Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Юхан 14 Bible Online

Юхан 14 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Юхан 14

¹Юреклеринъиз сыкъылмасын. Аллагъа иман этесиз, Манъа да иман этинъиз!

²Бабамнынъ эвинде ода чокъ. Ойле олмаса эди, Мен сизге ер азырламагъа кетем, дер эдимми?

³Мына, Мен барып сизге ер азырлайджагъым да, кене келип, сизни яныма алып кетеджегим. Сонъ Мен олгъан ерде сиз де оладжакъсынъыз.

⁴Мен бараджакъ ёлны сиз билесиз.

⁵— Рабби! — деди Онъа Тома. — Къаерге кетеяткъанынъны биз бильмеймиз. Ёлуны да насыл билейик?

⁶Иса онъа деди: — Мен — ёл, акъикъат ве аят олам. Бабагъа келеджек эр ким тек Меним вастамнен келе.

⁷Эгер Мени бильген олсанъыз, Бабамны да биледжексиз. Шимди Оны билесиз ве Оны корьдинъиз.

⁸Филип Онъа деди: — Рабби, бизге Бабаны косьтер, бу биз ичюн етерли!

⁹— Филип, — деди Онъа Иса. — Мен о къадар вакъыттан берли сизнен берабер олдым, ве Мени бильмейсинъми? Мени корьген адам Бабамны да корьди. Сен насыл этип, «Бизге Бабаны косьтер», дейсинъ?

¹⁰Мен Бабада, Баба исе Менде олгъанына инанмайсынъмы? Мен сизге айткъан сёзлерни Озюмден айтмайым, Менде олгъан Баба шу ишлерни беджере.

¹¹Мен Бабада, ве Бабам Менде олгъанына, Манъа инанынъыз. Эгер бунъа да инанмасанъыз, ич олмадым япкъан ишлерим ичюн Манъа инанынъыз.

¹²Сизге керчектен догърусыны айтам: Манъа иман эткен адам Мен япкъан ишлеримни озю япаджакъ ве атта бундан буюк ишлер де япаджакъ, чюнки Мен Бабанынъ янына кетеятам.

¹³Меним адымдан бир шей сорасанъыз, оны беджереджегим. Бойледже, Баба Огълунда шерефленеджек.

¹⁴Меним адымдан не сорасанъыз, Мен оны беджереджегим.

¹⁵Эгер Мени севсенъиз, эмирлеримни тутаджакъсынъыз.

¹⁶Мен Бабадан сорайджагъым, ве О, эбедий сизнен къаладжакъ башкъа Къорчалайыджыны береджек.

¹⁷О — Акъикъат Рухудыр. Дюнья Оны къабул этип оламаз, чюнки Оны корьмей ве бильмей. Сиз исе Оны билесиз, чюнки О, эр вакъыт сизнен, ве ичинъизде оладжакъ.

¹⁸Сизни оксюз къалдырмам, янынъызгъа къайтып келеджем.

¹⁹Бираздан сонъ дюнья Мени корьмейджек. Амма сиз Мени кореджексиз, чюнки Мен яшамакътам, сиз де яшайджакъсыз.

²⁰Шу куню биледжексиз ки, Мен Бабамда, сиз Менде ве Мен сизде олам.

²¹Ким Меним эмирлеримни алса ве оларны тутса, о, Мени севе. Ким Мени севсе, Бабам да оны севеджек. Мен де оны севеджем ве Озюмни онъа косьтереджем, — деди Иса.

²²Сонъ Иуда (Искариот дегиль): — Рабби, Сен не ичюн Озюнъни дюньягъа дегиль, лякин бизге косьтермеге истейсинъ? — деди.

²³Иса онъа шойле джевап берди: — Ким Мени севсе, Меним сёзюмни тутаджакъ, ве Бабам оны севеджек. Биз онъа келип, Озюмиз онен яшайджакъмыз.

²⁴Ким Мени севмесе, сёзлеримни тутмайджакъ. Сиз эшиткен сёз исе Меним дегиль, лякин Мени ёллагъан Бабанынъ сёзюдир.

²⁵Буны Мен даа сизнен олгъанымда айттым.

²⁶Къорчалайыджы исе, Меним адымдан Баба ёллайджакъ Мукъаддес Рух сизге эр шейни огретеджек ве Меним сизге айткъан эписи сёзлеримни О, акъылынъызгъа кетиреджек.

²⁷Мен сизге барышыкъ къалдырам; Озь барышыгъымны сизге берем. Дюнья бергени киби Мен бермейим. Юреклеринъиз сыкъылмасын, къоркъманъыз.

²⁸Сизге айткъанымны: «Мен сизден кетеятам ве кене къайтаджам», эшиттинъиз. Эгер Мени севген олсанъыз, «Бабамнынъ янына кетеятам» дегениме къуваныр эдинъиз. Чюнки Бабам Менден буюктир.

²⁹Бу шейлер ерине кельгенинен иман этинъиз деп, олар даа олмаздан эвель Мен сизге айттым.

³⁰Сизнен лаф этмек ичюн чокъ вакътым къалмады. Чюнки бу дюньянынъ башлыгъы [16] келеята. Онынъ пайы исе Менде ёкъ.

³¹Лякин дюнья бильсин ки, Мен Бабаны севем, Баба Манъа не буюргъан олса, оны беджерем. Энди турунъыз, бу ерден кетейик.