Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Юхан 8 Bible Online

Юхан 8 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Юхан 8

²Саба эрте О, кене Сарай азбарына къайтып кельди. Бутюн халкъ Онынъ алдына кельди, О исе отурып, адамларны огретмеге башлады.

³Шу арада Къанун оджаларынен фериселер Исанынъ янына бир къадынны кетирдилер. Оны ороспулыкъ япкъан вакъытта якъалагъанлар. Къадынны ортагъа чыкъарып:

⁴— Оджа! — дедилер. — Бу апай аиле садыкълыгъыны бозгъан вакъытта якъаланды.

⁵Муса Къанунымызда бойле къадынларны ташнен урып ольдюрмеге буюргъан. Я Сен бунъа не айтарсынъ?

⁶Бу суальни Исагъа илишмек ве къабаатламакъ ичюн бердилер. Иса исе эгилип пармагъынен ерде бир шейлер язып башлады.

⁷Олар бу акъта сорай бергенлери ичюн, Иса башыны котерип: — Аранъызда ким гунасыз олса, о, биринджи олып къадынгъа таш атсын, — деди.

⁸Сонъ кене эгилип, ерге язмакъны девам этти.

⁹Олар бу лафны эшитип, бирер-бирер чыкъып кеттилер. Биринджи кеткенлер энъ къарт сойлары эди. Ахыр-сонъу Исанен ялынъыз ортада тургъан къадын къалды.

¹⁰Иса башыны котерди де, къадындан башкъа ич кимсени корьмейип: — Эй къадын! — деди. — Олар къайда? Сени ич кимсе къабаатламадымы?

¹¹— Ич кимсе, эфендим! — деп джевап берди къадын. — Мен де сени къабаатламайым, — деди Иса. — Бар да, бундан сонъ даа гуна япма [11].

¹²Сонъ Иса кене халкънен лаф этип: — Мен дюньянынъ ярыгъы олам. Ким Меним пешимден кетсе, къаранлыкъта юрмез, лякин онен аят ярыгъы оладжакъ, — деди.

¹³Фериселер бунъа къаршы: — Сен Озюнъ Озюнъе шаатлыкъ япасынъ. Сенинъ шаатлыгъынъ акъикъий дегиль, — дедилер.

¹⁴Иса бойле джевап берди: — Мен Озюме Озюм шаатлыкъ япсам да, меним шаатлыгъым акъикъийдир, чюнки Мен къайдан кельгенимни ве къайда кетеяткъанымны билем. Сиз исе Меним къайдан кельгенимни ве къайда кетеяткъанымны бильмейсиз.

¹⁵Сиз тышкъы корюнишке бакъып суд этесиз; Мен исе ич кимсени суд этмейим.

¹⁶Эгер Мен суд этсем де, адалетли суд этем, чюнки Мен ялынъыз дегилим, Мени ёллагъан Бабам Меннен.

¹⁷Сизинъ Къанунынъызда язылгъан ки, эки адамнынъ шаатлыгъы акъикъийдир.

¹⁸Мен Озюме Озюм шаатлыкъ этем, Мени ёллагъан Бабам да Манъа шаатлыкъ эте.

¹⁹— Сенинъ Бабанъ къаерде? — деп сорадылар Исадан. О, джевап берип: — Сиз не Мени, не Бабамны таныйсыз. Эгер Мени таныгъан олсанъыз, Бабамны да таныр эдинъиз, — деди.

²⁰Бу сёзлерни Иса Алланынъ Сарайы азбарында адамларны огреткен вакъытта, садакъа сандыгъы янында турып айтты. Оны ич кимсе якъаламады, чюнки Онынъ вакъты даа кельмеген эди.

²¹Иса оларгъа кене: — Мен якъында кетеджем. Сиз Мени къыдыраджакъсыз, амма гуналы олып оледжексиз. Мен бараджакъ ерге сиз барып оламайджакъсыз, — деди.

²²— Бельки О, Озюни ольдюрмеге истейми? Чюнки О: «Мен бараджакъ ерге сиз барып оламайджакъсыз», — дей, — деди озьара еудийлер.

²³Иса оларгъа шойле деди: — Сиз ашагъыдансыз, Мен исе юкъарыданым. Сиз бу дюньядансыз, Мен исе бу дюньядан дегилим.

²⁴Шунынъ ичюн: «Сиз гуналы олып оледжексиз», дедим сизге. Мен — Одырым. Эгер бунъа инанмасанъыз, гуналы олып оледжексиз.

²⁵— Я Сен кимсинъ? — деп сорадылар Исадан. Иса шойле деди: — Башындан сизге не айткъан олсам, айны О олам.

²⁶Сизинъ акъкъынъызда айтмагъа ве суд этмеге чокъ шейим бар. Амма Мени Ёллагъан — акъикъийдир. Мен Ондан не эшиткен олсам, шуны дюньягъа бильдирем.

²⁷Олар исе Иса Озь Бабасы акъкъында айткъаныны анъламадылар.

²⁸Иса Озь сёзюни девам этти: — Инсан Огълуны юкъарыгъа котергенинъизде, биледжексиз ки, Мен — Барым ве Озь-Озюмден ич бир шей япмайым. Аксине, Бабам Манъа не огреткен олса, ойле де айтам.

²⁹Мени Ёллагъан Озюмнен. О, Мени ялынъыз къалдырмагъан, чюнки Мен эр вакъыт О бегенген ишлерни япам.

³⁰Иса бу сёзлерни айткъанда, чокъ адам Онъа иман этти.

³¹Онъа иман эткен еудийлерге Иса шай деди: — Эгер Меним сёзюмни динълей берсенъиз, сиз акъикъий шегиртлерсинъиз.

³²Сиз акъикъатны биледжексиз, ве акъикъат сизни азат этеджек.

³³— Биз Ибраимнинъ эвлятларымыз, — деп джевап берди олар. — Ич бир вакъыт ич кимсеге къул олмадыкъ. «Азат оладжакъсыз», деп насыл айта билесинъ?

³⁴— Сизге керчектен догърусыны айтам, — деди Иса. — Гуна япаяткъан эр бир адам гунанынъ къулудыр.

³⁵Къул эвде омюр бою яшамай, огъул исе эр вакъыт яшай.

³⁶Шунынъ ичюн, эгер Огъул сизни азат этсе, акъикъатен азат олурсыз.

³⁷Ибраимнинъ эвлятлары олгъанынъызны билем. Амма Мени ольдюрмеге чаресини къыдырасыз, чюнки сиз Меним сёзюмни анълап оламайсыз.

³⁸Мен Бабанен олгъан вакъытта нени корьген олсам, оны да айтам. Сиз исе озь бабанъыздан эшиткенлеринъизни беджересиз.

³⁹Олар Исагъа джевап берип: — Бизим бабамыз — Ибраимдир, — дедилер. — Эгер сиз Ибраимнинъ балалары олса эдинъиз, Ибраимнинъ япкъан ишлерини япар эдинъиз, — деди Иса оларгъа.

⁴⁰— Шимди Мени ольдюрмеге чаре къыдырасынъыз. Мен исе — Алладан эшиткен акъикъатны сизге айтып берген адамым. Ибраим бойле шейлер япмагъан эди!

⁴¹Сиз озь бабанъызнынъ ишлерини япасыз! — Биз ороспулыкътан догъмадыкъ да, бизим бир Бабамыз бар. О — Алладыр, — деп джевап бердилер Исагъа. О, оларгъа шойле деди:

⁴²— Эгер Бабанъыз Алла олса эди, Мени север эдинъиз, чюнки Мен Алладан чыкъып кельдим. Мен Озь-Озюмден кельмедим, Мени О, ёллады.

⁴³Айткъанларымны не ичюн анъламайсыз? Чюнки Меним сёзюмни эшитип оламайсыз.

⁴⁴Сизинъ бабанъыз — Иблистир. Сиз озь бабанъызнынъ бутюн истеклерини беджермеге истейсиз. Иблис башындан адам ольдюриджи эди. О, акъикъатта яшамай, чюнки онда акъикъат ёкъ. О, ялан айткъанда, озюне ярашкъан шей айта. Чюнки о, яланджыдыр, яланнынъ бабасыдыр.

⁴⁵Амма Мен акъикъатны айткъаным ичюн, Манъа инанмайсыз.

⁴⁶Къайсы биринъиз Мени бир гунада къабаатлап олур? Мен акъикъатны айтам, не ичюн Манъа инанмайсыз?

⁴⁷Ким Алладан олса, Алланынъ сёзлерини эшите. Сиз исе Алладан олмагъанынъыз ичюн, эшитмейсиз.

⁴⁸Бунъа джевап берип, еудийлер: — Биз догърусыны айтамыз: Сен — самариелисинъ, ве Сени джин ургъан! — дедилер.

⁴⁹— Мени джин урмады, — деди Иса. — Мен Бабамны урьмет этем. Сиз исе Мени урьмет этмейсиз.

⁵⁰Мен Озь шуретимни къыдырмайым. Лякин Башкъасы бар, О оны къыдыра ве суд эте.

⁵¹Сизге керчектен догърусыны айтам: ким Меним сёзюмни тутса, о, олюмни ич бир вакъыт корьмейджек.

⁵²— Энди биз билемиз ки, Сени джин ургъан! — деди еудийлер Онъа. — Ибраим ве пейгъамберлернинъ эписи ольдилер, Сен исе: «Ким Меним сёзюмни тутса, олюмни ич бир вакъыт сынап бакъмайджакъ», — дейсинъ!

⁵³Я Сен ольген бабамыз Ибраимден буюк оласынъмы? Пейгъамберлер де ольди! Сен Озюнъни ким деп саясынъ?

⁵⁴Иса джевап берди: — Эгер Мен Озюмни Озюм шуретлесем, Меним шуретим боштыр. Бабамнынъ Озю Мени шуретлей. Сиз онъа «Алламыз» дейсиз.

⁵⁵Амма сиз Оны ич бир вакъыт бильмединъиз. Мен исе Оны билем. Эгер «Оны бильмейим», десем, сизге ошагъан яланджы олур эдим. Амма Мен Оны билем ве Онынъ Сёзюни тутам.

⁵⁶Бабанъыз Ибраим Меним кунюмни кореджегини билип, пек къувангъан эди. Оны корип, севинди.

⁵⁷— Сен даа элли яшына биле кирмединъ де, Ибраимни насыл этип корьдинъ? — деди еудийлер Онъа.

⁵⁸Иса оларгъа: — Сизге керчектен догърусыны айтам: Ибраим даа олмаздан эвель, Мен Барым, — деди.

⁵⁹О вакъыт олар, Исагъа атмакъ ичюн къолларына таш алдылар. Лякин Иса гизленип, Сарайдан чыкъты.